متن بهار

بهاری که باید مرا بخنداند،
هنوز خیلی از من دور است.

نوروز آغاز دوباره‌ی زندگیست؛ به بهار خوش آمدیم.

بهار که می‌رسد،
زمین، دست‌های سبزش را به آسمان می‌رساند،
و شکوفه‌ها، گونه‌های زمین را بوسه‌باران می‌کنند.

پرستوها، سرود تازه‌ای در باد می‌خوانند،
باران، نامی از نور بر پیشانی خاک می‌نویسد،
و من،
در عطر نَمه‌بارانِ این لحظه،
با تمام جان،
شکوفا...

بهار آمد، بهار آمد، طلوع صبح یار آمد
غم از یک در برون رفت و امید از یک هزار آمد

به نام حضرت عشق
بوی گل و سبزه و سمن و نسرین
بوی عشق و دل و دلداده و پروین
صنما قبله نما جان ودلم را به فدایت
که چگونه قدحی داده ای بامهر و وفایت
که طبیعت شده زیبا از لطف و نگاهت
دلدارا *حول حالنا* خواهیم از لعل...

بهار جای برگ های پاییزی را گرفت
میوه ی رسیده جای میوه ی کال را
اما جای تو
جای تو همیشه خالی ماند...

بهار از راه رسیده من زمستانم هنوز
فصل هایم دست اوست ای دل عاشق بسوز

سوره ی شقایق ..

بسمه تعالی

رسید مژده ، دوباره بهار می آید
شمیم یاسمن و عطر یار می آید

همیشه جامِ نگاهم پر از ترانه ی توست
به این بهانه ، مکـرّر بهار می آید

برای آمدنت رنجِ عشق کافی نیست
به پیشوازِ تو ، چون انتظار می آید...

اگر هوای گریستن داری
با من
در این بهار
به بدرقه ی نیلوفران بیا.

عشق شما چنان کرد با من،که بهار با درختان.

پیش آ بهار خوبی تو اصل فصل‌هایی

آمد بهار ای دوستان،خیزید سوی بوستان

اما بهارِ من تویی،من ننگرم در دیگری

ایستاده مرا بگیر باد!
این عکس باید برسد دستِ بهار
برسد دستِ زنانه‌ترین شاخه‌اش
باید ببیند که روزگاری
برگ‌ها
از دستِ تنهایی
به خش خشِ خود
می‌افتادند...

بهار آید و بویش مستی آورد،
دل خسته ز غم‌ها دستی آورد.

برآی ای نسیم از خواب کهن،
که خاک از نفَسَت مستی آورد.

ز خاکستر دی، جان برآرد بهار،
که در پرده‌ی شب پنهان شد اسرار.

ز بیداد سرما نلرزد دلم،
که در سینه دارم شررهای یار.

بهار آید و خاک مرده بخندد،
نفس در دل خاموش شب بتندد.

ز طوفان زمستان نماند نشان،
که خورشید در خون خویش افکندد.

آدمی به امید زنده است
به اینکه دوباره صبح خواهد شد شب
به اینکه دوباره سبز خواهد شد دشت
به اینکه دوباره باز خواهد شد در
به اینکه زمستان، چمدانش را خواهد بست
و زمین، لباسِ خوش رنگِ نو عروسِ ایلیاتیِ بهار را به تن خواهد کرد
آری، آدمی به...

دلت را بهاری کن دخترم
اسفند با دسته گلی ، زیبا پیشوازمان آمده است
باران پاییزی غم ها را شسته است
برف زمستانی دلها را سفید کرده است
بهار آمده است بخند مادر
دلت سبز شده و لپت قرمزست
بخند مادر ،بوی عطر غنچه ها پیچیده است..
غم رفته و...

میان ماندن و رفتن،بهارِ عمرِ من طی شد
نمی خواهم مردد باشم از این بیشتر،کافیست.

عاشق چشم غزل خیزت شدم
دم به دم از عشق لبریزت شدم
ای بهار رفته با اندوه باد
بی بهاران فصل پاییزت شدم

نان را، هوا را،

روشنی را، بهار را،

از من بگیر

اما خنده‌ات را هرگز

تا چشم از دنیا نبندم.

تمام حرف دل است، اینکه با تو می گویم
به حرمت قلمم دل بده به اقراری

خیال و واژه شعری ردیف حال منی
قسم به جان غزل حس و حال اشعاری

اگر که خواب پریشان هر شبم هستی
نسیم و شبنم صبحی برای بیداری

بهار را به نگاه تو می...

عاشق فصل بهار وگل وسرو وچمنم
شاعرم شاعر باران ونسیم سحری
عطر گلزار وپراکنده به هر رهگذرم
دل ودین باخته ی دلبر شیرین شکری



حس پاییزی من عشق بود همراهش
عشق شرح دگری بهر تو و من دارد
وهزاران غم واندوه است اندر راهش
عاشقی شور وشری خاص به دامن...

پاییزم را با تو شریک میشوم
برگ به برگ، باران به باران
تو کنارم می مانی
و من قدردان بودنت
پاییز را بهار میکنم!

می بینی؟
درختی که آرزو داشت
شاخه های مستعدش
به دستِ بهار
شکوفا شود،
حالا پلی شده است
بین جنگل و تبر
«آرمان پرناک»