متن خاطره

ردپای نفست ماند و نفس گیرم کرد
لشکر خاطره ات آه که تسخیرم کرد

مثل تو هیچ کسی در دل من جای نداشت
جُز تو این عشق مرا از همه کس سیرم کرد

آسمان غم تو شوق پریدن راکشت
بال پرواز مرا بست و به زنجیرم کرد

مثل پاییز منم...

قدیم تر ها که پلک میزدم
زندگی میگذشت
اما حالا زندگی لابه لای پلک هایم گیر میکند
سپس قطره اشکی میشود مملو از خاطره و آرام چکه میکند

روزی خاطره ای میشوم
دور و پنهان
در گوشه ای از ذهن ها
که فقط با یادآوری اش
میتوان لبخند زد
ولی نه میتوان داشت،نه خواست،نه بوسید
آری همان روزی که دیر است

با رفتنت
سقف آرزوها بر دلم آوار شد
من ماندم و خرابه ی حسرت
و تو با مسیری بی بازگشت
خاطره ها زنده به گور شدند
هر دو فاتحه خوان شدیم
من بر سر مزار قلب
تو بر سر
مزار عشق


مجید رفیع زاد

حریف خاطره هایت نمی شوم
حتی اشک هایم سد راه تو نشدند
جای خالی ات
اکنون سرشار از خاطره هایی است
سرد و بی روح
و من در انتظار
امید واهی آمدنت


مجید رفیع زاد

گفتم چو جان میدانمت
چون آب و نان میخواهمت

گفتی که یادم می رود
اما به خاطر دارمت !

رفتی ز پیش چشم و من ،
در دل نگه میدارمت !

...♡...

تسخیرم می کند
شبی که یک لحظه
بدون یادت چشم بگذارم
پلک هایم سنگین
همچون هوایی که در ریه هایم در حال عبورند
شبی تلخ و سرشار از کابوس
بی گمان خاطره ات
مرهم این آشفته حالی است
وقتی که یاد تو را
در آغوش می گیرم


مجید رفیع زاد

پس از باران
خاطره
رنگین کمانی می سازد
درآسمان چشمانم
از یاد نگاه تو

سوزانا تامارو:

خاطره، چیز عجیبی ست
گاه مثل شعبده باز از کلاه
عکس هایی فوری را
بیرون می کشدکه خیال
می کردی تا ابد
فراموش شان کرده ای...

عکسها سخن از خاطره گویند ولی
دیدن یار کجا لذت دیدار کجا ؟

همونطوری که به کنارهم بودن با کسی عادت می کنی!
به رفتنشم عادت می کنی!
ولی برای همیشه یه زخمی گوشه ی دلت می مونه،
یه خاطره!
یه خاطره که نمی تونی فراموشش کنی...

مادر بزرگم یه دعای خیری داره
که
همیشه میگه
امید وارم پیش روت بیاد پسرم
یه روز ازش پرسیدم مادر
چه دعایی که می کنی؟
پیش روت بیاد یعنی چی ؟
گفت :
پسرم هر چی تو قلبت آرزو شو داری
پیش روت بیاد ...
به همچین دعای قشنگی رو...

سرم داره ازحجم خاطرات می ترکه بدون توزندگی واسه من بی هدفه

خانوم جان همیشه می گفت هر وقت دلت تنگ شد
میل بافتنی رو با یه گوله کاموا بردار
بعد بشین و برای خودت،
یه ژاکت بباف !
همینجور یکی زیر یکی رو
خوشی ها و محبت ها رو بیار رو
هر چی تاریکی و دلخوریه رو ببر زیر
به خودت...

خوش به حال دل من ،تلخ ترین خاطره ام
تلخی جام شرابی ست که لبهای تو داد

تو برام شدی مثل یه دفتر خاطره ای که با هر بار نگاه کردن بهش گذشته رو مرور میکنم.گاهی با اون گذشته ها قه قهه میزنم گاهی گریه میکنم گاهی عصبانی می شم،گاهی خودمو به بیخیالی میزنم.
دفتری شدی که نه دلم میاد دورش بندازم و بسوزونمش نه میخوام مدام...

یک وقت هایی هست که باید بگذاری موسیقی ای که دوستش داری و باهاش خاطره ساخته ای، با صدای بلند در خانه پخش شود. چای دم کنی و بگذاری نت ها در چای سرریز شوند. آن وقت دو تا چای بریزی و بگذاری روی میز و با غیاب دیگری حرف...

شب است و خاطره هایت هنوز بیدارند...!

ارس آرامی

خاطره درد قشنگی ست که با یاد کسی




تا نفس هست پریشان شوی و دل بتپد

من تو رو قرمز دوست دارم .
مثل همون سرسره ی توی پارک که باهاش خاطره دارم.
مثل سس روی پیتزام
مثل حس سرزندگی
عاشقتم دلبر قرمز !
دوستدار تو: قرمزِ جان!

شیرین می کند
تلخی نبودنت را
قند خاطره ها

ولی به قولِ صابر ابر:
خاطره ی خوبِ کسی شو...
حتی اگر قرار بر همیشه ماندن نیست،
آنی شو که وقتی در ذهنش آمدی،
چشمانش تو را لو بدهند...

اگر این شهر زیباست
چون هنوز عطر و خاطرات
تو رو به همراه داره.

دارد به سفر می رود امشب چمدانم
با خاطره ای تلخ که من خالق آنم