متن آغوش

دراوج سرما آرزویم عشق سوزان است
یلدا شروع دلخوشی های فراوان است

یعنی که باید گرم باشیم از تنور عشق
آب و هوای شهر وقتی برف و بوران است

بین من و تو که نباید فاصله باشد
وقتی میان مرز تن امید مهمان است

ما همچو یک روحیم اما در...

در هر تابش نگاهت گم می شوم
ای ماه، در آغوشِ تو آرام می شوم.

چون پرتوهای نورت در دل شب،
تمامِ دل تنگی هایم، در تو محو می شود.

در سکوتِ نگاهت، هزاران سخن،
تمامِ دنیای من، فقط تویی و من.

ای ماه، ای نورِ دل های بی قرار،...

زیباترین آغوش، آغوش ما بود!
ولی افسوس که زندگی،
آن پیرمرد خرفتی شد
که کنترل تلویزیون را از بچه هایش می ستاند
و شبکه را از موسیقی خوش آوا
به شبکه خبر پر از مرگ و نیستی می انداخت.





شعر: سارا پشتیوان
ترجمه: زانا کوردستانی

به آغوشت
که می رسم
تمام جهان
کوچک می شود

درانتخاب وادیم
همانی که مرا به دیار لایتناهی ببرد
و سوسوی یک نور باشد
بدون لا مروتی
و یک نگاه باشد، بدون فتنه انگیزی
و یک بغل باشد ، بدون هیچ رنج
و یک دشت بوسه
که خود بچینی اش و بر لبانت نهی
که دیگری به زحمت نیفتد
که...

به آغوشت که می رسم ☘️
تمام جهان کوچک می شود🍃

....فیروزه سمیعی

مثل کودکی بازیگوش،
هر روز از دیوار راست
دلم بالا میروی و
در سرم تاب می خوری،
آرام بگیر!
جایی میان آغوشم...

در نبود تو
نجوای عشقت
همیشه از خانه ی احساسم
شنیده می شود
ای دلیل تپش های قلبم
بیا با فانوس چشم هایت
شعله بر جانم بزن
و چون ساحلی بی قرار
آغوش باز کن
تا که یک عمر برایت
دریا شوم


مجید رفیع زاد

هر شب تو رویای خودم
آغوشتو تن می کنم...
آینده ی این خونه رو
با شمع روشن می کنم...

برشی از ترانه

زندگی یا مرگ
مرگ یا زندگی
فرقی ندارد کدام سو
بندبازِ خسته
فقط
آغوشِ باز می خواهد
«آرمان پرناک»

سیاهی رخنه کند در وجودت
آغوشم آغاز سپیدی باشد

حانیه سادات باغبانی

از کدام آغوش به تُ می شود رسید؟
مرگ؟
زندگی؟
خواب؟
حرفی بزن
دارم تمام می شوم...!!!

دست خودم نیست
که دست های من
دورِ درخت ها
حلقه می زنند...
«آرمان پرناک»

مثلِ برگِ خیسِ چسبیده به سنگ
در آغوش گرفتمت
به اختیار خود یا به اختیار خود
و تو
مدام در تلاشی
برای پس زدن
اما باید بدانی
یک رود
یک دنیا
پشت من است
«آرمان پرناک»

یک قدم تا اذانِ گلدسته ها
وقتی خوابِ عطرِ تنت دیدم
دانستم
پیراهنی، شهید خواهد شد
«آرمان پرناک»

در کوچه های سرد تنهایی پرسه زدم تا بیابم آغوش گرم تو را...
زهرا نمازخواجو بیتا

آغوش تو شبیه سنگ های زینتی ست
یا مثل کوزه های کهنه ای که هنوز حتی
کسی نمی داند که کجا دفع شده اند

آغوش تو شبیه سنگ های زینتی ست
شبیه عشق پیرزنی که دندان ندارد و آوای
دوستت دارم را زمزمه می کند
یا مثل کودکی که با...

ای یار!
بوسه ای به باد بده و برایم بفرست!
گرمی آغوشت را در نامه ای برایم بفرست!
تاری از مژه های غرق در اشکت را
در دستمال سر عطرآگینت، برایم پست کن!
ضربان قلب و هرم نفس های گرم و دستان لطیفت را
با قاصدی برایم بفرست.
به گلی...

ساحل را که آغوش می کشد،
همچون مادری مهربان می شود
موج دریا!







شعر: علی نامو
برگردان به فارسی: زانا کوردستانی

با باوری لرزان/
به لبه ی پشت بام نزدیک می شوی /
که شاید /
که شایدکسی از پشت /
تو را بغل گیرد؟ /
عزیز دلم /
پیش از این /
مرگ به آغوشت کشید /
فقط فراموش کرده ای!
«آرمان پرناک»

منم محتاج آغوشت
توخواب وتوی بیداری
واکن آغوش و ثابت کن
هوامو دائماً داری


به گرمای تنت بسپر
من محتاج گرما را
به صد گلبوسه رنگین کن
تنی رنجور و تنهارا

بیا بازم بمون پیشم
تو مجنون شو منم لیلی
بیا ثابت کنم این رو
که میخوادت دلم خیلی


تومیدونی...

چشمهایت
آن پل کهنه میان رودخانه وحشی ست
هربار با نگاهت
قلبم می ریزد
اگر طنابهای شوق
پاره شود
سقوط به آغوشت
حتمی ست .

نیستی در کنار من، اما
بوی آغوش می دهد عکست

ارس آرامی

آغوش تو
امن ترین نقطه دنیاست
آنگاه که نگاهم به نگاهت
گره می خورد
زهرا نمازخواجو بیتا