متن عاشقانه

خبر دادن که ماهی‌شی
حلالت باشه اقیانوس!
منم هستم! الهی شکر
منم، دریای بی‌فانوس!

تو این دردو نمی‌فهمی
که میگیره وجودت رو
چقد هر شب به یاد تو
شنا کردم نبودت رو

تو آغوشت، لباسم بود
ببین حالا تنم سرده
تو «آبی» رو نمی‌فهمی
تمومِ رنگِ من درده!

شبیهِ سنگِ...

دل گیر تو بود
وگرنه
با پرستو می رفت

دوش به خواب دیده‌ام روی ندیدهٔ تو را
وز مژه آب داده‌ام باغ نچیدهٔ تو را
قطره خون تازه‌ای از تو رسیده بر دلم
به که به دیده جا دهم تازه رسیدهٔ تو را
با دل چون کبوترم انس گرفته چشم تو
رام به خود نموده‌ام بازِ رمیدهٔ تو را...

خانه‌ای قدیمی‌ام
در کُنجِ خراب‌آباد
اگر «ای کاش» اجابت شود
اگر بیایی
دیوارهایم پُرعکس
حیاطم آفتابی
حوضم مزین به کاشی و ماهی
گلدان‌ها، شمعدانی
و هندوانه‌ی تلخِ بختِ من
شیرین می‌شود

احتمالاً
در آن دوران
کسی شبیه تو نبود
که ژول ورن
دور دنیا در هشتادروز را نوشت
وگرنه
مانند من
روزانه
بی‌اختیار، پروانه‌وار، چندین بار
دور سرت می‌گردید...

قلبم
شکارچیِ کارکشته‌ای است
هر بار نگاهم به تو افتاد
حرفِ عاشقانه‌ای
از عمق وجود
از پا افتاد!!

گمان کردی
از جهانم دوری
بین من و تو
تنها
یک دست فاصله است
کافی است قلم بردارد
و از تو بنویسد...

(فروردین)

موسم فرّخ فروردین است
فرصت نسترن و نسرین است

رستخیزی‌ست دگر، فصل بهار
که مصفا و بهشت ‌آیین است

کِلک نقّاش ازل را بنگر...
گر تو را چشم حقیقت ‌بین است

آفرین‌ بر قلم صنعش باد
پرده‌ای زد که بسی رنگین است

بس درخشان شده هر جا ، بینی...

احساس می‌کنم
چیزی در سینه‌ام می‌جوشد
آن چیز دارد می‌جوشد
آن چیز دارد ...
آن چیز ...
آن...
قلبم! آه!
عشقت،
در من فوران کرد
و تو
سوارِ کشتی، دورادور، به نظاره‌ی منی
یقیناً از نوادگانِ کریستف کلمبی
که این جزیره‌ی آتشفشانی را کشف کرده‌ای
کشف کرده‌ای اما می‌ترسی
می‌ترسی...

بهار شکوفا شد
در احساس‌ِ سبزی
که تنها تو
بهارانه‌اش هستی

عاشق می‌شوم؛
وقتی،
بهار،
این‌جا،
می خندد...

عاشق می‌شوم؛
وقتی،
شمیم گل‌های نازدل،
خیال نازک‌پردازم را،
به باغی از طراوت،
میهمان می‌سازند...

عاشق می‌شوم؛
وقتی،
عطر نفس‌های بهار،
گل به گل،
دشت احساسم را،
به باوری سبز می نشاند...

بهارم، با تو پرمهر و وفا هست؛

سراسر، شور و دنیای صفا هست؛

درونم، عاطفه، گشته، شکوفا؛

و احساسم، به عشقت، مبتلا هست...

آیا میشود
غریبه شد
با کسی که بوی تنش را حفظی؟!

تو برای من....
مانند شنبه ای هستی
برای پیرمرد سیگار به دستی که سالهاست می خواهد
از شنبه سیگار نکشد...

عاشق شدن در سی سالگی
چیز عجیبی است
دیگر مسیر را با شمع روشن نمیکنی
خانه را گل باران نمیکنی
شبیه روزهای پر شور جوانی نیست
دوست داری ساده کنار هم بنشینید
و چای هایتان بار ها سرد شود
عاشق شدن در سی سالگی تب کافه گردی ندارد
ولی دوست...

چای سر صبح را...
باید با نگاه تو طعم دار کرد...
چه چیزی تلخ تر از قند...
در حضور چشم های تو...

عاشقت شدم

در یک لحظه.

نه با واژه،

نه با لمس ،

فقط با نگاهت،

وقتی جهان

از قابِ چشمانِ آبی تو عبور می‌کرد.

و انگار

سفر کردم

بی‌هیچ گذرنامه‌ای

به دلِ ایتالیا

میانِ سایه‌روشنِ خیابان‌های سنگ‌فرش شده،

میان قهوه‌های تلخِ صبحگاهی،

میان پنجره‌هایی که همیشه آفتاب دارند.

چشمانت،

آبی...

بیا که آمدنت.

بهار این دل سرد زمستانیست.

غرق شکوفه میکنی ای عشق خانه را

نگران دست هایت هستم
که بعد از،
از دست دادن من ، به که ، دست خواهد داد.

در کنج خیالم ز لبش، بوسه چیدم.

خداوند گناهم را ببخش، توبه توبه.

دوست دارم شبیه‌ تو باشم
تو خوبی
همچو ارغوان زیبا
همچو اقیانوس عمیق
ُهمچو رودِ روان
دوست دارم ارغوانی باشم که بر روی اقیانوس رها
شده و بسوی ابدیت روان است
من و تو