متن آسمان

انقدر مپرس

چرا هیچگاه

عکسمان رنگی نمی شود !

کمی به آسمان بیاندیش ...

آرمان پرناک

آسمان چشم هایم
پوشیده از ابر دلتنگی است
بغض میان گلویم نشسته
و غباری غم زده
قلب مسکینم را احاطه می کند
دلتنگ بارانم
در غروب جمعه
وقتی که
لحظه های بی تو بودن
تکرار می شوند


مجید رفیع زاد

من بی تو دریچه ای رو به دیوارم
همیشه اتفاقی پر از نیامدن ها..
بیا و برای این دیوار تنهایی ام
پنجره ای باش
رو به آسمان

✍ سردار

نه مجرد ماندن افتخار است و نه متأهل بودن! آن چیزی که در هر دو صورت باید بدانی این است:
«نباید اجازه بدهی خودت را از تو بگیرند.»

صبح
آغازِ عشق است ؛

آسمان
خورشید را در آغوش میگیرد

من تو را ،،،

آسمان ابری ست
و خدا می بارد
نم نمک
بر زمین...





رها فلاحی

آنکه زیر سایه ام یک عمر آسوده نشست

آسمانِ باورم را کُشت روزی با تبر

بهزاد غدیری
شاعر کاشانی

روی ماهت را که میبینم ،
ماه پنهان می شود !
دیدنت ماه که سهل است ،
آسمان از دیده ام پنهان کند !

فاطمه باخدا

پرتکاپو باش
اصلا خسته نشو
به سقوط هات فکر نکن
چون قراره تو به خیلی از بلندی ها راه پیدا کنی
شکوفه های بهار رو بو کن
تو خش خش برگهای پاییزی قدم بزن
رنجات رو دوست داشته باش
چون همون رنجا باعث میشن
روزای بهتری رو بسازی
بله جهان...

ترنم بهار، کوچه باغ را دلبرانه می خواند
آرامش خیال،
از ناودانی خانه چکه می کند
زیبایی شکوفه،
عطر سیب می دهد
خاطرات رویایی،
ساده از تونل خیال گذرمی کند
دریاچه به کوچ پرندگان صبح بخیر میگوید
بید مجنون، موهای پریشان در باد را
شانه می زند
آسمان پاره پاره...

دنیا بهشت است اگر
همه چیز سر جای خودش باشد
ماهی در آب
پرنده در آسمان
و
سر من
روی سینه ی تو

دخترم گفت :
همه چیز زیباست
آسمان زیباست
هوا ، برف ، ابر ،آفتاب زیباست
من گفتم :
زیباترین تو هستی
که دنیا را با چشم های کوچکت
عمیق میبینی
در این دنیا ...
چشم های بزرگ زیادی هستند
که نه می بینند!
نه می خواهند ببینند

✍ رعنا ابراهیمی...

در آسمان دو چیز افسونم می کند
آبی بیکران و خدا
آن را می بینم و می دانم که نیست
او را نمی بینم و میدانم که هست

آسمان آبی است آری؛
اما روبه روی همین آسمان زمینی
است به هر رنگ و لعاب!
اسما رحمانی

دوست دارم رد شدن از کوچه ی پاییز را
دوست دارم این دل انگیزِ ملال انگیز را

آسمان سرخ است چون جام شراب و ابرِ مست
بر زمین می ریزد این پیمانه ی لبریز را

خاطرات مرده سر از سینه بر می آورند
تا ببینی پیش چشمت روز رستاخیز را...

آسمان که دلش می گیرد،
--ابری می شود
نمی دانم
چرا من،
هوای گریه دارم!



لیلا طیبی (رها)

دیوارهای بلند
پرده های خاکستری
آسمانم چه شد؟!
ماه کجا رفت؟!

ثریا علی نسب

آسمان را به چشمان تو بخشیده اند
تو اما
یک لبخند هم نثار چشمان من نمی کنی...!

- کتایون آتاکیشی زاده

به اشتیاق رهایی پریدی از قفسم
چقدر حسرت خوردم که آسمان نشدم

در شب قدر نشستم که تو پیدا بشوی
باعث شادی من در شب احیا بشوی

تا سحر زمزمه کردم همه جا نام تو را
تا انیس دل طوفان زدهٔ ما بشوی

دل من آینه شد عکس تو افتاد در آن
پاک شد سینهٔ من تا که در آن جا بشوی...

پرنده هرچقدر هم بلندای آسمان را طی کند
به ماه نمی رسد...
بر تصویرش روی آب بوسه می زند! • ͡•

نویسنده: کتایون آتاکیشی زاده

آسمان،
باید ببارد،
برای تب داری وطنم...
***
اگرچه،
چتری ندارم!

شب که می شد دست دلم را می گرفتم و آسمان را به نظاره می نشستم .
ستاره هارا یک به یک کنار میزدم تا به روی ماهت برسم
قهوه شیرین ترک می نوشیدم و تورا نگاه میکردم ،
تا زمانی که خورشید بتابد و بازهم تورا از من بگیرند...

روزی که آسمان چشمهایت شد
و
ابری اشکهایت
یک شهر را بارانی کرد