متن تنهایی

خش خش تنهایی
رَهُگذرِ دوره گرد را
کلافه می کند .

همه رفتند
از این شهر شلوغ...
حجت اله حبیبی

می خواستم داشته باشمت!
در کنار تمام نداشته هام
تو تنها؛
نداشته ی داشتنی ام بودی
اما ندانستم!
قانون قفس تنهایی ست...

کاش ،
بودی،
برگ های زرد و شر شر بارون
مرا
خواهد کشت .
حجت اله حبیبی

چه شبها

در خیال خود دویدم

رویای  باتو بودن را

ازفاصله های دور

در شبهای تنهایی

بادصبا

در تنهایی خندیدم
در تنهایی گریستم
در تنهایی زیستم
و فهمیدم
من هم میتوانم
به اندازه خدا
تنها باشم

تنهایی
یک سکوت عمیق است
که هر لحضه ، بلندتر می شود
وَ هیچ کس وَ هیچ چیز ، نمیتواند
آنرا شکست دهد.

عشق
گُل می کند
حتی
در مرداب
از نیلوفر بپرس
حجت اله حبیبی

و این منم
زنی تنها
که لبخند هایش خشک شد
موهایش سپید شد
و دخترانگی هایش پوسید
در انتظار مردی که هیچوقت نیامد

احوال من؟
در کنج دنج تنهایی نشسته ام به در نگاه می کنم، دری اسیر گرد و غبار، از پس گشوده نشدن، حتی دریچه هم دیگر نای آه کشیدن ندارد.
تمام راه ها را هم گشته ام، کسی نیست که بخواهد بیاید و به این سرای نومید جلا دهد. سرگردانم،...

بوی بهار هم سرحالم نمی کند

چیزی زغم تنهایم کم نمی کند

زهرا نمازخواجو

بعد رفتن /کوچه / سکوت / اشک/
چشم دوخت به راه/
قصه می بافد / پنجره / در هیاهوی سرد تنهایی .
حجت اله حبیبی

باران
بند آمد ،
دلش
بند نشد
به خیابان زد
تا
تنهایی اش را بجوید .
حجت اله حبیبی

تنها
تنهایی است
که
حال مرا می گیرد
در
فالِ قهوه ی سردِ آرزوها .
حجت اله حبیبی

روزی
در کتاب خواهی خواند ،
یکی بود ،
امّا
تنهایی
امانش نداد .
حجت اله حبیبی

تن ها ،
تنهایی را می چشند ،
وقتی
دست در جیب قدم می زنند .
حجت اله حبیبی

زمستون ،
برف ،
کولاک
سرما ،
باز جمع اند ،
و من
تنها خودمو به آغوش می کشم.
حجت اله حبیبی

آری اگر غم نبود،
تنهاترین بود دل!
زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)

در غربت آیینه خواهد سوخت قلبی
که دوست دارد مثل یک پروانه باشد

عاقل نمی فهمد غم دلخسته ها را
دیوانه باید همدم دیوانه باشد...

«سیامک عشقعلی»

اینجا، من تنها هستم.
اینجا ، از آرامش خبری نیست.
اینجا، همه در خوابی عمیق هستند ، یا اگر بیدارند خود را به خواب زده اند.
اینجا ، تنهایی فرمانرواییست که حکم صادر می کند.
اینجا ، سکوت دردیست که درمان ندارد.
اینجا، جاییست که معشوق وجود ندارد.
و باز...

جراحت عمیقی بر تن زندگی می نشیند
عشق اگر دیر کند،تنهایی اگر کش بیاید

من همیشه آه می کشم ، در تنهایی سیگار .
حجت اله حبیبی

یکی بود ،
یکی نبود.
ما بودیم و تنهایی
و هنوز تنهایی ، حاکم ِ شهرِ دل ماست. حجت اله حبیبی

کجایی بی تو تنها ، بی تو پر غم

به تنهایی نشستم  غرقِ ماتم

دلم بی تاب و هجرانت شده درد

بیا جانا ! بیا ای همچو مرهم 

بادصبا