متن دلتنگی عاشقانه

▀▄▀▄▀▄ بیا کـہ عمرم بـہ انتظارت نشستـہ است..
هر چنـב آینـבـہ باز بے ثمر باشـב..

بیا که از شوق آمدنت روحم به پرواز آمده است
بیا که از شوق آمدنت صبرم به انتظار آمده است
بیا که از شوق آمدنت خزانم با بهار آمده است
بیا که از شوق آمدنت اشکم با ذوق آمده است
بیا که از شوق آمدنت قلبم با تپش آمده است

ஜ۩۞۩ஜ بیا کـہ ز انتظارت دگرجانے בر بـבט نمانـבـہ است..

به لطف گلوله‌های سرگردان
چترش
مدت‌هاست سوراخ است
اما می‌ترسد
می‌ترسد
پایش به زمین برسد
آسمان!!

هر چه دست می‌کشـــــــم
پاک نمی‌شود؛
- ماهِ دلم -
این آهِ نشسته بر
قلبِ شیشه‌ای ...

ایستاده‌ای
تنهایِ تنهایِ تنهایِ تنها
پایِ چهارفصلِ پاییزم.
تو
تنها شکوفه‌ی درختِ بختِ منی...

پلک می‌زنم
کانال می‌زنم
پلک می‌زنم
مگر به من است
چه روشن باشد چه خاموش
تلویزیون
تصویرِ تو را قاب می‌گیرد
خودت ببین
که دست‌ها
از کنترل خارج شده‌اند
و دارند موهایت را
و دارند موهایت را
خرگوشی می‌بافند.

تکلیف روشن است:
دست از سرت بر نخواهم داشت
حالا هر...

بعد تو به یاد تو با یاد تو می میرم

چه ها داری میان آن سیه چشمت...


که ویران کرده قلب عاشق ما را...

زندگی در پی چشمان تو جریان دارد...



پلک بر هم بزنی زندگیم میپاشد...

این نبودن های تو بدجور طولانی شده...


چشم خیس من دگر طاقت ندارد درویت...

مرا به سجده کشانده...


خیال چشم سیاهت...

به آفتاب بگو:
در خانه‌ی مهر،
نفس‌های مسیحای احساس را،
گرم از محبّت سازد!

من از رقص جمعی پرستوان،
در کرانه‌‌های آسمان،
دانستم:
«عشق»،
همه،
پرواز است!

من از نجوای پروانه،
در گوش گل،
دانستم:
«عشق»،
راز‌ و نیاز است!

بگو حرفِ قشنگِ مهربانی

که پُر گردد دل از: حسّی نهانی

زمانی که: دلم بسیار تنهاست

مرا سرشارِ خود کن؛ می‌توانی

╰⊱♥⊱╮ღ꧁ چشماט آبے تو בریاے من است
خیرـہ شو بـہ من آرزوے غرق شـבט בارم..

دور از تو...
پیراهنم ملحفه ی سفیدی ست
که در گلوی جمعه تاب می خورد
وصبحانه ام تکه ای نان بیات
با عسلی که طعم باران
خاک خورده می دهد...

مثل غروب پر معنایی
گریه که می کنی
رنگ آسمان کدر می شود..

سلام از فاصله هایی
که انبوهی از دلتنگی ست
از احوالپرسی هایی گاه وبیگاه
از شعری که هر واژه اش مرا
زیر سوال می برد
می خواهم
سلام دوستت دارم را
آبی بنویسم

خدا پدر بیامرزا این چه ضرب المثلى بود آخه
دل به دل راه داره
کجا دل به دل راه داره؟؟!
کى گفته آخه؟؟!
من شبا دارم ساعت ها به دایره ى قرمز بالاىِ صفحش و اون جمله ى لاتینِ
last seen a long time ego نگاه میکنم
دلم آشوب میشه...

غرق تنهایی خود بودم که.،
که نگاهم افتاد.
به همان چادر مشکی.
به همان صورت زیبا.
به همان قامت رعنا.
که از ان دور دلم را لرزاند.
تپش قلب من انگار به هزاران برسید..
سخت تر شد نفسهام لرزه به دستان برسید.
اندکی نزدیک شد.
چقدر مثل تو بود.
ولی...

بی مروّت گشته دنیا، با تپش های دلم؛
لیک در دریای دل، «احساس» را بارانده ام

مهر را، در باورِ شبهای قلبم، خوانده ام
از دلِ پاکم، دمادم، کینه ها را، رانده ام

با وجودِ آن که جانم، بسته ی بندِ غم است
باز هم، امّید را، با شورِ جانم، خوانده ام

من که از: ماتم پر است امواجِ قلبِ خسته ام
همچنان در: انتظارِ لطفِ...