متن آیینه

بهترین همدم آیینه است….



چون هم ذات توست و قابل اعتماد 🌱



نویسنده:سرکار خانم المیرا پناهی درین کبود

آیینه ی دل را سپردم دستِ یار/
گفتم که حتما می دهد، آن را جلا/

دردا نبود آنسان که می پنداشتم/
جوری دگر بوده، تمامِ ماجرا/

زهرا حکیمی بافقی
(برشی از غزل ۱۱، کتاب نوای احساس)

در این دل در این قاب در این آیینه پاک
در ایران دلیران فقط می روید از خاک

حالم بد است انگار اصلا نیستم
از آیینه پرسیدم من کیستم

گفت تو غریب افتاده در جمعی
از ابتدا نبودی و نیستی

تا کی کوبم بر شعر گویم هستم
کیست آن کس آخر میگیرد دستم

من غایبی هستم که هست حاضر
آن کس که در هر کاری هست ماهر

از...

گل خورشید پژمرده ست،می دانی؟...نمی دانی
دلِ آیینه آزرده ست،می دانی؟... نمی دانی
رضاحدادیان

چقدر محو شوم هر روز
در تکراری های دل؟
چقدر محو شوم هر روز
در مات های آیینه ی احساسم؟
زهرا حکیمی بافقی (کتاب ترنّم احساس)

ای نوگل روئیده در گلدانِ خورشید
از مستی آیینه پُر کن ،ساغرت را!
رضا حدادیان

پلک وا کردم ،پُراز فریاد شد آیینه ام
پلک بستم،چشم های بی زبانم پاک شد
رضا حدادیان
۱۴۰۲/۳/۲۲

لحظه به لحظه دل به دیدار تو تنگ است
هر ثانیه دل منتظرت گوش به زنگ است

در قصه ی آغوش تو عشق پر خطر است
تو ماه در این قصه و دل بچه پلنگ است

بی گمان مستی در آغوش تو آسان بشود
آغوش تو آغوش نه یک مزرعه...

بی شک از جنس تماشایی و جز آیینه ها
چشم های بی زبانت را نمی بیند کسی

رضا حدادیان

هرچند که اهل فراموشیست آیینه
امّا در او جا مانده ردّ پای رخسارت
رضا حدادیان

آیینه ترک برداشته…
رخ معشوق را ب دل..
چند تکه میکند …








المیراپناهی-درین کبود

کم نشد از گریه اندوهی که در دل داشتم

پاک نتوان کرد با دامان تر آیینه را

ای گل خوشبوی من دیدی چه خوش رفتی ز دست

دیدی آن یادی که با من زاده شد بی من گریخت

دیدی آن تیری که من پر دادمش بر سنگ خورد

دیدی آن جامی که من پر کردمش بر خاک ریخت

لاله ی لبخند من پرپر شد و بر باد...

به تنهایی دیوارها آیینه بخشیدم
تا انعکاس رنج هایم هویدا باشد...

یک روز می آیی که من دیگر دچارت نیستم
از صبر لبریزم ولی چشم انتظارت نیستم

یک روز می آیی که من نه عقل دارم نه جنون
نه شک به چیزی نه یقین ، مست و خمارت نیستم

شب زنده داری می کنی تا صبح زاری می کنی
تو بیقراری...

گاهی سبد سبد گل سوریست قلب من
گاهی نماد زنده به گوریست قلب من

این مغز من مسیر خودش را شکسته است
خود را به دام پیله ای وارونه بسته است

یک عمر رو به آیینه دیدم که کیستم
یک عمر روبه آیینه دیدم که نیستم

اصلن من اتفاق تن...

پاکترین آیینه ها
سبزترین رنگ صفا
روشنترینِ چشمه ها
در این جهان،
دلهای پاک کودکان

گاهی سبد سبد گل سوریست قلب من
گاهی نماد زنده به گوریست قلب من

این مغز من مسیر خودش را شکسته است
خود را به دام پیله ای وارونه بسته است

یک عمر رو به آیینه دیدم که کیستم
یک عمر روبه آیینه دیدم که نیستم

اصلن من اتفاق تن...

خیلی وقت بود ؛ که حال و هوای روز هایش خاکستری بود .
تمام عواطف و احساساتش را درست در میان جیغ و فریاد های سوختم سوختمش در آخرین روز زندگی اش جا گذاشت .
حال قدم زدن در خیابان امری دردناک بود همان جایی که در مقابل نگاه های...

ylda nvis چه قهقهه های دروغی سر دادم ...
که مبادا نشانی از تاریکی درونم پیدا کنند ...
چه روز هایی که آیینه تنها همدرد غم هایم بود ...
از ترس ضربه هایشان به تنهایی بر سکوی زندگی رقصیدم ...
آن زمان که باید تنگ بغض را می شکستم و...

دلم پر شده از غمی شوم.
نفس هایم از شدت سرما یخ زده.
نمی دانم در کدام زمستان جا مانده ام!
چشمانم مانند لایه ای پر مه و غبار بر روی آیینه نشسته... .
اما خوب می دانم که دلِ من تنگ شده که نه می خندد و نه می...

از نگاه تو تمام آیینه ها شکست؛
در نبودنت، چه غبار غمی نشست.
بر روی این آیینه ها ..

سر می رود

گل از سبد

عطر از گل

باد از عطر

چنان که تصویر از آیینه

و زیبایی تو

از چشم من.