شعر عاشقانه

عاشقیم و سوختن، تفریح ماست
ما جنون داریم! این تشریح ماست

کعبه را در کار مجنون دیده‌ایم
قصه‌ی پروانگی تلمیح ماست

در هوس آلوده‌ی دنیا شدی
عاشقی کن! عاشقی تصحیح ماست

جام ما را پر کن از لبخندِ یار
این‌چنین مستانگی ترجیح ماست

سادگی این رشته را محکم کند
سادگی،...

بوسه هایم را به باران سپردم
تا به وقت دلتنگی
بوسه بارانت کند.

مرا دوست بدار
مثل جرعه‌های آفتاب
که می پاشد
از دهان خورشید
آه...
چشمانت می دانند
نور
از جسارت سایه‌
در آب و آیینه است
که می شکند

می سرایمت
در بهاری که
عاشقانه می رقصند
شقایق ها دست در دستانِ سبزه زار
و همانند چکاوک ها
نجوا می کنم در گوشِ باد
سرودِ دوست داشتنت را
ای عشق بیا !
تا با تو معنا پیدا کند
لبخندِ هر روزه ی من

باز می کُشد مرا
صدای این دیوارها...

️
من چیزی از تو نمی خواهم
جز یک آغوش
برای نفس کشیدن
یک دوستت دارم
برای نمردن!

در حصار تمام دلتنگی ها
تو را با تمام وجود
نفس می کشم
ای کاش به ضربانی که
هر لحظه به عشق تو می تپید
ایمان می آوردی
و دوستت دارم های مرا
بر تنت می کردی
که تنها به آغوش
تو می آید

✍ گوشِ عطش
کانال تلگرام: @bzahakimi

در گوشِ عطش، باز بخوان نغمه‌ی راز
با رقصِ نفَس، حسّ مرا باز، بساز
وقتی که تبِ عاطفه‌اَت، شورش یافت
با سازِ صفا، شورِ محبّت بِنَواز

کانال تلگرام: bzahakimi@

بوسه‌های پُرتبت، گرما دمد

در تمامِ نای احساسِ نهان

کانال تلگرام: bzahakimi@

بس که در من می‌خروشد مِهرِ تو

حسّ نابی می‌تپد در بحرِ دل

وقتی در خیالم قدم می زنی ،

رویاهای شبانه ام زیبا تر می شود ،

به وقت خواب،

همه جا هستند
دهان‌های مخرّب،
کلماتِ انتحاری...
ملالی نیست!
سرت بر شانه‌ام
سرم بر شانه‌ات
ما برج‌های دوقلو
آغوشِ هم را می‌سازیم...

با خـیالِ آمدنت
هر صـبح
در باغِ آرزوهایم
پشتِ پرچینِ گلهای یاس
همراه عاشقانه های هر روزه ام
تو را به انتظار می نشینم

دلم تنها
زیبایی جان گفتنت را
هر طلوع صبح می خواهد
که تا صدایت می زند
بگویی جان !!!
دوستت دارم عزیزا !

چشمم به راهِ تو، دلم در اضطراب است
این فاصله یادآور رنج و عذاب است

لحظه به لحظه میشمارم روزها را
در کشور روحم پس از تو انقلاب است

بر آب و آتش میزنم وقتی. نباشی
یک چشم من خون است یک چشمم گلاب است

دور تو میگردم تمام روز...

وقتی پدر خسته می‌آمد سمت خانه
وقتی که شاکی بود از دست زمانه

وقتی به دستش بار سنگین داشت، مادر ـ
یک "یا علی" می‌گفت از دل ، عاشقانه

عطر خوش نامت که می‌پیچید در باد
در سجده می‌افتاد گل هم بی بهانه

دست پر از مهرت همیشه بر سرم...

کوچه هم مانند من دلتنگ هست وبی قرار
کوچ کرده با پرستو نغمه ی شیرین یار

من برای دیدنش لحظه شماری میکنم
شاهدم این تیک تاک ساعت شماته دار

دور تو گردیدم و ازمن شدی هی دورتر
من غرورم را شکستم تو شدی مغرور تر


تو همان شاه همیشه فاتح شطرنج دل
من همان سربازم و در پیش تو کم زور تر

گفته بودی عاشقی منظورت اما این نبود
چشم هایم میشود هردم ازاین منظور تر


اجر دارد. خنده...

انگار چشمان قشنگت رنگ دریاست!
در ساحل آرامشش یک دشت رویاست

باز ازنگاهت می نویسم ،مثل دیروز
ابیات چشمانت عجب درگیر معناست

مغرور زیبایم،  غزل جان گیرد از تو
چون آهوانه بودنت روح غزل هاست

پیشم بمان ،هم با دل من عاشقی کن
چون بی تو این خانه غمین وسرد...

من مست تو اَم


من مست تو ام،اذان کجا میفهمم ؟

دیوانه ام و فقط تو را ، میفهمم !

بر جاهل و مست،روزه واجب نشود ...

با بوسه ولی ، بیا ، بیا ، میفهمم !

آهاااای کافه چی!
دو فنجان قهوه ی تلخ،

طبق معمول
یکی برای من،
یکی به نیت او....

من، با شعورِ عاشقی، هر روز، عادت کرده‌ام
برپا کنم بزمِ صفا، در پیشگاهِ دلبرم

او پادشاهِ دل شود؛ من چون ندیمی باوفا
پروانه‌وار و، پُرتپش، گردِ حریمِ سرورم

صد جام گیرم، از لبش؛ با بوسه‌های عاطفه
بهکام و رویایی شود، احساسِ پُرشور و، شرم

با آمدن صبح
دلم دنبال بهانه ای است
که با تو باشدتمام لحظه ها و ثانیه های روز را
حتی در خیال
حتی به اندازه ذره ای دلخوشی
آری ذره ای دلخوشی
دلخوش به اینکه تو می آیی
و جهانم با تو پر می شود از تمام تو

دلم را ، جانم را ، هستی ام را
زدم در پای عشقت مستی ام را
نگاهت رد شد و خاموش ماندم
ندیدی از نگاهم خواهشم را