متن عاشقانه غمگین
زیبا متن: مرجع متن های زیبا و جملات عاشقانه غمگین
من نباشم چـہ کسـے، ناز کشـב ناز تو را.
چـہ کسـے بوسـہ زنـב آن لب شیرین تو را.
من نباشم چـہ کسـے غرق نگاہ تو شوב.
چـہ کسـے سخت بغل گیرב، آغوش تو را.
ذره ذره آب مى شویم و هیج نمى فهمیم از گذر زمان ما به یکباره نمى میریم آرام آرام در حال مردنیم واین قانون زندگى ست؟؟زیبایى پشت آلودگى ها مانده و زشتى و سیاهى سیطره انداخته بر همه جا؟!نگاهت سفیدی وزردى نور رو نمى بیند !همه چیز تیره و مات...
بــاید که دوبــاره به یادت بنــویسم غزلها را،
تــا کم بکنــم از دلِ آشــفته اندوهِ شبها را !
هــر شب به هــوایت پرسه میزنم در دلــم آرام،
تــا گم نکــنم در جـانِ خـود ایــن خاطــرههـا را!
خنده های تو تنها مُسکن من است
نمیدانم
اینهمه دارو را برای چه دکتر
تجویز کرده است
می شود حالا بخندی
کمی قلبم درد گرفته است.
چون چشم تو را בیـבم،
ویران شـבہ ام בر خویش.
בر سکوت پنهان من آن،
چشم سیاـہ تو جریان בارב.
عطر تن تو...
هست بر آغوش خیالم هنوز.
لطـفـے کن و چنـב بوسـہ نثار בل ما کن،
کـہ בلتنگ شماست.
بوسـہ ات בرمان هر בرבیست
سخت بیمار توام،
لطـ؋ـا بوسـہ ای.
باز جمعه است
بیخیال دلتنگی و حالش
وقتی تو در قلبم جای داری
خواب کنار تو بیشتر می چسبد .
دیگه گذشت اون روزا اون روزای زمونه***فلش بکی می زنم به قصه ی عاشقونه
دیگه گذشت اون روزا دلمو یهو بریزی***ببینم که به ناگه خیلی برام عزیزی
دیگه گذشت اون روزا اسم تو را نداشتم***موقع خوندن لیست چشم از تو برنداشتم
دیگه گذشت اون روزا،کلاسای حضوری***عشق نهفته در دل،مدارا و...
آنچنـان از عشق گفـتی که در رویاها وا مانـدهام،
جوری از آغوشت گفتی که در مستی جا ماندهام!
چه بی رحمانه میگیرد ز تن جان را،
همان دلتنگی های هر شب تو.
مرا بیش از یک جان نیست בر تن،
کـہ آن هم بـہ فــבاے زلـف مشکینش.
فــבاے عشق تو شـב جانمان، فــבا شـב.
بمان کـہ وصل توام،בر سینـہ آرزوست.
باران میبارید
خیس شدم
از هوای تو
جز یادِ چشمانِ تو معبدی نیست مرا،
هر شب من زیـارت میکنم غمِ تو را!
ای کاش خزان شود، باز به فصلِ باران برسیم،
آخرِ کوچهی تمنا، کاش به وصلِ جانان برسیم!
تو خودت به تنهایی
عاشقانه ترین رمان دنیایی
و اما
من تنها کسی خواهم بود
که تمام این رمان
را یکجا خواهم خرید
می شود یک امضا بدهی ...
وقتی دنیا شده ای برایم
پس قانون عشق
میگوید
کر و کور و لال بودن
چه الزام دلنشینی است.
و…
کمالِ بودن،
داشتنِ نگاهیست،
که…
بارانِ دل
از آن زاده شود!