متن غمگین

‌


جهان
ترمینالِ ترانزیتِ دردهاست
هر مسافری ک می گذرد
چمدانی از خاطراتش را
در ریل زمان
جا می گذارد.... 💔🍃
ولی گاهی
چرخ های ساعت، وارونه میچرخند
و مسافرانی ک رفته اند
چمدان هایشان با بلیطِ یک خاطره ی کهنه
برمی گردند...
و من
که چمدان های بی صاحب...

‌


از لحظه های بی تو بودن سخت بیزارم
مثل هوایِ دودی و ابریِ سیگارم

از سرخیِ سیلیِ دنیا روی افکارم
هر نیمه شب با خاطرت تا صبح بیدارم

دیوانه و دلداده اما با تنی خسته
چون قاب عکس کهنه ای بر روی دیوارم

با بغض خفته در خطوط تلخِ...

_ زندگی
ردّ پایی ست
که محو می شود
روی شن های ساحل،
پیش از آن که
موجی دیگر
برگردد..

سالهاست منتظر آمدن روزهای بهترم
ولی نمی دانم چرا هنوز هم
دیروزها از امروزها بهترند !

من مثل خاکستر سرد اجاقی خاموشم.
با گرمای دست‌هایت قهرم
با خاطراتی که مثل خوره ، شب‌هایم را می‌جوند.
دیگر حتی گریه هم نمی‌فهمد چرا می‌آید!
شادی؟
شادی سال‌هاست از کوچه‌ی من عبور نکرده.
تنهایی‌ام را با هیچ صدایی نمی‌شود شکست.
نه با صدای تو ، نه با صدای هیچکس...

انگار که بخت با دلم یار نبود
چشمت‌پشتِ پنجره بیدار نبود

گفتم صدبار با رقیبم مَنِشین
گوشِ تو به حرفِ من بدهکار نبود.

جاده‌ها ادامه دارند،
مثل دل من،
که به دنبال تو می‌گردد،
اما تو نیستی...💔💔

عشقم هر قطره اشکت
مرگ تدریجی من است
بی‌عشق
بی‌تو
چون شاخه‌ای که آرام در باد می‌شکند💔💔

عشق من
در نبودنت
چشم‌هایم پر از اشک‌های بی‌پایان است،
مثل بارانی که هیچ‌گاه تمام نمی‌شود.💔

سیه شد ز هجرت رخ روزهام

کسی بر تو کاش آورد سوزهام

عجب در نگاهت خمی داشتی

تو رفتی و من مست دیروزهام

دنیا بدون تو
سایه‌وار می‌نشیند بر دل من
غصه چون مهی سنگین
در سکوت می‌خزد
مرگ، همچون زمزمه‌ای دور
خیال را به بازی می‌گیرد
و من در میان این خاموشی،
به دنبال تو می‌ گردم
شاید دوباره در آغوش بگیرم تورا

ابری ترین زمانِ این آسمان منم
زخمی ترین پرنده ی نیمه جان منم
بالی شکسته مانده از پرکشیدنم
غمگین ترین دقیقه ی زندگی منم...

گاهی

به قبرم

سر می زنم،

هنوز

نفس هایت

در آن زندگی می کنند..

در اتوبوس تنهایی ام

ده ها مسافر نشسته اند،

مقصد همه

آبادی چشمان توست..

تلخ کرده زندگی را،
این نبودن های تو.

تلخ کرده زندگی را،
این نبودن های تو.

چشمانش قصد جانم کرده اند.
جانم فدای قصد او.

امان از دلتنگی های نیمه شب،
به گمانم قصد جانم کرده اند.

از پشت شیشه قطار
برای آخرین بار تماشایش کردم
فرصتی برای اشک ریختن نبود
تا بتوانم صورت همچو ماهش را
برای تمام عمر به خاطر بسپارم
قطار سوتی کشید و رفت
و روزهای خوب زندگی
با سوت قطار به پایان رسید

خاکِ خارِ جاده، نشونه‌ی رفتن
اما یادِ تو همیشه می‌مونه، بی‌پایان
در هر گام، در هر لحظه از راه
عشقِ ابدی‌ات، با من همیشه‌ست، همراه

هر سنگ، هر خار، با یادِ تو زیباست
این مسیرِ پر از درد، به عشق تو پر از احساس
حتی وقتی جاده‌ها به بن‌بست می‌رسن...

احساس تو مرگ است برای قلبی که بی تو زندگی کرد💔

روزی که رفتی
آن روز،
زمان لغزید و افتاد.
ساعت‌ها، بی‌پندار ایستادند
و هوا، سنگین‌تر از سنگ شد.
چشم‌هایم، از اشک
چیزی جز تاریکی ندیدند.
اما در ژرفنای این تاریکی،
نوری باریک،
چون رشته‌ای از سپیده‌دم
در دل من جوانه می‌زند.
نام تو،
هنوز در رگ‌های باد جاری‌ست،
و هر...

می‌پرسند خوبی؟
لبخندی می‌زنم و می‌گویم خوبم…
اما حقیقت این است که خوب نیستم.
درونم دریایی از بغض مانده که هر لحظه گلویم را می‌فشارد.
من خسته‌ام، غمگینم، شکسته‌ام…
تنها در میان جمع، بی‌پشتیبان، رها شده
می‌دانی چه می‌گویم؟
کسی نمی‌پرسد چرا حالت خوب نیست،
و اگر روزی هم بفهمند...

_خودت که می دانی...وقتی آدم خیلی دلش گرفته باشد از تماشای غروب چه لذتی می برد.