متن نفس

آخه شدی نفسام نفسام نفسام
نباشی که میمیرم
بدون تو نمیخوام نمیخوام نمیخوام
چیزی بشه دستگیرم
عشقو با تو میبینم...

برشی از ترانه

دم کام بودم ، که با تو بودم
در هر روز و شب
من دلتنگی بودم
توی خاطره های شب
من زخم بودم ، زخم
در دل تنهایی
من آرزو بودم
توی درختان بهاری
من آسمان بودم ، آسمان
در سینه ی غروب
من تویی بودم
توی هر نفس دم...

دیگه من به عشق کی زندگی کنم نفس میشه ترکم نکنی من میمیرم توقفس

نفس های تو را آن روزها در شیشه پر کردم

هوای روز های بودنت را همچنان دارم

اگه حتی بین ما ،فاصله یک نفسه
نفسِ منو بگیر
برای یکی شدن ، اگه مرگِ من بسه
نفسِ منو بگیر
ای تو هم سقف عزیز
ای تو هم گریه ی من
گریه هم فاصله بود
گریه ی آخر ما ، آخر بازی عشق
ختم این قائله بود...


_برشی از...

نفس! تو که نیستی این هوا خفه ست!
منو در بیار از این قفس
دل من برا توئه و بس...

_برشی از ترانه

دو روز دنیا برام قفس تر از قفسه

بهم نفس برسون هوام دوباره پسه

هوامو داشته باش میگن تو مومنی و

دم مسیحاییت نفس تر از نفسه

همیشه میلنگه یه جای زندگیم

الهی من بمیرم برای زندگیم...

_برشی از ترانه

شانه هایم
عطر موهای تو را می دهند
چه خوب است که نبودنت را
می توان استشمام کرد
تا همواره امید آمدنت
در من نفس بکشد

مجید رفیع زاد

برای رفتنت
تقدیر را بهانه نکن
از زمانی که مرا سرد در آغوش گرفتی
فهمیدم ؛ مدت هاست که قلبت
جای دیگری نفس می کشد

مجید رفیع زاد

نشسته ام به تماشا قطار خالی را
مسافران زبان بسته ی خیالی را

عبور می کنی و بی صدا بهم زده است
دوباره عطر تو آرامش اهالی را

هنوز از دل من بوی درد می آید
اگر نفسی بکشی گاه این حوالی را

هنوز شاعر یک لا قبای این شهرم...

گذری خواهی کرد..

بر گلستان کسی گر گذری خواهی کرد
یک دم آرام بشین در نفسش
تا نفسی تازه کنی
شاید آن گل به هوایت
نفسش را به تو آغشته کند

هر دم نفَسم با نفَس گرم تو ،گرم است
از روی تو خورشید سرا پرده ی شرم است


با طلعت رویت شده رخشنده دل من
دلهای چو سنگ از نفَست نازک و نرم است




بهزاد غدیری ، شاعر کاشانی

به عشق من هوس گفتی و رفتی
دلم را در قفس کردی و رفتی

برای من هوایی غیر تو نیست
نفس در سینه حبس کردی و رفتی

باز امشب دل به یادت بی قراری می کند
جای دل غم در درونم دل سواری می کند

دل خیال روی تو لحظه به لحظه می کند
گر چه عقل از این خطا احساس خواری می کند

کودک دل میتپد با خواهشی از هر طپش
تا ساعت دیدار تو لحظه...

نفس نفس بی اختیار می خواهمت
لحظه لحظه در انتظار می خواهمت

پاشید بوی عطر تو قلبم تپید سوی تو
طپش طپش پر تکرار می خواهمت

خرسند تو را نبینمت به هم می ریزم
در بند تو را ببینمت به هم می ریزم

ای آن که تو را نبینمت دلم...

دوری زتو درد است ولی شیرین است
آنقدر که تاثیر نگاهت خوب است
هربار که می بینمت ازدور نفس می گیرم
من باتو همه حال وهوایم خوب است

احساسم نفس می زند:
در بی همزبانی!
درد باید دلت را؛
تا که دردم را بدانی!
زهرا حکیمی بافقی،

کتاب گل های سپید دشت احساس.

من تو را حرف می زنم، می نویسم، می خوانم
من تو را نفس می کشم.
من در درون تو زندگی می کنم

دل تنگ می شود
و من در خفقان دلتنگی نفس می کِشم
و در نهایت نفس مرا می کُشد
دل که تنگ می شود
جا برای صبر نیست

دل تنگ می شود و من در اندیشه ی سودای تو به تنگنا می آیم
دل تنگِ من، رحمی بورز
شاید که...

گند نزنید به مهم بودنتون ....

شعرهایم
در تب چشم هایت می سوزند
و به امید آمدنت
غریبانه به راهت چشم دوخته اند
بیا جامه ی عشق را
بر تن واژه هایم کن
که نفس کشیدن
در هوای نگاهت
آرزوی شعرهای من است


مجید رفیع زاد

نفس، کز گرمگاه سینه می آید برون ،ابری شود تاریک
چو دیوار ایستد در پیش چشمانت
نفس کاین است،
پس دیگر چه داری چشم ؟
ز چشم دوستان دور یا نزدیک...

طبیب از حال و احوالم چه داند؟!
نفس می آید و جان در بدن نیست

سید عرفان جوکار جمالی

وابستگی یا دلبستگی؟!
وابستگی یعنی میخواهمت ، چون مفیدی!
دلبستگی یعنی میخواهمت ،حتی اگر مفید نباشی!
من به خودکار گران قیمت روی میزم برای جلسات مهم، وابسته ام.
اما به جعبه ی آبرنگ بی خاصیتی که یادگار دوران کودکیم است،دلبسته.
وابستگی هارا جامعه و فرهنگ و والدین می اموزند و...