متن زخم دل

بهاری بود ، ولی در من خزانی بی‌بهار افتاد
شکوفه ریخت، اما عطرِ درد از راه به جان افتاد
گمان بردم تقصیرِ شکستن، فصل و آیینه‌ست
ندانستم که سنگم را، فقط به دستم جان افتاد
جهان پر خنده می‌چرخید، دل امان کمان
صدای شادیِ دل بود، ولی زخمش دچار افتاد...

می کند رسوا دو چشمانم که دارم عشق یار

زخم در جان می نهد اندوه هر دم بیشمار

به جان و دل هنوز هست شور عشق و عاشقی
لیک از فراق یار به خلوت خویش درد می‌کشم
گویند به ظاهر خوش خوشان عشقم گشته است
لیک جام شراب عشق بسان زهر می‌چشم
مستی رسیده است به چشم و اشک و جان من
چون شراب عشق با تلخی غمت...

گاهی دلم میگرد نه آنکه اندوهی داشته باشد نه
نمیدانم جبر زمانه است یا مقتضیات زمان
یا شاید هم کردار و رفتار آدم ها
اما گویی کوهی را بر دوش میکشیم
کمر خمیده شده است زیر بار غصه هایی که هم دلیل دارند هم ندارند
شاید جایی از کسی دل...

نون صداقت رو نمیشه خورد، اما تا دلت بخواد زخمشو میخوری(:

تنها زَخمی که بخیه نمیخوره زَخمِ زَبونه!

من چه میدانستم درمان دردت شوم
زخم دردهایم ، میشوی ..

دونه دونه زخمامو خودم تنهایی بستم..):

نیایش

ای عشق، دیگر چاره ای بیندیش که یاهو یاهویت در دعاهایم بدجوری گلویم را زخمی نموده است،

اگر زخمت رو درمان نکنی،
به کسانی زخم خواهی زد که
نقشی در زخمی کردنت نداشتند

باران همه چیز را میشوید
اِلا زخم دلم..!

مرور زمان جای زخم دل را خوب نمی کند 
بلکه کرخت می کند 
طوری که نه نمک بر آن اثر دارد نه نوازش
  تنها حاصل مرور زمان  فقط این است
که  عاقلت می کند...
حواست را شش دانگ جمع می کند
که از یک نقطه دو بار گزیده نشوی 
و...