متن راز پنهان

تاوان حرف هایی که نمی توانیم بزنیم...
موهای سفیدی ست
که لابلای موهایمان داریم...
ولی به همه می گوییم ارثیست ...!!

آسمان راز دلش را به کسی باز نگفت

شاید او تاب ندارد به تماشا ماندن

دلا نشکن سکوتِ مبهمت را؛
چو می‌دانی که قَدرت را ندانند!

️وقتی پای احساسات وسط میاد
حتی بزرگترین قهرمانان هم
ممکنه دست به حماقت بزنن

چه دنیایی است این، ای دل، عجب بیگانه و غمگین
که خاموشی من گردیده اندر دیده‌ها شیرین

من از هر فتنه و غوغا، ز هر مکر و فریب آزاد
ولی این خلوت خاموش شد انگیزه‌ی توهین

چو گنجی خفته در ویران، نه کس جویای رازم بود
نه من با کس...

چیزی نمی دانید
از منی که تن ویرانم را
پشت پرده های گلدار
پنهان میکنم.

نگاهت آتش افکنده ست در جان و روان من
شراری از لبت افتاده در باغ جنان من

به گرداب غمت افتاده‌ام چون موج سرگردان
نه ساحل می‌شناسد دل، نه لنگر می‌توان من

چو شبنم در هوای روی ماهت می‌شوم خورشید
نگه کن تا ببینی چیست راز آسمان من

به زلف...

خیلی حرفا تو سکوت جا نمیشن :)

دلم گرم است در پاییز حتی زیر بارانش
دلم گرم است حتی به خیابانهای عریانش

تمام مزّه ی شعرم به خرمالوی پاییز است
به طعم ترش نارنگی و رقص باد آبانش

که شعرمن همیشه نطفه اش در بطن بی برگیست
چرا افشا نخواهد شد قدیمی راز پنهانش؟

دوباره بی هوا...

برگ افتاده زِ خاک کنار شاخه ی چنار
نگاه او به شهر...
به تنها عابر عاشق!
فرو ریخته گیسوان رسیده زخاک
خواهان یک کمک
از ذره، ذره ی خاک
نگاه او به زیر پا
دارد هزار معنا...
غم و غصه ها می لرزاند شانه را...
اشک چشمانش نم می کند...

تو را پنهان کرده ام
در پس تمام ثانیه های زندگی ام
همچون غم بزرگ نداشتنت ،که در پستوی پشت خنده های مصنوعی ام جا ساز شده
و امید آمدنت که در نهان خانه جانم مرا زنده نگه داشته
تو همان راز پنهانی که فقط خدا می دانست
تو معنی...