شعر عاشقانه

حتی پرندگان نیز،
یکدگر را یاری می رسانند
بیا نزدیک تر
نزدیک تر
یاری ام کن تا بوسه ات را برچینم

گوشه ای از بهشت را،
با لبخندت می نمایی،
دری از آن می گشایی.
نغمه های شادی و سرور،
از آن به گوش می رسد.
تو می خندی،
اما دریایی از آرامش در دلم
پدیدار می شود.
در پرتوی نگاهت،
آفتاب مهر بر وجودم می تابد ؛
و من، در...

سردار آرزوهایم
هزار موج هم که بیاید
سقف خانه ی خیالم
امن است برای آغوش تو..
و بر بالش
مخملین نگاهت
آسودگی
خواهم بافت
آنقدر که
هزار موج هم که بیاید
خیالت را
آب نخواهد برد

از نخستین نگاه،
نخستین دیدار،
می دانستم،
که جادوی چشمانت،
مرا دربند خود می کشد.
هر لحظه،
پراکنده می کند
باد،
سبد سبد،
خیالت را
در پیاده رو های شهر؛
شهر دلنشین تر می گردد.

    می خواهم
    سقف  باشم
    برای  خانه ی  دلت
    که  چکه  کند از  من
    قطرات  عشق
    تا  هر لحظه
    بدود   در   رگهایت،
    عطر  بهشتی
    که
    تنها
با یاد تو
ساخته شد                                                     

هر شب...
بال پرستوها را میچینم
بالش تنهایی را درست میکنم
تا در خواب...
مهاجرت کنم به چشمانت!

خورشید جاودانه ی من! ای بهار من!
ای آخرین پیامبر روزگار من!

ای چشم های شاعر و گرمت شروعِ رود
بخشیده ایی ترانه به شب های تار من

دست مرا بگیر که خوشبو شود جهان
روییده از حضور تو تا برگ و بار من

لبخندم از ترنم عشق تو جان...

لیلی ترین لیلای این شهرم
مجنونترین مرد جهانم باش
گفتی که من ماه تو هستم نه؟!
پس بیش از اینها آسمانم باش...

دیوانگی ام
بالا زده
مرا فقط تو
تسکین میدهد

و اردیبهشت
دربهشتِ دستانِ تو
شکوفه می زند
آن هنگام که باشکوه و احساس
درآغوشم می گیری ،
در من جوانه می زنی و چون
پیچک وحشی تمامِ مرا دربر می گیری..
بیا دوباره بیا و بسان
باران های بی امان بهاری
بی آغاز وبی پایان،
تا دوباره تا همیشه،...

از نخستین نگاه،
نخستین دیدار،
می دانستم که جادوی چشمانت
مرا دربند خود می کند
«هیچ»

بهار که می آید
بنفشه ها کوچ میکنند
در نگاهت

ومن به انتظار معاشقه ای
سبز می پوشم
باغ تنهایی ام را.

تو زیبایی
زیباتر از همه زنانی که می شناسم
مهربانی
وچشم هایت طعم بلوط می دهد
رعناتر از همه زن هایی
و دلربا در آستانه میانسالی
ایستاده در برابر ویران کننده ترین
بادها و هجمه ها
تو مظلومانه زیبایی
و بی رحمانه عاشق
تو را دوست دارم
که هنوز عطر...

دوباره از تو سرودم نگو که بیزاری
از این نوشتن گل واژه های تکراری


تمام ، حرف دل است اینکه با تو می گویم
به حرمت قلمم دل بده به اقراری


خیال و واژه ی شعری ردیف حال منی
قسم به جان غزل حس وحال اشعاری

اگر چه خواب پریشان...

جمعه را با نفسِ گرم و خوشت میخواهم
جمعه را همره تو با قدمت میخواهم
می شود بهر خدا سوی دلم باز آیی
جمعه را شاد کنار نگهت میخواهم

دلتنگم
و خیالِ تو
پونه ای خشک است
در دستانم
که هرچه بیشتر
خُردش می کنم
عطرش بیشتر زندگی را بر می دارد

سقف عاشقانه هایم
چه زیبا فرو می ریزند
در دنج ترین جای ِ دنیا
بهشتِ آغوشت...
ای شیرین تر از صدای ِ باران
لهجه یِ خیس ِ چشمانت
ای از تبار ِ نوازش
ای فصل ِ ممنوعه
من به بلندایِ شعری از بوسه
"دوستت دارم"

تو همیشه شبیه طلوع آفتابی،
خورشید، تاب و توان به زمین می دهد و
تو هم به دل من...



شعر: سبزه برزنجی
برگردان: زانا کوردستانی

دلم میخواد الله گردنت بشه
گل های سرخ روی پیرهنت بشه
دل آن نیست که کنارش باشی
دل آن است که همیشه به یادش باشی ....
.
.
.
صیاد عزیزی 🦕

کمی آنطرف تر
بوسه هایم را به باد داده ام
خدا کند امشب مسیر باد
به سمت گونه های تو باشد
مصطفی فروتن

بهار مگر چیست ؟!
همین گلى ست
که به خیال ِ نوازش تو
بر سر انگشتان ِ من مى روید...

دوستت دارم
مثل عشق شب و ماه
یا که خورشید و پگاه
مثل شبنم برتن سبز ِ گیاه
یا که یک خرمن دلسوخته
ازشعله ی آه
دوستت دارم
مثل آتشکده محتاج حریق
یا که احساس نفس
برلب مُرده و بی جان غریق
مثل یک عشق عتیق
دوستت دارم
و "دانم...

صد بار بگفتی که دهم زان دهنت کام
چون سوسن آزاده چرا جمله زبانی

گویی بدهم کامت و جانت بستانم
ترسم ندهی کامم و جانم بستانی


حافظ شیرازی
محمد عاشوری

دوباره تو پلک زدی و شبم یلدا شد
دوباره وعده ی دیدارمان به فردا شد
آه ما قرارمان وقت گرما بود
باز تو نیامدی و فصل سرما شد

محمد عاشوری