متن تنهایی

سوگ

نکند که ما اضافات دنیاییم،
که این‌گونه خار و خفیف،
در به در،
به دنبال یک لحظه آرامشیم.

در پی تبسمی ناگهانی،
یا عصر بارانی دلپذیر،
شامگاهی دل‌نشین،
یک‌بار لذت برف‌بازی؛

چونان سگ پاسوخته،
سرگردان،
می‌دویم؛
اما دریغ از رسیدن
دریغ

چگونه است دویدن و نرسیدن؟
چگونه است حال...

از تحمل که گذشتم به تحمّل خوردم
دردم این بود که از یارِ خودی گل خوردم!
حرفی از عقلِ بداندیش به یک مست زدند
باختم! آخر بازی، همگی دست زدند...

جرم محال است داشتنت
بالفطره ترین سارقم باشم
دستبرد زدن
ب جیب خالیست
خیالت

هرچقدر بیشتر خودت را بشناسی 🔍💡 و خودت را دوست داشته باشی ❤️✨، کمتر به حضور دیگران وابسته خواهی شد 🤲🚫. این به معنای انزوا یا بی‌توجهی به روابط انسانی نیست 🚷🤝، بلکه یعنی دیگر از روی نیاز یا فرار از تنهایی به دنبال وقت گذراندن با دیگران نخواهی بود...

احترام ما غرور او شد

دلم بغض دارد ببار باران

دلشکسته تر از آنم که ترک هایش را ترمیم کنی

غمم این است که انگشتانتم هم دگر توان یاری کردن
متن هایم را بر دل دفترا ندارد..

کسی دارد پشت می کند به من
پشت عقربه ها
می رود به ضیافت تنهایی
می رود گلو‌ تازه کند به رود
خنیا بردارد از طاقچه ی ترحیم
و رودخانه
برگرداند از مشایعت گودال
کسی دارد پشت می کند به پت پت شعله ای در عمیق میز
عادت ها می...

من به ویران شدن...

از چشم تو عادت کردم...

با دلواپسی هایتان چه کنم
سرتان به کارخودتان گرم باشد
میدانم آنچه درطی سالیان با کرختی زندگیم،حال درو کرده ام را چگونه آسیابش کنم
نیازبه آسیابان ندارم
از شما بخیر،و ازما به سلامت

نمیخواهم سر قبرم بیایی
وقتی در زندگی به خانه ام نیامدی
نمیخواهم در مجلس تعزیه ام لب و لوچه ات آویزان باشد
درزنده بودنم،تورا این چنین زیاد دیده ام.

شب های سرد را هیچ ژاکتی نمی فهمد
دستان یخ کرده ام اما چرا.
گونه های خیس را هیچ دستمال کاغذی نمی فهمد
بالش خیسم اما چرا.
گوشی تلفن چه می فهمد برای چه بوسیده میشود
کفش هایم چه می فهمد چرا یک کوچه ی خاص را هر روز قدم...

‍ ‍ و ناگهان
دلت می گیرد
از فاصله ی بین انچه که می خواستی
و انچه که هستی ...

خیلی ترسو شدم
از بارون می ترسم
از پاییز و کافه
یه چیزی میگم قول بده نخندی.
من حتی از قهوه هم می ترسم

از پارک و سینما
از لبو فروش میدون تجریش

از چهار راه ولیعصر و سالن اصلی تتاتر شهر وحشت دارم.
باور میکنی از پاساژ ونک هم...

بعضی آدمها، فقط در گورستان ها گریه میکنند و برخی هم همیشه گوشه ی اتاق تنهاییشون.

یه وقتهایی تو راضی کردن خودمم میمونم. راضی نگه داشتن بقیه دیگه در توانم نیس ...!

دلم برایت تنگ شده
همانقدر که نمی دانی
همانقدر که نمی فهمی...

هرگز نکشم مِنّتِ مهتابِ جهان را
تاریکی شب های مرا روی تو کافیست

دلبستگی چیزه قشنگیه ولی با آدمش...

یجوری به تنهاییم معتاد شدم که هیچ کمپی نمیتونه ترکم بده...

کاش میشد که به پایان برسد...


این بی تو بودن های من...

چون نی لبکی خسته ز لب های تو هستم

بردار تواز فاصله هـــا بوســه به اجبــــار

دنیای من، دنیای زوره
دنیای کر، دنیای کوره
قلبم، نمکدونِ شکسته‌س
چشمای من، دریای شوره...