متن ماه

ماه ست که،
سَرَک کشیده ست
برای دیدنِ تو
از پشت ابرها!
باید پلکِ چشم هایم را
به بندم...
--من،
بِرکه ای حسودم!


(رها)

من در این کلبه ی خاموشِ تنهایی؛
سال ها نشسته و به نصیحت های ماهِ اغواگر گوش سپرده ام.
آنقدر از تو حرف زده ام؛
که مشامم از عطر خیالت پُر شده و جانم را به لب رسانده است.
تمام سطر هایِ دفتر شعرم
از غصه سیاه گشته و
جایی...

کاش میدانستیم دلبستن
مثل برف نیست که سرد و بی روح باشد
مانند باران نیست که گاهی شدت گیرد
وگاهی چند ماه غیبش بزند
مانند رمل های شنی بیابان ها نیست که
با وزش ناملایمات ارتفاعش کم شود
مانند ماه نیست که یک شب باشد یک شب نباشد
مانند کور...

پاییز بعدی آمدی مارا خبر کن
یک عصر بارانی فقط با من به سر کن
هی قهر کن آتش بزن قلب و تنم را
با شیوهء قهرت جهان را در بدر کن
از شهر چشمانم گذشتی واژه پژمرد
غم نامه هایم را ببین بعدا حذر کن
ماه و ستاره مشتری...

امشب در آسمان
ماه نمی تابد
و آبشار گیسوانت را
کسی نمی بافد
امشب دست نوازشی
تو را نمی نوازد
و هیچ سازی
برای خواب تو
لالایی نمی سازد
امشب
سهم دستانم ازتو
فقط تنهاییست

اجازه دارم دست وقتتان را بگیرم؟ شما که سرتان بلند است از عشق... شما که با یک گلِ لبخندتان بهار می شوند همه... به من بگویید

باران ببارد و آسمان شب نوشیده باشد
و ابرها مست از خانه بیرون زده باشند
تکلیف ماه چیست؟
ستاره ها یخ های جامی هستند...

قُرصِ ماهی که تو هستی وُ
اثرِ مرگی
که من می چِشَم اش...!


حادیسام درویشی

ماه
تا زمانی که برای او مانده باشی، آرام.
خودش را به تو می ریزد
دریا...!


حادیسام درویشی

همیشه آخرین حرف های یک \ماه\
چیزی ست شبیه به یک \آه\...


حادیسام درویشی

ابر پاره
ماه پاره
چَشم ، پاره پاره
( نگاه از پشتِ میله ها ) .

شعر : حادیسام درویشی

بیا امشب کمى عاشقترم باش
به مرداب دلم نیلوفرم باش

تو که خورشید مردادم نبودى
بیا ماه شب شهریورم باش

«ماه را...»

گاهی همهء زیبایی های آسمان
تنها می شوند و می ترسند
اما این ترس را به روی خودشان نمی آورند
تا زیبا بمانند!
تنهایی شان که فراوان شود
آنها با آن همه زیبایی
به کجا پناه می برند؟

ماه را می دانم!
ماه را
هرکجا که تو پناه...

ماه
همخوابه ی مرداب هاست
و نه رود...!

ساعت دیواری خانه، پولک های درخشنده ی نور را
بر لباس سیاه شب، می دوخت
پروانه خیره به ماه بود
و شمع به تنهایی
در سایه ی تاریک ماه می سوخت؛

رهایی من
من خوب می دانم
دنیا را در سکوت دیوانه کرده اند
آنکه باید در پود ابریشم تار...

ماه
پتوی سیاه شب را
به سر کشید
تا پنهان شود
فهمید...
دلتنگ تو ام...

دیگر کسی
به رازِ کنار زدنِ پرده ها
پی نخواهد بُرد.
ماه
پشتِ ابر،
من
در تخیلِ تو،
تنها...تنها...تنها!

دیر شده است
دیگر هیچ غریقِ بی راهی
دلیل درستی
برای دفاع از دریا نخواهد داشت.
کلمات...به زانو درآمده اند
شاعران... بُریده وُ
من... بی معلوم!

سرانجام آیا
همهٔ ما
به...

پنجرا تا واگودم
ماه پانا بو تخته سر
ده نئسامه
پنجره باز کردم/ماه پهن شد روی تخت/دیگر نبودم

شب برای این است که آرزو کنی ،بی صدا و با دلی بزرگ،میان سیل عظیمی از سیاهی آرزو کنی برای من ، هرشب ،شب آرزوهاست . وقتی ماه ، نور می پاشاند بر تاریکی اتاقت ، اخم هایت را باز کن و دوباره آرزو کن . وقتی قطره های اشک...

هیچ چیز جای "شب های"
بی تو را پر نمی کند
نه ماهی، نه ستاره ای
شب های بی تو
در این شلوغی های سربه هوا
منحصر به فردند!

نیمه شب ِ گیسوانت
کنار می رود؛
ماه ِ تمام

در آینه ات
خودم را می بینم ای ماه
میان این همه ستاره ای و
باز تنها

به ماه می مانی
در برکه نزدیک و ،
در آسمان دور

مرا نه آسمان برمی تابد نه زمین
نه باد نه باران
نه ماه نه خورشید
نه کوه نه دریا،
تویی
که به ماه و خورشید و فلک
فرمان می دهی
عاشقانه دورم بگردند

بدون شب بخیر تو ،
گویی ماه برای همیشه بیدار است و
خورشید خواب
دریغ مکن
که قلب گریانم ،
به همین اندک مِهر تو ،
در سپیده دمی خیالی ،
پرنده ای می شود ،
شتابان ، به سَمت تو ...