متن دلشکستگی

➷➷➷➷➷ با اینکه نمک رو زخمم پاشیـבے
باز هم زخمے نزבم کـہ سوزشش بـہ قلبت برسـہ ..

سارو برایرلی:

همیشه به این فکر مى کنم که علت
گریه چیست ؟!
در هنگام گریه، بدنمان در حال مبارزه
با چیزی است که ذهن و قلبمان نمی توانند
آن را توجیه کنند.

خدا پدر بیامرزا این چه ضرب المثلى بود آخه
دل به دل راه داره
کجا دل به دل راه داره؟؟!
کى گفته آخه؟؟!
من شبا دارم ساعت ها به دایره ى قرمز بالاىِ صفحش و اون جمله ى لاتینِ
last seen a long time ego نگاه میکنم
دلم آشوب میشه...

چه قدر ناراحت کننده است،
وقتی توهمات یک فرد
به باورهایش تبدیل می شود...

با یه چشمک میبری، دین و ایمان مرا....


انتظارت چیست، مرا باز مسلمان دانی...

برای
گوشه‌ نشینی ام
جایی
درگوشه ی دلت
داری

حالا بماند
بگذار تا خاطراتت در سینه ام جا بماند
بگذار تا اشتیاقم همواره پوپا بماند

حالا که روییده بذر مهر و ارادت چه خوبست
آهوی دشت خیالت همپای صحرا بماند

مهلت بده زندگی را تا یک نفس جان بگیرد
از رد پایت نشانی اینجا و آنجا بماند

وقتیکه از...

تو چه دانی که حال دل من...

بی تو چقدر بارانیست...

نسل ما نسل همان عاشق دل سوخته ایست...


که دلش خواست به معشوق رسد، اما نشد...

صبح یا عصر
زیاد فرقی نمیکند
دلتنگیِ جمعه
از جایی شروع میشود
که دهانت پر از حرف است برای گفتن
اما کسی را نداری برای شنیدن...

وقف

از همان اول خرد با عشق چون پیمان نداشت
داستان خضر و موسی تا ابد سامان نداشت

شوقم از آغوش شیرین‌ها و لیلی‌ها گریخت
شور دنیا، قدر شیداییِ من، میدان نداشت

از قضا دل بر کسی بستم که خود دلباخته‌ست
دل ولی بر باخت دادن‌های من ایمان نداشت

چشم...

با اینکه دلگیرم ازت
الهی الهی دنیا برات بسازه
الهی الهی دلت به غم نبازه...

برشی از ترانه

چه کنم این دل صاحب مرده را
امانت بود به پیشت
رسم امانت داری همین بود
بچلانیش و مچاله پسش دهی
خدا کند دار مکافاتی باشد

آنکس که نگاهش،

پریشان بکند قلب مرا،

مثل تو کیست..؟

مگر زندگى چه مى خواهد به ما بدهد
که تو از من چشم بردارى و
من نگویم
که دوستت دارم

اما بدان
هم خدای منی
هم خطای منی
گر چه بد کردی با من
تو جان منی
درد شیرین، من گناه توام
اشتباه توام
هر چه دوری بدان
چشم به راه توام...

مرا دیوانه میدانست...

نمیدانست نگاهش کرده دیوانه دلم را...

من از اجاق زمستان هنوز پر برفم

نخواستی که بدانی دلیل سرمایم

بگو چه مرگته که دوباره میخونی
دوباره بی فایدس خودت که میدونی
بگو چه مرگته که بازم پر از حرفی
سراپا آتیشی تو این شب برفی
هنوز منتظری بیاد و یار تو شه
بهار تو مرده دلت چقدر خوشه
پرنده ای اما اسیر کوچ خودت
همیشه هم میرسی به هیچ...

دل و دین باخته ام مست و خمارم بی تو
روز را توبه کنم شب به قمارم بی تو

می روم کنج خرابات نشینم تا صبح
هر نفس خسته ام و دل نگرانم بی تو

شهر در شهر همه شاعر چشم تو و من
سالها دربه در از ایل و...

نصیحت میکنی ای عقل،نروم من سوی او
من به فرمان توام
دل که فرمان نبرد، من چکنم

برایش نوشتم:
جانم!
نفس میکشم هنوز و
امیدى به زنده ماندنم هست
بیا!
بیا و همه چیز را از نو شروع کنیم
اینجا هواى بدونِ تو
خفه ام میکند...
پیغامم را دید
لبخندى زد و چه تلخ
همه چیز را تکذیب کرد
رفت!

ِ
یادت نره همجوره پات موندم
ولی تو همه جوره بی لیاقتیتو ثابت کردی!
ِ

ما خودمون حوصله کارامونو نداریم سپردیم به امانِ خدا، بعد یه سریا کارای خودشونو ول کردن شدن پیگیرِ ما
