متن دلتنگی عمیق

گفته اند می آیی؛
من به اندازه ی وجدانِ بیدارِ بشریت؛
و به اندازه ی تاریخ محبت،
منتظرت هستم...

مرا دیوانه میدانست...

نمیدانست نگاهش کرده دیوانه دلم را...

از چه رو موجِ بلا در غمِ ویرانه ماست؟
او ندانست که دریاچه پریخانه ماست

لب دریای جنون، آخرِ شه‌نامه ماست
قایقی هست که اندازه پروانه ماست

تا که امواج بلا برد به دریا ما را
دائما موج سواری حظ روزانه ماست

در تلاش است رُخَش را بزند بر رخ...

من چه میدانستم درمان دردت شوم
زخم دردهایم ، میشوی ..

آنگــونــه تــو را در انتظــارم کــه اگــر،
ایــن چشــم بخــوابــد،

آن یکــی بیــدار اســت . . .

خوشحالی سال هاست که مرده است از آن زمان که کاخ آرزوها‌ بر سرش ویران شد...

دل من در غم هجران تو پرپر شده است
خانه‌ی سینه ز داغت چو مجمر شده است

گل رخت آینه‌ی حُسن خداوندی شد
چشم من از نم اشکش چو نیلوفر شده است

شب که مهتاب به رخسار تو می‌افتد باز
عشق در سینه چو آتش‌فکن آذر شده است

آه من...

غزال و غزل ..

بسمه تعالی

نوشته ای که بیا بیقرار هم باشیم
همیشه مهر بورزیم و یار هم باشیم

من و تو مست در آغوشِ هم شبیهِ دو قو
پر از خیالِ جنون ، بیقرارِ هم باشیم

فرازِ حیّ علی العشق را بخوانی تا
صفِ نمازِ رفاقت ، کنارِ...

حتی انگشتانم هم از درد زخم های قلبم به لرزه افتاد

فراق درعشق
نداریم هرگز
که وصلش همیشه با ماست
مگر که می رود از رگ و ریشه جان,خاطرتو

عریان سقف آرزوهایم شدم
غصه ها و دلتنگیها ،تبانی کردند و لباسهایم را بر تنشان کردند

چیشده که به جای عشق، از چشامون درد میباره...!؟

من آن شب ٬ یکه و تنها
خدا را از همه دنیا
برای خود جدا کردم...
به نزدش سفره ی دل باز
برایش گریه ها کردم
و تا بیداری خورشید
نالیدم،
نخوابیدم...
و تا صبح سپیده من
در آغوشش
برای تو دعا کردم...
برای خنده ی زیبای لبهایت
هزاران نذرها...

تو وقتی میبینی که من افسرده ام نباید بگذری،
سکوت کنی،
یا فقط همدردی کنی!
بنا کننده ی شادیهای من باش!
مگر چقدر وقت داریم؟
یک قطره ایم که میچکیم در تن کویر و تمام میشویم.