متن تنهایی عمیق

محبوب مـــن...
تو نباشے همـہ ے فـصل ها پاییز است.
و همـہ ے شبها پر از בلتنگی.

خالی از عاطفه و
پر از خشم!
ای زیباترین واژه ی آرمیده در هر شعر من !بارانی که در زادگاه می بارد
فقط قطرات آب نیست،
نامه های عاشقان نفس های عاشقان
و اندوه شهرهایی ست
که هرگز شادی را نشناخته اند!
از خاموش بودنت بیزار شده ام
که دلم...

בگر چیزے از این בنیا نخواهم،
بـہ غیر از وصل بے پایان یارم.

گذر کرבم از این حال پریشان.
گذر کرבم ولے با جسمے بے روح.

بے تـفـاوت از کنارش رב شـבم اما هنوز،
یاבم هست کـہ בر بنـב نگاهش گرفتارم کرבـ

نمی‌دانم که چاله‌ی تنهایی چه اندازه عمیق است
ولی هرچه بیشتر فرو می‌روم
بیشتر به اوج می‌رسم!
خدایا! تو تنهای آسمانی و
من تنهای زمین،
کجایی که به دیدنت بیایم؟!

خاک،
قدرت کوچ را ندارد،
این است، راز ماندن دائمی من،
در این سرزمین!
من و تو، زمین سبز و آسمان آبی هستیم
تو مست و خرامان در میانه‌ی زمین و آسمانی
زمین سخت و آسمان دور!
و من گرفتار
مابین سنگ و بارانم.

نمی‌دانم که گودال تنهایی چقدر عمیق است!
لیکن، هر چه بیشتر فرو می‌روم،
سقوطم بیشتر است.
خداوندا!
تو تنهای تنهایان آسمانی و
من تنهای روی زمین!
به کجایی که به دیدارت بیایم؟!

پـس از تـو بی خـبر از حال خویشـتن بودم
شــبیه وامــــق و فـــرهــادِ کـوهــکن بـودم

نپــرس از دلِ تــنگـــم نپـــرس ، ویــــرانـم
اگــرچـه قـــبلِ غمـــت فـاقــدِ مِـــحَن بودم

در انتــظارِ تـــو عمری که خـــوب می دانی
کســی که چشـم به راهت نشسته من بودم

کنـــون که لاله ی دلــخونم و...

اما زبانم لال اگر روزی نباشی
بامن کسی غیراز خیالت  همنشین نیست

‏ای که بودی ذوقِ جان و دلارامِ دلم،
‏بعد از تو مرگ باشد امید و آرامِ دلم!
‏

آغوشت طعم شیرین زنـבگے میـבهـב.
زنـבگیم را از من مگیر،

اسیر نگهش شـב،
بیچارـہ בل ما.

گفته بودم بی تو ویران خاطرم آباد، نه
رفته عمرم در غم هجرت ولی بر باد نه

حسن عشقست این چنین یادش بخیر ای بی خبر
رفته‌ای از زندگانی ام ولی از یاد نه

شاکرم از دست تقدیر و قضا و روزگار
دلخوشم از دست اقبالم ولی کن شاد نه...

من نباشم چـہ کسـے، ناز کشـב ناز تو را.
چـہ کسـے بوسـہ زنـב آن لب شیرین تو را.
من نباشم چـہ کسـے غرق نگاہ تو شوב.
چـہ کسـے سخت بغل گیرב، آغوش تو را.

این ساعت پوسیده چرا می‌چرخد
تقویم جفا بر جگرم می‌خندد

.دیگر نزن این نای غم آلود مرا
دیگر نکش این خستگی فرسود مرا

من مرده ام از بس که شبیه همه‌ام
با چشم تو انگار من آن غریبه ام

ای عشق تویی قاتل و من کشته تو
ویران شده ی...

نتپد کنار کسی آن قلب که از عشق تو ضربان گرفت
آرام نگیرد کنار کسی آن تن که از نفس تو جان گرفت

تمام جانم בلتنگ בیـבار توست.

من واقعا امیدوارم که هیچ کسی در کس دیگه ای گیر نکنه
اگر که وصالی قرار اتفاق نیفته

چه ها کردی که احوالِ دلم اینگونه غمگین است؟
تمام سهمم از تو بهمن و پُک های سنگین است

تو رفتی در غمت دنیای شاعر طعم خون دارد
خیابان های شهر از دوری ات قدری جنون دارد

تو را در کوچه های زخمی این شهر گم کردم
تو را در...

من مثل خاکستر سرد اجاقی خاموشم.
با گرمای دست‌هایت قهرم
با خاطراتی که مثل خوره ، شب‌هایم را می‌جوند.
دیگر حتی گریه هم نمی‌فهمد چرا می‌آید!
شادی؟
شادی سال‌هاست از کوچه‌ی من عبور نکرده.
تنهایی‌ام را با هیچ صدایی نمی‌شود شکست.
نه با صدای تو ، نه با صدای هیچکس...

خاطرات تلخ و شیرین
مثل موج‌های کنار دریا
به ساحل ذهنم می‌خورند
و برمی‌گردند،
بی‌وقفه
بی‌پایان

یار بود،
با لبخندی که جنگل‌ها را به آتش می‌کشید
و دست‌هایی که کوه‌های بلند را لمس می‌کردند
عشق بازی می‌کردیم،
در میان سایه‌های بلند درختان
و صدای آرام باد

اما این‌ها
حال فقط...

عشق جانم
بی‌تو بودن،
مرگِ آرامی‌ست که
هر روز در رگ‌هایم جاری‌ست،
و من، در این سکوتِ بی‌پایان،
می‌آیم و می‌روم
میان سایه‌های نبودنت

گر چه رفتی از برم در خون من جاری شدی

چون نفس ،همسایهٔ دیوارِ تنگِ سینه ام