متن دلتنگی عاشقانه

عجب رنج عجیب و درد ناکیست، دوریت...

در شبِ بی‌تابِ احساسِ دلم
نغمه‌گر شد، شورِ حسّاسِ دلم

ساعتِ صفرِ عطش‌زا، کوک گشت
با نوای سازِ احساسِ دلم

ساعتِ صفر است و دل،
بی‌تاب شد؛
چشمِ یار امّا،
درونِ خواب شد...

قرارِ صفر شد،
از نو،
پدیدار؛
بشو بیدار در،
این لحظه؛
ای یار!

تو را می‌خواهد احساسِ درونم؛
بیا؛
دستِ دلم،
با مهر،
بفشار!

ساعتِ صفر است؛
می‌دانم؛
که می‌دانی:
التهابِ درد،
در سینه،
گران‌جان‌ست!

مو به مو،
احساسِ دل را،
بازمی‌گویم:
بی تو دنیای درونِ من،
پریشان‌ست!

ساعتِ صفر است و من،
بیدارم و،
شاهدِ بیداری‌ام،
مهتاب شد!

لباس نو نخریدم به شوق آن روزی
که رنگ پیرهنم را تو انتخاب کنی

سازَت صَلایِ سوز است؛
اِی عشقِ بی نهایت
من هم، اسیرِ غربت
در کوچه کوچه هایت.
به یاد پدرم🖤

خسته ام
خزیده چون کبوتری درقفس

درنایی تازه از کوچ پنجره ها از راه رسیده...

گویا پرستویی هستم که به شوق بهار تمام آسمان را شقایق چیده...

خسته ام
انقدر خسته ...
که دلم میخواهد ، خواب ابدی تعبیر پلک هایم باشد...
میدانی ...
دنیا با من نساخت
با ما...

کاشکی می‌تاخت بر شطرنجِ دل، شبدیزِ مِهر
مات می‌شد بانوی دل، با دمِ پرویزِ مِهر

_«مات»:
۱_ حیران، شگفت‌زده، گیج، متعجب، حیرت‌زده، مبهوت.
۲- تیره و تار، رنگ‌پریده، رنگ‌رفته، کبود، کدر.
۳_ شهمات (اصطلاح بازی شطرنج)

_ «پرویز»: به معنای پیروز و فاتح، نام خسرو دوم شاهنشاه ساسانی، مشهور به...

کاش می‌شد کامِ جان، شیرین از آن، گل‌بوسه‌ای
کز لبِ گلگونِ تو، می‌ریخت بر کاریزِ مِهر

پ. ن:
_«شیرین»:
۱_ طعم شیرین. ۲_ نام همسر خسرو پرویز.
_«گلگون»:
۱_ سرخ‌رنگ؛ به رنگ گل سرخ. ۲_ نام اسب شیرین.
«شیرین» و «گلگون» در اینجا مفاهیم اولشان مورد نظر است و در...

گرچه جانم کرده باور، منتهای مِهر را
لیک راهی نیست تا، آغوشِ عشق‌آویزِ مِهر

مست مے کنـב هر בم مرا عطر خاکے ک باران را ب جانش کشیده است..
خاک باران خورـבـہ بویش ارامش بخش ترین است..

دور تو میگردم و انگار دوری دورتر
با همه اهل تواضع با منی مغرور تر


اَجر دارد. خنده. بر لب های غمگین آوری
لب ولی تا میگشایی میشوی ماجور تر


میشود هر. هوشیاری بی شک از چشم تو مست
از خماری که شد از انگور هم انگورتر

گفته ای می...

دور تو گردیدم و ازمن شدی هی دورتر
من غرورم را شکستم تو شدی مغرور تز


تو همان شاه همیشه فاتح شطرنج دل
من همان سربازم و در پیش تو کم زور تر

گفته بودی عاشقی منظورت اما این نبود
چشم هایم میشود هردم ازاین منظور تر


اجر دارد. خنده...

ندارمت دیگر
پیشتر نیز
توهّم داشتنت را داشتم

به سویدایِ دلم؛ لشکَرِ عقل آمد و بَس
دلِ ویران شده را؛
حاجتِ دلدار کجا؟

با عبور هر گلوله
از سینه‌ی من و تو
یک نقطه‌ی اشتراک
در «ما» پیدا می‌شد...
ما
مقابل هم
دو پرچم بودیم در باد
که به هم دست تکان می‌دادیم؛
دو عاشقِ رها
در
مشتِ یک رویا!

هرچه زمان پیش می‌رفت
تکانِ دست‌ها به رقص، شبیه‌تر
و موسیقیِ توپ و...

حضرت یار بهار است شکوـ؋ــہ ها בر حال پایکوبی اند
بیا شعرے مرا مهمان کن פּ جرعـہ اے قهوـہ اے بنوشیم
ـ؋ـالے بگیریم باران بر شیشـہ ے کاـ؋ــہ با قطرـہ قطرـہ وجوـבش غزل عشق می خواند.. بهار است شانه هایت کو
گرمے ـבستان פּ مهر פּ صـ؋ـایت کو
برگ هاے...

گفتند: تنها به یک شرط
نگاهم آزاد می‌شود؛
اینکه با لبخند، بدون معطلی، دودستی
قلبم را تقدیمت کنم

کاری که چشمانت با من کرد
گروگان‌گیری
در روز روشن بود!

بمون با من؛ که هر روز این
صدای تاپ تاپِ قلبم
برات آهنگِ دل داره
برات دل می‌زنه، هر دم

...شکسته پشتِ دلم زیربار چشمانت
قبول کن که نگاهت کمرشکن شده است...

در آستانه ی آغوشت ،
فعل نبودن را صرف کردی ،
ومن ،
دل را به فردای نیامده سپردم
وایمان آوردم
به فصل سرد
آخرین فنجان دلتنگی هایم را نوشیدم .