متن بهار

من، بر این ابری که این سان سوگوار
اشک بارد زار زار
دل نمی سوزانم ای یاران، که فردا بی گمان
در پی این گریه می خندد بهار.

ارغوان می رقصد، از شوق گل افشانی
نسترن می تابد و باغ است نورانی
بید، سرسبز و چمن، شاداب، مرغان مستِ مست...

یلدا ، نوروز ، بهار
تقویم برای ما
همان پاییز است !
روزهایی زرد
و صورت هایی
از سیلی سرخ شده
یلدا ، شب پیوند ما
با پاییزی دیگر است !


مجید رفیع زاد

بهار..

پشت آن پنجره زیباست قشنگ ست بهار
آتشی بر دل تنگ ست و سنگ ست بهار



بهار را گفتم..
گفتم آرامی
گفت در خلوت
گفت مادامی
بوسه بر چشمی
میزند معشوق
دل کند رامی

آمدنت مانند بهار
و همچون رنگین کمان بعد از باران
زیباست
و ای کاش
در اوج این همه زیبایی
به مهمانی من می آمدی
میان تمام لحظه هایم
تکرار می شدی
تا هر ثانیه
دوست داشتنت را
با تپش های قلبم
اعتراف می کردم

مجید رفیع زاد

الهی اشتیاقی در دل افکن بی قرارش کن
درون سینه ها سنگی ست سیبی آبدارش کن
الهی ماهی جان تشنه بر این خاک میغلتد
برایش تنگ آبی شو کمی امیدوارش کن
ببین این خطه ی خاکستری را خاک سنگین را
قلم در جوهر رحمت بگردان سبزه زارش کن
اگر دیدی...

پائیز آمده است اما
در سرم هوای بهار موج میزند
پاییز آمده است اما
من در آغوشت
همیشه سبزم

آیینه بود وصبحِ بهاری پریده رنگ
رگ های کوچه باغِ گل سرخ ،خون نداشت
رضاحدادیان

چشات بس که قشنگه واسه من شهر فرنگه

واسه پنجره هواست وای وای وای وای چه هوایی

صورتت پر از ستاره ست واسه من غرق اشاره ست

واسه بی زبون صداست وای وای وای وای چه صدایی

جهان، در سخن تو پر از باغ و بهاره

صدا، در نگه تو،...

روی کاغذ سپید می نویسم:
لبخند / بهار / عشق
بی تو سیاه پوشند
،
دیرگاهیست
لبخند تو
بهار عشق من نیست.

مهرت
بدجور به دل می نشیند
تو تنها بهاری
که با پاییز آغاز می شود!

بهار می شکفد
پشتِ قابِ خاطره ها
حجت اله حبیبی

بهار را
خواهم کاشت
پشت پنجره های شهر
فقط
تماشا کن
حجت اله حبیبی

نگاه می کنم به دَر
بهار
قد کشیده
روبروی پنجره .
حجت اله حبیبی

پاییز ،
می وزد
بهار ،
می ریزد .
حجت اله حبیبی

وقتی با خنده شروع می کنی ،
بهار می شکفد در دل
اما
پاییز
طعم تازگی گریه ات را دارد.
حجت اله حبیبی

سال هاست
بهار که می آید
منتظر طلوع آفتاب سیزدهمین روزم
سبزه زارها
صدای قدم هایت را خوب می شناسند
امسال اما ...
نیت کرده ام
دلم را به دلت گره بزنم

زهرا جهانخواهی_باران

برسان
قاصدک
ای پیک بهار !
سخن از عشق
سخن از دل
سخن از زمزمه ی مهر
به یاری
که بی تاب تر از این دلِ بی تابِ من است
و سلامی برسان
چو نفسهای بهار
به وفای دلدار
به شکوه گلزار
و به آوای هَزار
که معطر شده با...

هر شب بغض در من طلوع می کند
و خزان دست از سر آسمان چشم هایم
بر نمی دارد
بیا عشق را در من زنده کن
تا که همچون نهال
میان دامنت سبز شوم
بیا که من در انتهای هر شبم
بهار آمدنت را
انتظار می کشم

مجید رفیع زاد

بهار را دوست می دارم
ولی گیلاس را؛ بیشتر
و عشق را پاس می دارم
ولی احساس را؛ بیشتر شیما رحمانی

در انتهای کوچه ی بهار
مرا بخوان به بن بست آغوشت
تا در امان باشم از سوز فراق


مجید رفیع زاد

دی شد حدیث جوانی و بسر رسید بهار عمر
به آینه قسم که دگر ننگرم روی ماه خویش



فیروزه سمیعی

گذشت این عمر و جوانی
اما بهار را ندیده خزان شد

بوف کور می سازم

دوباره حوصله ات را صبور می سازم
به چشم آینه نقش بلور می سازم

در امتداد شفق از طلایه های سحر
نگاه پنجره را غرق نور می سازم

پگاه روشن دیدارمان چه نزدیک است
به اشک نافله صبحی نمور می سازم

برای فصل بهار و سرود...

بهار دست تکان داد ودور شد از من
هوا ،هوای زمستان شده ست بعداز تو
رضا حدادیان