متن دلتنگی

من جهانم درمیان چشمهایت گم شده
یوسف چشمت چه شیرین حکمرانی میکند


اعظم کلیابی
-بانوی کاشانی

گل سرخم!
دلم برایت تنگ است... آنقدر که کلمات قدرت وصفش را ندارند... آری... این روزها بیشتر از هر وقت دیگری، به کنارت بودن نیاز دارم...گل سرخم...(:

دلتنگی
خوشه انگور سیاه است
لگدکوبش کن
لگدکوبش کن
بگذار ساعتی
سربسته بماند
مستت می کند اندوه...

‏تابستان مى رود که تمام شود
و تو می روى
که تمام شود همه چیز...
نگران پاییزم و شب هاى بلندش!
و یاد تو
که از شب هاى من نمى رود.

آدمیزاد گاهی نیاز به فرار دارد؛
از آدم ها، از دغدغه ها، از تکرارِ کسل کننده ی روز ها،
شاید حتی از خودش، از این جهان مادی…
می دانی…؟!
گاهی باید رها شد از این جسمِ مادیِ خطاکار!

روزی خانه ای خواهم ساخت،
به وسعتِ تمام اشعارِ آواره ام
به وسعتِ قلب بی خانمانم
به وسعتِ شب های بی تو،
و به وسعتِ تو، تویی که نیستی، تویی که بیگانه ای!

باز هم امشب
خیالت
دوخته
چشمان خیسم را
به سقف آسمان و نیست یاری جز سیاهی
تا بگویم بی تو
تنگ است
چون قفس
ساعات تنهایی
وبی ماه است امشب آسمانم بی تو و
بی رحم می تازد در آن ، تاریکی مطلق
و می دانم
که دلتنگی
نشسته در...

آبان هوایش غرق دلتنگیست!
عطر تورا در مشت خود دارد...!
فهمیده خیلیی دوستت دارم !
هی پشت هم با عشق میبارد!!

اشک ناخودآگاه
اشکی که از گوشه چشم با دیدن عکس تو سرازیر میشه یادآور هم خاطره ست
هم خون دل هم آه حسرتی که از جانم بیرون میشه دلتنگتم

گفتم چو جان میدانمت
چون آب و نان میخواهمت

گفتی که یادم می رود
اما به خاطر دارمت !

رفتی ز پیش چشم و من ،
در دل نگه میدارمت !

...♡...

شاید مرگ بتواند جسم و نگاه ها دو عاشق را از هم جدا کند
اما هرگز قدرت ندارد که قلب و یاد تو را از من دور کند
🖤 کربلایی/سادات 🥀

دلتنگی
از چهره ی غمگین
شعرهایم می بارد
کجاست چشم هایت ؟
تا در آغوش بگیرند
واژه های بی تابم را
بیا که چشم های تو
تنها پناه
شعرهای من است


مجید رفیع زاد

(شهاب )

آسمانی خطاب ش می کنند
گرچه آدم ها سنگ صدایش می کنند سنگ که جایش زمین است ؛
آسمانی چرا صدایش می کنند

وقتی که دلتنگ می شوم
خودم را مهمان می کنم
به کافه ای در شهر
اما خالی از عشق
قهوه ای تلخ بر روی میز خاطره ها
می نوشم به عشق آرزوهای محال
و باز دلتنگ تر از همیشه
مهمان می کنم خودم را
به خیابانی که سنگ فرش آن...

به دیدارم بیا ! دلتنگم امشب
به مانند صبا ، دلتنگم امشب

زدی آتش ، دلِ دیوانه ام را
ز دوری، بی وفا! دلتنگم امشب

-بادصبا

می توان زیبا زیست
می توان زیبا دید
بلکه شاید دل ما را غم او بود که چنین عاشق کرد؛
نه غم دوران ها،...
که دل ما را بِفِسُرد و به کهی باطل کرد

همسایه مان را یادت هست؟
همان پیرزنی که همیشه با لبخند به ما نگاه می کرد؟
چشمش آب مروارید آورده بود
دیروز به عیادتش رفتم
احوالت را می پرسید
گفت مدتی است صدای بوق ماشینش را نمی شنوم
گفتم خوب است سلام می رساند
مدتی درگیر است
صبح ها زود...

چه قشنگ است نوازش کنی ریش مرا
بعد آن من ببوسم روی زیبای تو را

همه خوابیده اند
آرام
و من
بی خواب و نا آرام
که دور از چشم تو امشب
پرم از حس تنهایی
دلم تنگ است و
چشمانم
شده ابری و طوفانی
بیا
آری بیا دیگر
که بی تو
باغ دل غمگین
بهاری نیست ، بهار من
تمام لحظه پاییز است
و...

دلتنگی فَقط یک کلمه نیست!
دلتنگی یک نوع بی صدا جان دادن است.
آدم هر چقدر خودش را سر گرم کند
آخر شب دلتنگی اش مانند سیاهیِ شب تیره تر میشود.

سخت است دلم تنگ توباشد نگویم...!
سخت است فاصله بینمان باشدمن تورابجویم...!
سخت است در فکر توباشم دائم با دلم بجنگم..!سخت است دلتنگی ام را باگریه بشویم.سوی خیال عطر پیراهنت را ببویم.
بزند به سرم دیوانگی بخوانم و برقصم نیایی به سویم...!
بنشینم دم پنجره در غروب دل انگیزبایاد تو...

اگر با تموم درختهای دنیا نردبون بسازی بازم دستت به سقف دلتنگیهام نمیرسه
اونی که نمیفهمه مشکلی نیست
ولی کسی که خودش رو به نفهمیدن زده رو نمیشه کاریش کرد.

اشک باران

باید گذر کرد
از تمام دلتنگی ها
باید رد شد
از همه ی بیقراریها
حتی اگر
آسان نباشد
این همه دلبستگی
مهم این است
که تو باشی

شبیهِ غروبی که خورشیدش می رود و دیگر نمی آید،
بی قرارم و دلتنگ...
عجب طلوعی شود
آمدنت...!