متن دلشکستگی

خداحافظ، تمامِ عاطفه، در بی‌سرانجامی؛
که از دنیای قلبم، خوب می‌دانم، که می‌دانی!

دلم با تو؛ دلت با من؛ ولی، تقدیر، این باشد؛
خداحافظ کنی؛ امّا، نهالِ مهر، بنشانی!

به پیوسته، کنم یادت؛ به همواره، کنی یادم؛
بسوزم در تبِ عشقی؛ که «تو»، خود، مَنْشَأ آنی!

گـاهی اونقـدر بـد دلت مـیشکنه
که حتی!
نـای اعتراض هـم نـداری
فقـط
نگاه می کنی و
بیصدا میروی

دور تو گردیدم و ازمن شدی هی دورتر
من غرورم را شکستم تو شدی مغرور تر


تو همان شاه همیشه فاتح شطرنج دل
من همان سربازم و در پیش تو کم زور تر

گفته بودی عاشقی منظورت اما این نبود
چشم هایم میشود هردم ازاین منظور تر


اجر دارد. خنده...

اورفته است وروی دلم پا گذاشته
حالا مرابه حال خودم وا گذاشته

آنکه همیشه از من و از عشق میسرود
این بار پشت جمله اش اما گذاشته..!!!

شیرین شدم در عالم عشقش ولی چه تلخ
من را میان خاطره تنها گذاشته

ازهرم عشق چیز زیادی نمانده است
جزاینکه روی شیشه...

نفهمیدی مرا و حرفِ دل را عمری است ای دوست

بریـدم از هـمه بـهرِ تو اما تو بریدی از من و از دل

نداشتنت
بدجور
هوای
دلم را
بهم ریخته و
طوفانی کرده.

همه ی عمر دیر رسیدیم!

غصه دیگه بسه
غصه که تمومی نداره
نباید دل به دلش داد.

چتــــــه رفیـــق عاشـــق مــن؟
چرا ســـراغ اونکه رفتـــه رو داری بازم میگیری؟
اون برنمــی گرده پیشت
بســـــه دیگه بهونه گیری
اگه به فکــر اون باشی یه روزی از غصه میمیری

🍃🌸🍃
@bzahakimi

نمی‌خواهد، که تکراری شود دل

اسیرِ ذلّت و، خواری شود دل

اگر حسّی به من، دیگر نداری

بگو؛ تا در پیِ یاری شود دل

🍃🌸🍃

@bzahakimi

نوشتم با دلم، گل‌واژه‌ها را

نخواندی؛ شد دلم، درگیرِ غم‌ها

وَ احساسِ عجیبی، در من افتاد

که ویرانه، شد از آن، دشتِ رویا

عشق از چشمان تو شروع شد،
با جان دادن من پایان یافت.

آسان به تو دل دادم و نشناخت دلت

قدرِ دلکم را؛ چه بگوید به تو دل؟

برگشت گفت: بودن من واست کافیه؟
گفتم :راستش رو بگم دیگه؟
گفت: میدونی که از دروغ خوشم نمیاد...
گفتم: راستش
کاش
تو
همه
بودی
و
همه
هیچ
میشد
بودنشون.

بازمی‌خواهم که از لبخند پر سازم تورا
هر قدر بد بودیم بد دور سازم من تو را
این کمندِ آه‌ام از چین خوردگی کوتاه شد
بی‌امیدم ,آن که روزی در کمند آرم تو را
در سر حزن‌ات اگر که شانه‌ام حائل کنی
بوسه یک دو بیشتر سوگند،نگذارم تو را
از...

تو چقدر سنگدلی محبوبم
اشک در دیده و تو نابینا محبوبم
با نگاهم به تو گفتم نروی اما تو
با کلامت، تو بریدی نفسم محبوبم...

وقتی دل به تو دادم،
آرزو داشتم ترس هایم را بشکنی
نه دلم را.

گاهی دلم میگرد نه آنکه اندوهی داشته باشد نه
نمیدانم جبر زمانه است یا مقتضیات زمان
یا شاید هم کردار و رفتار آدم ها
اما گویی کوهی را بر دوش میکشیم
کمر خمیده شده است زیر بار غصه هایی که هم دلیل دارند هم ندارند
شاید جایی از کسی دل...

رفت و احساسِ مرا، بشکست باز
بغضِ دل، در سوگِ جان، بنشست باز
بعد از او، دیگر گمانم نیست دل
شاد گردد، با صدای هیچ ساز

کاش میشد که تو هم.
دلتنگ من باشی یکم.

دقیقا نمی‌دونم چندبار پشت گوشی تو چتای لعنتی
داد زدم که دیگه واسم تمومی ، نمیخوامت ، تو لیاقت منو
این احساس پاکمو نداری ، نمی‌خوام دیگه دوست داشته باشم...
نمی‌دونم دقیقا چندبار به ته خط رسیدمو دوباره
برگشتم سرخط و دوست داشتنش رو از سر گرفتم
میدونین کسی که...

خوبے زیادے ممڪنہ باعث شہ بقیہ رو از دست ندے، اما قطعاً خودت رو از دست میدے...

‏خدایا هیچ بنده‌اے رو شرمنده‌ے افڪار خودش نڪن.

سرزنش میکنم نگاهم را
نه شاید چشمانم را
ویا شاید آن و شاید این
شاید هم دل که تمنای تورا کرد
که صد البته دل بیچاره چرا تقصییر
که اول دید چشمانم و شعله ای زد به دل و کرد پریشان حالم