شعر عاشقانه

تو همیشه شبیه طلوع آفتابی،
خورشید، تاب و توان به زمین می دهد و
تو هم به دل من...



شعر: سبزه برزنجی
برگردان: زانا کوردستانی

دلم میخواد الله گردنت بشه
گل های سرخ روی پیرهنت بشه
دل آن نیست که کنارش باشی
دل آن است که همیشه به یادش باشی ....
.
.
.
صیاد عزیزی 🦕

کمی آنطرف تر
بوسه هایم را به باد داده ام
خدا کند امشب مسیر باد
به سمت گونه های تو باشد
مصطفی فروتن

بهار مگر چیست ؟!
همین گلى ست
که به خیال ِ نوازش تو
بر سر انگشتان ِ من مى روید...

دوستت دارم
مثل عشق شب و ماه
یا که خورشید و پگاه
مثل شبنم برتن سبز ِ گیاه
یا که یک خرمن دلسوخته
ازشعله ی آه
دوستت دارم
مثل آتشکده محتاج حریق
یا که احساس نفس
برلب مُرده و بی جان غریق
مثل یک عشق عتیق
دوستت دارم
و "دانم...

صد بار بگفتی که دهم زان دهنت کام
چون سوسن آزاده چرا جمله زبانی

گویی بدهم کامت و جانت بستانم
ترسم ندهی کامم و جانم بستانی


حافظ شیرازی
محمد عاشوری

دوباره تو پلک زدی و شبم یلدا شد
دوباره وعده ی دیدارمان به فردا شد
آه ما قرارمان وقت گرما بود
باز تو نیامدی و فصل سرما شد

محمد عاشوری

می آیی با تن پوشی از گل سرخ
و یک دامن شکوفه ی سیب
و سبدی پر از رازقی...
تبسم که میکنی " عشق "
از نگاهت سر می رود
و اتاق خالی ام پر می شود از
" بوی بهار "

هر روز
روز "زن" است
اگر شانه های "مرد"ی
تکیه گاه شباروز خستگی هایش باشد

با تو
هر روز
روز "من" است...

مرا زیبا به یاد بیاور
زیرا من تو را آن گونه که هستی
دوست داشتم
من، آخرین دوست تو
آخرین رازدار تو بودم که در آغوشم گریستی
و هیچ وقت، کاستی هایت را
به رویت نیاوردم
رنجیده خاطر شدم
اما سرزنشت نکردم...

تلخیِ تمامیِ قهوه هایِ دنیا را
میتوان به شیرینیِ انتظارِ تو
جرعه جرعه نوشید و
باز شیرین وار
شب تا صبحِ هر ابدیتی را
با چشمانی پر خواب به انتظار نشست

تو شیرین ترین فرهادِ شب های منی

امروزم را
یک جرعه از "تو "آغاز میکنم
جامی از" نگاهت"
برای جهان عاشقانه ام

از نگاهم، از نگاهت
می شود فهمید که؛
چشمِ عاشق ها پر است،
از حرف هایِ بی صدا...!

راه می رفتم باز، در مسیر هر روز
با همان دلتنگی، با همان آه و سوز
همه از دم تکرار
همه دل ها بیمار
همه جا تیره و تار
همه در فکر فرار
ابر، یکدست سیاه
آفتاب گم کرده راه
ناگهان آهسته
تو سلامم دادی
روشنی پیدا شد
پر شدم...

دوست داشتنت بهانه ایست
تا در ایوان بنشینم،
و قطره های باران را؛
با وسواس کودکانه ای بشمارم!
که وقتی می گویم
به اندازه ی باران
"دوستت دارم"
مبادا کم گفته باشم...!!!

هرشب تویی
باز هم تویی درکنارمن
پیچ وتاب پیراهنت زیباست
دفترشعریست برای من
تاب دیدن گیسویت راندارم
دل میدهم به تو
دوباره تویی و هزاران بوسه..

نام شعر:دلِ شکسته
درد یعنی من منهای تو
تو هم در جمع دیگران
خوش به حال دیگران
من یعنی بی تو در اندیشه ی تو
تو یعنی منهای من در اندیشه ی او
دلِ شکسته یعنی درد به طور پیوسته
درد یعنی من منهای تو
ابر هم دلش به حالم...

شب شد
شب تو بی من بخیر است
این برای سرنوشت ما
حتما خیر است
اگر بگویم به تو
برگرد و دوباره بشو
ماه شب های تار من
جواب تو
حتما خیر است
مجید محمدی(تنها)
تخلص تنها           کانال تلگرام👇🏻   
https://t.me/majidnegah

هیچ می دانستی نوازنده ای؟
با عطر لطیف صدایت
ضربان قلب مرا می نوازی
هیچ می دانستی آهنگسازی؟
با عطر بودنت
حال دل مرا کوک می سازی
هیچ می دانستی شاعری؟
لبخند ملیح تو
الفاظ را در اشعارم
هم، به هم می بافند و
هم به عشق تو می نازند...

آن که رفته، رفته هرگز او نمی آید سرا
او که رفته با کسی همدم شده چه بی صدا

بی وفایی در زمانه بدخدایی می کند
باوفاها  هم شدن در این زمانه بی وفا

درد من از آشنا شد همدم من وای من
زخم کاری را فقط همدم زند هی...

درد هم باشی دوستت دارم
دوست داشته شدن بلدی؟
عشق هم باشی عاشقتم
عشق شدن بلدی؟
گر ویران شوی می سازم تو را
ساخته شدن بلدی؟
چشم وا کنی می نازم به تو
بلند شدن از خواب را بلدی؟
بلدی دستانت را باز کنی؟
این همه مهر را از من...

هر شب،
فکرهایت را برهنه کن،
در آغوش نگاهم،
و عشق را ،
نقاشی بکش برایم،
ای دختر باکره ی شعر ...!
مهدی بابایی ( سوشیانت )

زمانی که تو را می بوسم
اناری از حسادت پوست می تَرکاند
گُلی از شوق آفتاب شکوفا می شود
ابری آسمان را می پوشاند
همه ی این ها
برای رسیدن دو عاشق ست
زیر یک سقفِ پُر از مهربانی...



شعر: سولین عبدالله
ترجمه: زانا کوردستانی

از روزی می ترسم
که سرم را بر روی سینه ات بگذارم
و تپش قلبت برای من نباشد.



شعر: سولین عبدالله
ترجمه: زانا کوردستانی