متن آرزو

آرزویم است مادر
آرزویم است برف ها را
از سرت دورِ دور کنم
مو به مو
«آرمان پرناک»

دور شدی
دورتر شدی
می خواستم از آب بگیرمت
کودکی ام نگذاشت
قایق کاغذی!
حالا آنقدر دیر شده ای
که دستِ رود هم کوتاه است...
«آرمان پرناک»

به وسوسه ی دیدار
پنجره را به دیوار اطاقم نقاشی کردم....
آنقدر صبر کردم
تا قامت دیوارم تَرک خورد...
دلِ پنجره به آرزو شکست.
اطاقم کور شد و
تو نیامدی.

✍️ آدل آبادانی

یافتنِ خاطراتِ یک عشقِ قدیمی،
داشتنِ شانه های صمیمی،
کف زدن های شادمانه
بعد از ظهرهای آرام،
نواختنِ گیتار برای او
که دوستش داری،
شرابی سفید
و یک دنیا عشق از من،
برایت آرزو می کنم،♥️

جانِ دل
مگر میشود تو باشی
دستانت در دستانم قفل باشد
آرزویی دیگر داشته باشم؟!

می بینی؟
درختی که آرزو داشت
شاخه های مستعدش
به دستِ بهار
شکوفا شود،
حالا پلی شده است
بین جنگل و تبر
«آرمان پرناک»

از خطِ قرمز روی پیشانی /
تا آرزوی کنجِ انباری /
ما بغضِ مادرزادِ هم بودیم /
در بندِ پوتین های اجباری...
«آرمان پرناک»

هر شب سقط یک آرزو در دل ...

آرزو کن واسه فردا، اگه امروزتو چیدن
آرزوهاتو بغل کن آرزوهات همه چیتن!
اگه دنیات رفته از دست، اگه غمگینی و بی کس
آرزو کن که حواس یه نفر هنوز به تو هست
زندگی همین یه باره نزار فرصت بره از دست
آرزوهاتو بغل کن، تا خدا هست زندگی هست......

خدایا آرزو دارم که بیماری نباشد/
دلی درگیرِ درد و بسترِ زاری نباشد/
اسیرِ غم نگردد هیچ، انسانی و هرگز/
چروکِ اخم، بر ابروی رخساری نباشد/
شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

داستانک آرزو

با سر و صدای زیاد و وحشتناکی بر زمین خورد!.
کارگر چوب بر، اره برقی اش را خاموش و با پشت دست عرق پیشانی اش را پاک کرد.
-- : ای کاش با من مداد و دفتر بسازند، یا که تلی هیزم، نه دسته ی تبر.
این سخنان...

آرزو دارم !
شوم غرق خیالت ،
نیمه شب.
حجت اله حبیبی

آرزو دارم ،
شبی
غرقت کنم ،
در خویشتن
حجت اله حبیبی

آرزویم دیدن یک آرزوست.
حجت اله حبیبی

ارزوها را برفراز آسمان رها کردیم

از کائنات میخواهم تک تک روز های زندگیتون به شیرینی دونه های انگور بی دانه ی قرمز باشه همان قدر شیرین همان قدر دلچسب
🌱دلارام امینی🌱

ازوقتی که برآورده نشدی دیگه نکردم آرزویی تواعتبارقلب عاشق بودی دیگه ندارم آبرویی

قناعت مرگ آرزو هاست !

خداداد نواندیش

آرزو میکنم هرگاه پنجره دلت رو ب عشق باز شد..

هیچ بادی نتواند پنجرهای دلت را بلرزاند..


نویسنده:سرکار خانم المیراپناهی درین کبود
دانش اندوخته ی علم روانشناسی


.

محکومیم به امید، مجبوریم به آرزو.

شاکیم ازاین جدایی نمیدونی چه میکشم حس میکنم آرزومی ولی من بت نمیرسم

به جایِ هدف گذاری، آرزو انتخاب کن
یه آرزویی که بتونه بستر مناسبی برای تمامِ هدف ها باشه

هر لحظه از زمانت دورتر از پیش می رود
اما امیدوارم همیشه در قلب من باشی

هر صبحی که به خورشید خنده می زنم
انگار که تو در این دنیا مهمتر از همه باشی

به یاد تو، هر نفسی را به زندگی می افزایم
و با نگاه تو، خاطرات خوب...

معماری کن نقشه ی تنم را
دیوار آرزوهایم را
رج
به
رج
بچین
تابرج احساسم
ازملک آغوشت سر دربیاورد




علی مولایی