متن خیال

«خیال»

تفسیرِ

چشمان توست

همینقدر دور

از دستان من


علیرضانجاری(آرمان)

تمام شب هایم
سرشار از رایحه ی خیال توست
عطری آغشته به عشق
که تنها مرهم
دلتنگی های من است


مجید رفیع زاد

باید از خواب و خیالت کمی آسوده شوم

غرق این زندگی خاکی و آلوده شوم

آنقدر جامه دوری به تن آراسته ای

حال باید به لباس غمم آموده شوم

من که دانم که دگر وصل تو حاصل نشود

وقت آن است که از هِجر تو فرسوده شوم

روز ها فکر...

در بی تو بودن های شبانه
خیال تو
نوید نگاهت را
به چشم هایم می دهد
خدا را چه دیدی
شاید که یک شب
در پس سوز تنهایی
میان عمق نگاهت
پناه گرفتم


مجید رفیع زاد

هر شب
کنار خیالت می نشینم
اما نه شانه ای برای تکیه می بینم
و نه دستی برای نوازش
چاره ای نیست
جز آنکه همراه با خیالی واهی
از شب عبور کنم
تا در سپیده ای دیگر
به دنبال آرزوهای
گمشده ام باشم


مجید رفیع زاد

من درفکرتو و توبادیگری درخیال خود

فکر منو خیال تو با ما چه میکنند...


وحدت حضرت زاده

شب است و خواب
در پشت پلک هایم پنهان است
و من در وسعت خیالم
یادت را میان سینه ام
در آغوش می گیرم
و به امید شهد لب هایت
چشم می بندم
تا بیایی و
خواب مرا شیربن کنی


مجید رفیع زاد

در خلوت خیالم
تو را همچون گلی سرخ
در باغچه ی احساس قلبم
به تصویر می کشم
ببا که سفره ی دلم پهن است
برای نوشیدن عشق
تا در امتداد شب
از شراب لب هایت مست شوم
در آغوشت زندگی کنم
و میان گهواره ی دستانت
آرام بگیرم


مجید رفیع...

شهر به خواب می رود
شب تنها شاهد
بی قراری هایم می شود
و من به امید آمدنت
با قایق خیال
کنار ساحل چشم هایت پارو می زنم
بیا که در انتظار موج نگاهت
دریا را در آغوش گرفته ام


مجید رفیع زاد

پیچک عشق تو در پای دلم پیچیده است

با خیال خام داری دلربایی می کنی...



بهزاد غدیری/ شاعر کاشانی

دلم تو را بهانه می کند
وقتی با نسیم خیالت
بوسه می زنی...
بر تن عریان شده ی خاطراتم
و غرق بارانم می کنی در رویای آمدنت

بهزاد غدیری/ شاعر کاشانی

خیالِ تو،
پایان ندارد...
این را از سیاهیِ ممتدِ شب هایم
می فهمم...

غزاله غفارزاده

دست من به بودنت نمی رسد
و هر شب این خیال توست
که مرا دلگرم می کند
ای کاش یک شب
دست هایت برای من بود
تا آتش عشق را
در حریم آغوش تو
احساس می کردم


مجید رفیع زاد

فریاد سکوت
و ترس نداشتنت
هر شب مرا محاصره می کند
دیگر چاره ای جز شکستن بغض نیست
و خیالت تنها دلگرمی من است
تا در آغوش شب
پناه ببرم به شانه هایی امن
برای باریدن


مجید رفیع زاد

بر دیوار خیال
می رقصند
سایه های عشق

باد صبا

دلبسته ام به هوای بودنت
میان تمام روزهای پر درد
هر روز عصر
در این ثانیه های سرد
قهوه ی خیالت همیشه گرم است
ای کاش فنجان آرزوهایم را
با لبخند تو می نوشیدم
بیا که شکوفه ی لب هایت
مرهم دردهای من است


مجید رفیع زاد

خیال داشتنت
عجب می چسبد
هر روز عصر
که تنها ، بودن تو آن را دلپذیر می کند
قهوه ای که می شود
با قند لب های تو شیرین کرد
و دست هایی
که یکدیگر را در آغوش هم می بینند
افسوس ، این رویای شیرینت
مثل هر روز پیوند...

گاهی وقت ها
آنقدر دلتنگت میشوم
که میخواهم
تو را از خیالم بیرون بکشم
و ببوسم...

شب بخیر با زبان ما
بیگانه است
هر شب
سلام می کنم به خیالت
تا خیال تو
شبم را بخیر کند


مجید رفیع زاد

می شود در چشمان شیرین تو به خواب رفت،

و یک بیستون نقش بر طاق خیال زد،

و با نوایی تیشه فرهاد، صبح را چشم باز کرد...

ارس آرامی

عطر دلتنگی
نشسته
بر لب خیال
خسته تر از آنم
که بمانی و
نباشی ...

هر صبح،
خیال تو را ....
با چای سر می کشم....
این یک چای خیال پهلوست!!!!

درختی در خیابان
سر تکان می دهد
شاعری،پشت کرکره ی خیال
دنبال استعاره می گردد.

خیالت مقدس است
در کوچه پس کوچه های ذهنم
یادت که می افتم زمزمه ی لبانم می شوی...