متن چشم

خودتم نمیدونی گندزدی به احساسم خودمم نمیدونم چرامسخ چشماتم بااونهمه بلاکه آوردی سردلم بازدوست دارم وازدوریت تره چشم

با چشم های بسته هم می توانم که رنگ صدایت را ببینم.
سهراب نظری.

بار دیگر چشمهایش را گشود این زندگی

ای دلیل روزهای خوب من صبحت بخیر

بهزادغدیری

ثانیه های نبودنت
چقدر تلخ می گذرند
وقتی که هیچ رد پایی از چشم هایت را
میان شعرهایم نمی بینم
ای کاش نگاهت
از عاشقانه هایی که برایت می سرودم
پنهان نمی ماند
تا اینگونه میان واژه ها
به دنبالت نمی گشتم


مجید رفیع زاد

میشه یه دنیااحساس روبخونی توچشماش

هر صبح
دل انگیزترین واژه هایم را
به اشتیاق طلوع نگاهت
کنار هم می چینم
تا سبزترین غزلم را
با چشم های تو
بسرایم


مجید رفیع زاد

حس میکنم تا سنگ می روید در این دنیا
آیینه ای چشم انتظار من نمی ماند. 
رضاحدادیان

در نبود تو
وسعت تنهایی ام را
در آغوش می گیرم
و بر شانه های شب
تکیه می دهم
تا حرف های نگفته ام
به وقت دلتنگی
از چشم هایم ببارند


مجید رفیع زاد

هر شب دلهره ی نداشتنت
خواب را از چشم هایم می رباید
ای کاش نبودن هایت تمام می شد
و قلب هایمان در آغوش هم می تپید
باران احساس
از ابر چشم هایم می بارید
و تو با گرمی دست هایت
دلم را قرص می کردی
برای همیشه داشتنت


مجید...

شبیه حرف هایت نبودی
اما من
همیشه پای حرفم ماندم
و چه سخت است
افتادن از چشم های کسی
که یک عمر نگاهت
به دنبالش می دوید

مجید رفیع زاد

از چشم های اَبر، فقط زخم می چکید
پشتِ سر مسافر، باران شگون نداشت
رضاحدادیان

حوالیِ چشمانم ابری
ویرانه ی قلبم
گِل آلود،
شکوفه ها آمدند و رفتند
سِیل تو را بُرد.

کوچ کردم که بیفتد ز سرم چشمانت
یادم آمد وسط راه دلم بند نشد

گاهی دلم برای خودم تنگ می شود
ثانیه ها و دقیقه ها ز جنس سنگ می شود
گاه سرم گیج می رود میان عقربه ها
قلاب زمانه به دلم چنگ می شود
گاه فرو می روم درون غبار اشک
چشمم شده چشمه و دلم سنگ می شود

شکوه عشق در چشمت عیان است

سرور مهر در حسّت نهان است

تو را نور است و زیبایی ست ماوا

درونت آیه ی دل نغمه خوان است

زهرا حکیمی بافقی
الف احساس
🌿❤️🌿

بالاخره
روز میشه
ولی
ما چشم دیدن نداریم .
حجت اله حبیبی

در امتداد صفر عاشقی
اندوه نداشتنت
در من جوانه می زند
ای کاش آمدنت
همچون خواب همیشگی
تعبیر می شد
تا دلتنگی هایی
که در قلبم ریشه کرده اند
به چشم هایت
گره می خورد

مجید رفیع زاد

خواستم شعر بگویم که قلم رام نشد
روی این دفتر خالی ز قدم پای نشد
خواستم بهر تو گویم که ز من دل بردی
چه بسا شب که به چشمان نفس خواب نشد
خواستم بهر تو گویم غزلی ناب نشد
همه دنیا و دلم روی ورق جای نشد
روز و...

شب است و شمع و چراغی و چشم مشکینت
شوم دوباره اسیر نگاه شیرینت

سجاده نشین باوفایی بودم
می خانه نشین با وقارم کردی
اکنون نه وفا مانده و نه سجاده
بازیچه ی دست این و آنم کردی
چشمان سیاهت همه ی دینم برد
تیری ز کمان خود عطایم کردی

جهنم میکند دل قطب را در حسرت چشمت
نگاهی کن که عالم گردد از دست من آسوده

نماز ها همه بر سمت تو اقامه شدند
بیا که کافر چشمت شدم به رسوایی

تمام ذوق من از صبحگاه من این است
پس از گشودن چشم ...
صدای چهچهه ات ز آن طرف آید ...
و من دوباره ز آن صورت تا فلک بروم

رفتی ز برم لیک غمت مانده به جانم...
(ای داده به بادم)
هر لحظه گرفتار غم و اشک و فغانم...
(ویران ز نهادم)

چشمان تو و قسمت من همدل و همسان
(آتش زده برجان)
عشق تو امید من و من زنده به آنم...
(با یاد تو شادم)

ای درد غم...