متن دیوار

ما در این دیوار زمانه
همان خشت کج معماریم !!

ارس آرامی

تنهایم
شبیه مهاجرانی که در غربت
دیوار سفارت کشورشان را در آغوش می گیرند
_________________

برشی از کتاب کلیدها

امیّد ِ رهایی نیست ، وقتی همه دیواریم

با این که زیر پایم
قطره قطره اشک می چینم
دستم ولی هنوز
بر سر دیوار عشق تو نمی رسد...!

دیوار فرو افتاده ای هستم،
روزنه ای کو؟


(زانا کوردستانی)

به آدم ها حق بدهیم
که برای حالِ ناخوش خویش،
گوشه ای دنج داشته باشند.
حق بدهیم که از شلوغی ها فرار کنند و
دیواری بلند دور تنهایی شان بکشند...
کمی با منِ خود حرف بزنند
و به گفت وگوهای جولان داده در سرشان خاتمه دهند.
آن ها نیاز دارند...

پنجره باد می زاید
دیوار، زندان
در، رفتن
تابستان، پاییز
پاییز، جاده را مچاله می کند
زیرِ سر می گذارد
به خوابِ زمستانی فرو می رود؛
در میانِ قدم هایِ آشفته یِ یک مرد
جاده را بهمن دود می کند
بهار، سقط شد
در و پنجره، دیوار
جاده، دود
وَ...

دست به دستِ هم داده اند دیوارها
تا به زنجیر بکِشند پنجَره ای
که مشکوک
باز میکند مسیرت را چَشم... .


حادیسام درویشی

《 در سه پرده 》

۱ :
پرده
جنگ در جبههء دیوار است
با ادامهء حصرِ پنجَره ها...


۲ :
پرده
پانسمانِ زخمِ عمیقِ دیوار هاست .


۳ :
جنگِ با پرده کارِ باد است
یعنی ؛ که باد آزاد است...


حادیسام درویشی

دیوار
دردش گرفته بود
وقتی به او تکیه داده بودم
و به تو فکر می کردم

.من همیشه
روئیایی می بینم
در آیبنه ی این خاک
رنگی
پُر از نور و
هیاهو ی پیچیده در افلاک
تک به تک می شمارم
ستاره هایم را
شاید بیاید
تا تکیه کند تن خسته ام بر آن دیوار.

امشب کمی دلتنگم ...

فقط کمی .

قدر آنکه بخواهی کهکشان را در مشت بسته ات بگیری ،

یا بخواهی خورشید را در آغوش بیاوری...

یا بخواهی اقیانوس را یک جرعه سر بکشی ...

همین قدر ...

....

این شب ...

حجم دلتنگی من را ریخته است روی شانه های...

... وقتی می بینمش
آنقدر در سینه ام می دود
که
به بن بست می رسم !
دیوار بلند است
کوتاه می آیم
از زیر زبان این شعر هم
نمی شود
نشانی اش را
بیرون کشید...!

دردهایت را دورت نچین که دیوار شوند،
زیر پایت بچین که پله شوند.

از خوبی آدم ها
برای خودت دیواری بساز
هر وقت در حقت بدی ڪردند
فقط یڪ آجر از دیوار بردار
بی انصافیست اگر دیوار را
خراب ڪنی.

درداتو دورت نچین که دیوار بشن، زیر پات بچین تا پله بشن!

بین منو خودت دیوار میکشی بعد میگی چرا سیگار میکشی ..

به آخر می رسم بی تو ، به دیوار و شب و خنجر
.
بهارُ عشقُ دعوت کن به این تقویم ِخاکستر
.

نور در کاسه مس ، چه نوازش‌ها می‌ریزد
نردبان از سر دیوار بلند ،
صبح را روی زمین می‌آرد ...

سایه‌ای از خویش بر دیوار پیدا کرده‌ام
فصل تنهایی سر آمد یار پیدا کرده‌ام

جوشِ بهار رخنه به دیوار می‌کند
بیهوده باغبان درِ گلزار بسته است

عصر دی
روی دیوار پس از پرواز
لنگه کفش قرمز

نشو محبوب آن یاری که خود یار کسی باشد
نرو بالای دیواری که دیوار کسی باشد

از دیوارها / غم میبارد.../ کوچه ها / بهت زده / خیابان را / بغض گرفته / گلوی میدان / پُر از فریاد / چه کسی/ این پیراهنِ سیاه را به تنِ ما کرده است...! / به کجای وطنم دست بکشم / که نگوید آ...خ