متن دلتنگی

دلت که تنگ باشد،
باران هم تسکین نیست،
شعر هم مرهم نمی‌شود،
و هیچ آغوشی وسعت اندوهت را کم نمی‌کند...

دلت که تنگ باشد،
صدای خنده‌ها در گوشت محو می‌شود،
کوچه‌ها بوی دلتنگی می‌گیرند،
و هر مسیر، تو را به خاطره‌ای قدیمی می‌کشاند...

دلت که تنگ باشد،
دیگر فرقی نمی‌کند...

من بی قرار توام.
تو بی خبر از این بی قراریهای من.

آهاااای کافه چی!
دو فنجان قهوه ی تلخ،

طبق معمول
یکی برای من،
یکی به نیت او....

من اگه لحظه ی پایانیِ انسان بودم
خاطراتِ تو منو زنده نگه داشته هنوز

کاش بودی
تا با تو جان می گرفت
هر صبح
لبخندی که خسته است از نیامدنت
از روزهایی که بدون تو
به پایان می رسد
کاش بودی ...

اینکه طرف به همون چرت و پرتهایی که تو علاقه داری, علاقه داره ثابت نمیکنه که شریک خوبی برای زندگیت میتونه باش!

ای تو آرامش جونم
برای غربتِ این دل، چاره بودی
همه رفتن تو موندی
عشق دیروز و هنوزم...

در کوچه‌های خیسِ خاطره
با نام تو قدم می‌زنم...
پنجره‌ها
از بوسه‌های ناتمام می‌گویند،
و برگ‌های پاییزی
عطرت را به یادم می‌آورند.
زمان می‌گذرد
و من هنوز
در پی صدای قدم‌هایت
سرگردانم...

قـول دادم به خودم
بنویسم از تـو
بـنویسم از دل
دل بـی تاب و پـر از دلهره ام
هر زمـان
هر جـایی
از دَمِ صـبح که خـورشید جهان می تابد
تا غروبی که
دلم تنگ تو و دیدن توست


#بادصبا

دلم میخواد برگردم به عقب به اون سالهایی که تو بودی.....

ماشین زمان کجاست ؟؟!!!

فـارغ ز هر کس
جـدا از هر چه پنداری
به جــان
صـبح و شـب
از تو پُرم
لبریـزم از صــد ها غــزل


#بادصبا

باغبان پیر تمام قد خشک اش زد و چشمانش خیس باران شد وقتی دید همزاد گلی که دیروز فروخت تمام قد خشکیده است...

دل بـــرده ای،ای دلـبـــــرا از این دل دیــــوانــه ام


با دل بمان،دل دل نکن،دل بی تو بیدل گشته است

از وقتی چشماتو دیدم،
بی خوابی شده مهمون هر شب چشمام.

از وقتی که چشم تو به چشمم افتاد.
شده مهمان شبم، چشم تو و بیداری.

سلام ای روشنی بخشِ، دلِ تار من
تویی آرامشِ جان، ماه شب زارِ من
نگاهت می وزد چون صبح بر دیوارِ دل
بمان ای سایه ات خورشید بیدارِمن

دلتنگی،
یعنی عطرش
در اتاق پیچیده باشد؛
خودش نباشد،
و تا صبح با خیالش بیدار بمانی...

در فراقِ دوستان آخر ز ما چیزی نماند
هر که رفت از هستی ما پاره ای با خویش برد

❤️✨
@bzahakimi

هوای سیب لبخندت نمودم
کمی اهدا نما؛ با یک بغل، مهر

همه حواسشان به سیاست است
بیا یواشکی ببوسمت!

کسی به بام سعادت رسد، که در دل شب
ز درد ره به مسیر بلرزد، نه از یاوه جهل
به کامِ خوش نرسد آن‌که با تپش بگذشت
بسوزد آن‌که نبوده‌ست در دلش هدف
ز خاکِ خار، گلی رویَد ار که اشک فشاند
کجا برآید از آن خاک، بی‌تلاطم شب؟
خوشی...

سهم من باش،
حتی لحظه ای در گوشه ی دنج خیالم.

قصد من ، دیدن لبخند تو بود
که سحر بر لب دریا
به اُفق خیره شدم .

از جهان مانده فقط جان که مرا ترک کند!