متن تنهایی

در نبود تو
وسعت تنهایی ام را
در آغوش می گیرم
و بر شانه های شب
تکیه می دهم
تا حرف های نگفته ام
به وقت دلتنگی
از چشم هایم ببارند


مجید رفیع زاد

شرح حال من و تو
حروف پراکنده ع ش ق بر دفترند....
همان قدر جدا از هم و آشفته

چقدر بی تو احساس تنهایی میکنم

این هم تنهایی دلگیر کرد مرا

هر شب تنهایی عاشقان یک شب یلداست

کاش میشد شب یلدا به کنارم باشی

مرحم این دل تنهاو بی قرارم باشی

عمرتون صدشب یلدا

بیتا

و ای یادِ توام مونس در گوشه ی تنهایی

بعضی وقتا که دلم تنگ میشه

وقتایی که از خودم بیزارم

به هوای یکم قدم زدن

چتر تنهاییمو برمیدارم

میزنم دل به دل خیابونا

زیر بارونی که نم نم میزنه

جای خالیه تو هم حس میشه

این هوا هوایه با تو بودنه

یه نفر دلش میخواد تو این هوا

خودشو...

دستهایم را دوست داشتم؛

دستهایم پر از چمن بود؛

بوی سبزینه ی سبز علف می داد؛

امّا افسوس حالا،

در دستهایم تنها،

چند خط زرد نامفهوم،

مانده به جا!

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب صدای پای احساس،
ص ۱۶۳.

من،
تنهاتر از تو؛
تو،
تنهاتر از من؛
رسم غریبی است:
عشق و تنهایی؛
دوری و دوستی!

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب صدای پای احساس،
ص ۱۹۴.

دیالوگ :

- از تنهایی بدتر هم داریم!؟
+ آره ، اینکه همه فکر کنن تنها نیستی.

من موندمو یه سایه توی خونه ، میترسم اونم حتی رفتنی شه


_برشی از ترانه

.
گرچه این دنیایِ فانی بی وفاست
گرچه رسمش غیرِ تنهایی نخواست

رود باید بود و از متنش گذشت
این گذر، میراث سبز لحظه هاست

مهربانی کن! بخند و شاد باش!
بی خیالی، چاره ی هرروز ماست!

زندگی، دریاست! ما، در کشتی اش
عشق، تنها عشق! آری ناخداست!

عشق ما...

تنهایی آب..
کنار خشت غربت..
قیسی شیرین.

صدا کن مرا
صدای تو خوب است
صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است
که در انتهای صمیمیت حزن می روید
در ابعاد این عصر خاموش
من از طعم تصنیف درمتن ادراک یک کوچه تنهاترم
بیا تابرایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است
و تنهایی من شبیخون حجم تو...

من که میدانم دلت خوش روزگارت عالی است
در  کنار من ولی جایت همیشه خالی است

بعد  تو  با درد  تنهایی نمی آیم کنار
زندگی بی تو  برایم قصه ای  پوشالی است

تا که بودی زندگی  رنگین کمان  عشق بود
طرح بی روحش کنون مانند نقش قالی است

در شبم...

آه مِن الفِرَاقَ
قَلْبی مَدفونٌ فی العِرَاقُ

در این شب های تنهایی
دلم فریاد می خواهدک بشکند
این سکوت را
وصدای قدم عشق در دل شب
چو مهتابی است ک روشن می کند
این قلب بی تاب را ..

مرا بخوان در آسمان دل ک
خوشه چین کنم ستاره ز وجود را
در گندمزار هوای بودنت..

مرا...

آهای ستاره !
از درگاهِ ماه
لایک ات می کنم !!
یادت هست
در تنهاییِ شبِ تاریک
چشمک می زدی؟

ببین خزان دلم را عجب تماشایی ست
به کوچه کوچه عشقم حدیث تنهایی ست


صدای خش خش پای کسی در اینجا هست
که رد خاطره هایش قشنگ و رویایی ست
اعظم کلیابی بانوی کاشانی

باران و بغض و اشک و ابرم یک منِ بی تو
وقتی که تنهایم به زیر چترِ تنهایی

گله کثیر دارم از تو
گفتی میمانی دائم تو

دلتنگی شد نصیب تو؟
دل من جان داد ار فراق تو

l0tfii

گران بود دل بستن به کسی که
ارزان فروخت دل مارا

فرو پاشید و له کرد
هرچند زنده کرده بود مارا

با خیال تخت در خیالش زیستن کردم
در سرم زلف بلندش را ریستن کردم

به دور از هرچه تمنا بود
هرچه زاری و تقاضا بود

رفت و ویران نشینم...

و تا به امروز سالهاست که در تنهایی غوطه ورم
غم هایم را درون سینه ام پنهان میکنم
لبخند بی جانی بر چهره دارم
شادی هایم را در کودکی جا گذاشته ام
و اکنون هر چقدر بزرگتر میشوم
غم هایم بیشتر و شادی هایم اندک است
نمیدانم در این روزگارِ...

حال ما را کسی نمی فهمد
سال ها سوختیم و دود نداشت
زندگی یک دروغ مسخره بود
هیچ کس واقعا وجود نداشت!

پناه میبرم از غم به دختری که خیالی است
به گیسوان پریشان دلبری که خیالی است

درکلبه ی تنهایی ام امشب نشسته ام تا سحر
فانوس هم خاموش شد تاریک شد دنیای من

اعظم کلیابی
بانوی کاشانی