متن غمگین

منم دلم تنگ میشه ببین
منم بعد تو خوردم زمین
ولی دیگه حرفشو نزن
دیگه بذار برو پشتتو نبین
منم دلم برات تنگ میشه هنوز
شاید اتفاقی دیدمت یه روز...

_برشی از ترانه

بیخیال حرفایی که توو دلم جا مونده
بیخیال قلبی که این همه تنها مونده
آخه دنیای تو دنیای دلای سنگیه
واسه تو فرقی نداره دل من چه رنگیه...

_برشی از ترانه

کاروان به راه افتاد ،کاروان به راه افتاد

بچه ها خدا حافظ ،خدا حافظ میزند جرس فریاد

بچه ها خدا حافظ ،خدا حافظ

لحظهء سفر امد ،عمر قصه سر امد بچه ها خدا حافظ

لحظهء سفر امد ،عمر ما به سر امد

وه چه بی خبر امد ،بچه ها خدا...

مینالی میگی کشته مارو درد فقط کافیه کنی تو این نکته هارو درک  خودت از پسه همه چیز برمیای پس برو بالا بکن این قله ها فتح  نه نمیشه آدمایه دورت که راضی حیفه این بازیو تو خودت ببازی  یه روز خوب هیچ وقت از راه نمیرسه ( یه روزه...

بعضی وقتا که دلم تنگ میشه

وقتایی که از خودم بیزارم

به هوای یکم قدم زدن

چتر تنهاییمو برمیدارم

میزنم دل به دل خیابونا

زیر بارونی که نم نم میزنه

جای خالیه تو هم حس میشه

این هوا هوایه با تو بودنه

یه نفر دلش میخواد تو این هوا

خودشو...

امان از گریه های زیر باران

امان از زخم های نارفیقان

امان از روزگار، از حال این شهر پریشان

امان از این هوای غم گرفته

دلم از عالم و آدم گرفته

تمام کوچه های شهر را ماتم گرفته...

_برشی از ترانه

من منتظر تو ؛ تو منتظر من
من تنها ام و تو
تو آخه تنها تر از من :)
وسط این همه آره
تو چرا شایدِ من خب؟
آخرِ این همه گریه
ندیدیم خنده ی هم رو :)
تو اگه رفتی عزیزم
حقِ تو بوده رهایی
رفتنِ من ولی آخه......

از فرودگاه ها متنفرم. فرودگاه محل رفت و آمد هواپیما ها نیست، محل سفرهایِ هوایی نیست. فرودگاه مکانِ وداعه، مکانِ بغض و چشم هایِ قرمزه، مکانِ خداحافظی هایِ طولانیه. فرودگاه قبرستون عشق ها و رابطه هاس. فرودگاه ها از قبرستون ها هم غمگین ترن.
نویسنده عطیه چک نژادیان

از تمام آرزوهایم، باغ بی برگ مانده برایم
دور شدی تو برای همیشه، مانده ام باز با غصه هایم
تو رفتی دگر ...ماه و آیینه خداحافظ ....بغض تو سینه خداحافظ
گم شد در قلبت عشق بی ثمرم ...
عشق بی خانه خداحافظ... اشک بی شانه خداحافظ...
باز افتاد در کوی...

دلتنگی عینِ یه جای شکسته روی شیشه ی عینکِ آدم میمونه ؛ هرجا رو نگاه می کنی،میبینیش!!!

برگی رقص کنان
به پای درخت فرو می ریزد،
آه، چه مرگ آرامی ست،
بی تو بودن!




شعر: رفیق صابر
ترجمه به فارسی: زانا کوردستانی

دو روز دنیا برام قفس تر از قفسه

بهم نفس برسون هوام دوباره پسه

هوامو داشته باش میگن تو مومنی و

دم مسیحاییت نفس تر از نفسه

همیشه میلنگه یه جای زندگیم

الهی من بمیرم برای زندگیم...

_برشی از ترانه

مادر، بی تو تنها و غریبم
اتاق خالیم بی تو چه سرده
مادر، مادر خوب و قشنگم
بدون تو دل من پر درده
فضای خونه بی بوی تو هیچه
صدای تو هنوز این جا میپیچه

مادر ...مادر...

_برشی از ترانه

چه شبی بشه امشب
بد مست ،مثل هر شب
چه شبی بشه امشب
بی رحم ،خواب نمیاد به چشمم
یه زمان میگفتی سیگار نکشا
چه روزایی بود ،یادته کنارم بودی
حالا همین یه پاکت بهم آرامش میده
ببین، تو در حد سیگارم نبودی...

_برشی از ترانه رپ غمگین

من موندمو یه سایه توی خونه ، میترسم اونم حتی رفتنی شه


_برشی از ترانه

باز خاطراتِ تو ،همین حوالیه ..
حالم همینه و یه چند سالیه جای تو خالیه ...


برشی از ترانه

چقدر بهت گفتم...
که تو خودخواهی و فقط به فکر خودتی
میگی برای من زندگی میکنی...
ولی تو فقط برای خودت داری زندگی میکنی
من چشمای تورو دیدم
ولی تو باز هم دروغ میگی و کلی داستان میبافی!
هر بار که بهت نزدیک میشم
من را بیشتر از خودت دور...

خاموشم
اما
دارم به آواز ِغم ِ خود میدهم گوش !
وقتی کسی آواز می خواند
خاموش باید بود
غم!
داستانی تازه سر کرده است
اینجا سرا پا گوش باید بود .!

آری آن روز چو میرفت کسی !
داشتم آمدنش را باور
من نمی دانستم معنی هرگز را
تو چرا بازنگشتی دیگر ؟.... 🥀

مرغ شبخوان
که با دلم می خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
اه از آن رفتگان بی برگشت ...

ساحت ِ گور ِ تو سَروستان شد ... !
ای عزیز ِ دل ِ 😔
تو کدامین سروی؟ !

هرگز از مرگ نهراسیده ام !
اگر چه دستانش از ابتذال 
شکننده تر بود !
هراس من –باری –همه از مردن در سرزمینی ست
که مزد گور کن
از آزادی آدمی ،
افزون باشد  ...!
جستن
یافتن
و آنگاه
به اختیار برگزیدن
و از خویشتن خویش
باروئی پی افکندن
اگر...

نتوانستم
که بگویم
دلم اینجا مانده است ....
من پی گمشده ام آمده ام ..
ارغوانم را می خواهم...
اه در خانه خود بیگانه ام !
آن سوی پنجره
وای، ارغوان داشت
نگاهم می کرد 🥀 .

خیلی تنهایم، غمگینم

به واقع آن گونه که به چشم می آیم، نیستم

در تاریکی ها گم گشته ام

به دنبال نورم، در پیِ امید

از مدت ها پیش

هر چقدر می گردم

درونِ چاه های تاریک بیشتر غرق می شوم

کسی صدای فریادم را نمی شنود

آن که می...