کسى چه میداند باران،اشکهاى چند نفر را در پس کوچه هاى این شهر پوشانده است؟! و شاهد دستهاى گره خورده چند عاشق بوده است؟! باران که میبارد،قلبهاى بسیارى را به شوق یکدیگر به تپش مى اندازد و از بغضهاى بسیارى گره باز میکند... باران براى همه عاشقانه نیست...
بغضم می شکند که هر بار باران می بارد وُ منم پشت پنجره به امید گذشتنت از این سو به آن سو (چشم در راهم) ولی هیچگاه ولی هیچگاه تو نیامدی و نیامدی هرگز منم هر بار که باران می بارد منم و دلتنگی به یادت سرمم سیر می شود
پاییز را دوست دارم… ﭘﺎﯾﯿﺰ، ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ؛ ﮐﻪ ﺗﺐ ﮐﺮﺩﻩ! ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ؛ ﮐﻪ ﻟﺮﺯ ﮐﺮﺩﻩ! ﺑﻐﻀﯽ ﺍﺳﺖ؛ ﮐﻪ ﺭﺳﻮﺏ ﮐﺮﺩﻩ! ﺣﺮﻓﯽ ﺍﺳﺖ؛ ﮐﻪ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﺮﺩﻩ ! ﻣﻦ، ﺳﮑﻮﺕ ﺭﺳﻮﺏ ﮐﺮﺩﻩ ﺩﺭ ﺗﺐ ﻭ ﻟﺮﺯ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺭﺍ ﻣﯿﭙﺮﺳﺘﻢ! ﭘﺎﯾﯿﺰ، ﻋﺮﻭﺱ ﺗﻤﺎﻡ ﻓﺼﻞ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ . ﯾﺎﺩﻡ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪ؛...
امشب عروسیشه حواست هست تنهاترین دامادِ این شهره ما خیلی بد کردیم در حقش حق داره که با هردومون قهره از هم یه دنیا دور بودیمو تنهاییو انکار می کردیم این اشتباهو از سر اجبار با هر نفس تکرار می کردیم هرچی که باهم بیشتر بودیم درکمون از همدیگه کمتر...
جمعه یعنی با خودت خلوت کنی، اما رفیق... عصر جمعه با تمامِ بغض و حسرت میرسد
فریاد بزن بغض، بگو درد خودت را تا کی همه شب چشم تر و بالش نمناک ؟
پاییز گاهی مثل یک شعر تلخ است میچلاند قلبت میریزد برگت میگریاند چشمت گاهی هم چون مشعوقهء دلربایی است از راه که میرسد عشق دوباره جان میگیرد تا زمزمهء نسیم در بزم رنگها عاشقانه به تماشا بکشاند و نوازش کند خستگی هایت دلتنگی هایت شکستگی هایت حتی گاهی با تلخی...
گاهی دلم برایت تنگ میشود . انگار ناگهان یک نخ از دل کشیده شود میان یک کار عادی بیادم می آیی و چند ثانیه از کار دست می کشم . ناگهان احساس میکنم یک بغض میان گلویم رسوخ میکند اما به خودم می آیم و میگویم به کارت برس ...دلت...
دیدنیست چشمهای منُ هوای پاییز ، رخ به رخ در دلم سوز تو و نفسهای من ، بی قراری یک دل و نا گفته های نَفَسم ، آخ که عجیبست این هوای زیادی خوش... چشمهای تو و بغض نگاهم ، این نفس قطع نمی شود هوایی که تو را جاری...
خواستم از چشم زیبایت بگویم، بگذریم از قد و بالای رعنایت بگویم، بگذریم باد تا آهنگ میزد با نُت موی فرت شعرِ در خور,وقت اجرایت بگویم، بگذریم مصرعی در وصف لبخند مونالیزات یا خلقت عاری از امّایت بگویم، بگذریم خواستم آرایه های شعری ام زیبا شود از صدای ردّ پاهایت...
بغض که می کنم پاییز می شود به یک باره... اشک هایم شبیه برگ های زرد می ریزند و جهان را سرد می کنند. درست همان لحظه است که باید لباس گرمت را بپوشی تا از سرمای چشم هایم در امان بمانی... علیرضا سکاکی
حوالی تو را نمیدانم اما اینجا باران با رویایی تو می بارد ؛ شجریان با بغض بیشتری می خواند؛ باد روی مدار موهایت می وزد و بوی خاک آلوده به عطرتنت؛ اینجا همیشه خزان است بهار من.....
به را دئنه ده مول ٚ سرٚ رخاصان دریا کورکی فورشان ٚ سر اوروشواره نیویسه ته هسا ایتا مالا دس ٚ شوب زیی اب کاکاین نک کوبستید هله باقایده بشم وینچه خوپشداما دریا سمساک ٚ بویا دیهه. مسعود پورهادی گیلکی در راه نیستند/رقصنده های روی موج شکن پری دریایی(دختر دریا)/روی...
به قدر کافی، زن نبودم تا دامن چین دار و کفش های پاشنه بلند بپوشم و تق تق با سر و صدا وارد زندگی ات شوم! کفش های کتانی ام را پوشیدم کوله پشتی ام را که از بغض هایم پر شده بود برداشتم و آرام و بی صدا از...
پاییز ؛ بهار به بغض نشسته است ؛ در اندوه بیکران روزگار
یا نور یکی بود ... یککککی نبود بانوی زیبایی بود به نام بهار مخمل سبز نگاهش هزار دل پشت معجر خود داشت به بلوغ رسید و نامش شد تابستان ... و حالا در این برهه از زمان ؛ در اوج آزاداندیشی ؛ به سنی رسیده ؛ که نامش شده پاییز...
پاییز جان... نارنجی خوش آب و رنگم... لطفا هوای چشم های خیس... و گونه های تر را داشته باش.... کمی هم حواست به... قدم زدن های طولانی و بی هدف... بغض های بی شانه.... و دست های سرد و خالی باشد... این روزها دل های بی قرار کم نیست... فدای...
- آلزایمر۲: آی ی ی ی،،، گمانم ناوی ام، سوخته میان پاره آهن های سانچی! یا که آن دخترِ نو بالغ --بخت برگشته،،، برای جوریِ اندک جهازش می کرد در پلاسکو، --خیاطی! شایدم، یکی از صد و چند تن --مسافرانِ اوکراین! افتاده به پای مرگ از تیر تک تیراندازهای داعش...
. بعد از تو شبانه روز طولانی شد این شهر پر از درد و پریشانی شد از خاطره ات قلب مرا بغض گرفت هر روز غروب ِخانه بارانی شد الناز اسفندفرد
منو به اجبار پای سفره عقد نشوندن زیر تور حریرم به در نگاه میکنم؛ شاید بیایی ومنو با خودت ببری اما بعد از این همه انتظار... نیومدی که نیومدی.... کسی چه میدونه که من چشم به راه توام... با نیومدنت درخودِ،خود شکستم،بریدم آسمون هم مثل دلِ من گرفته بی تاب،غم...
جمعہ همان مترسک زمین گیر شده ایست کہ بار تنهایش را همان کلاغ هاے دورگرد پر مے کنند جمعہ همان بغض سرباز شده ایست کہ هران امادهِ فوران است جمعہ همان هواے ابرے و مه الود است جمعه همان نیمکت هاے خالے و خیابان هاے سردو تاریک و خالے از...
می توان تو را داشت پکی بر لحظه ها زد قهوه ای تلخ نوشید اشک را مزه مزه کرد و بغض را بلعید . می توان تو را داشت در پشت لبخندهایی که هیچ کس نمی داند چقدر غم گزیده است ! . بمان پشت لبخندهایم جا خوش کن من...
{{سوختن تغیری شیماییست که با تولید نور و گرما همراه است}} نمیدانم آن که کمیا نوشت جفا ندیده یا دیده و دم نزده اما من دیدم و هر چه کردم نتوانستم دم نزنم. کمیاگر نمی دانست شاید نمی توانست و شاید هم نمی خواست اما من می دانم و می...
دلتنگی گاهی هوای انباشته ی توست درسقف کوتاه شده ی اتاق زنی ست که خودش را می زند به آن راه وبن بست را تا صدای تکه تکه شده ی مردی در بزرگ راه گریه می کند مردی است ایستاده بر چتر مچاله شده ی آفتاب در انجماد باران وبغض...
