متن دل شکسته

آینه‌ای شکسته‌ام
با آرزوهایی،که هزار تکه
مقابل چشم‌هایم پاشیده‌اند
هر تکه‌، تصویری‌ست
از آن‌چه خواستم‌و
هرگز نرسیدم...

بهتر است کسی را بخواهی و نداشته باشی،
تا اینکه او را داشته باشی و نخواهی...!


فرانتس کافکا

می‌روم از خاطرت گم می‌شوم در این هیاهو
با من شوریده حالت لاف احساسی مگو

حلقه اشک تو چشمات حلقه دار شده
بغض سنگین نگاهت مثل آوار شده
چی به روز من آوردی موقع دل کندن
دل مهربون من شبیه دیوار شده

دگر رسوای عالم شد، دل دیوانه ام بی تو.
چگونه داغ این رسوایی را، بر دوش خود گیرم.

بی تو این شهر برایم ابدی دل گیر است
مرگ‌هم بی تو برایم نفسی دل سیر است

بغض میکردی و بغضت نفسم را سوزاند
حیف در یادی و دوری ز توام غمگین است

بی تو این شعر درونم همه جا درگیر است
قصه را که دگر باز بگویم دیر است...

عمری‌ست دلِ خسته، به راهت نگران است
چشمی به ره افتاده، ولی باز نهان است

رفتی و دل افتاده به تردید و امید
کاش آیی و بنشینی، نه چون کس که روان است

شب‌ها دلِ دیوانه زِ شوقت شده آتش
آه ای تو که پیدایی و عشقت نگران است

یاد...

در یک سنی، بخصوص بعد از بعضی ناملایمات،
آدم یک چیز بیشتر دلش نمی خواهد:
این که ولش کنند راحت باشد!
حتی از این هم بهتر:
جوری رفتار کنند که انگار مرده ای!

دلم امشب صدای ساز می‌خواهد
نوای نغمه‌ای دمساز می‌خواهد
دلم شاید کمی احساس می‌خواهد
از این دنیا کمی انصاف می‌خواهد

دلم امشب دو بالِ باز می‌خواهد
کمی رقص و کمی پرواز می‌خواهد
شاید قفس را باز می‌خواهد
نسیمی گرمِ اعجاز می‌خواهد

دلم امشب شبی آرام می‌خواهد
نگاهی مهربان، خوش‌نام می‌خواهد...

خاک خونین غم، در سینه غزه سنگینی می‌کند
چشم‌های خسته اشک، قصه‌های ناتمامی را روایت می‌کنند
دل پر از درد دل، در سکوت فریاد می‌زند اما خاموش است

سبک آغازیه:آتیه


شب بی‌پایان سیاه، سایه‌های ترس را گسترانده
دست‌های خالی ناله، در گلوگاه درد می‌خشکند
صدای بی‌صدا فریاد در گوش زمان...

تابه ی جهیزمون یادت میاد؟ با وفاتر از تو بود
سوخت با آتش فقری که مرا میسوزاند
ساخت با چربی و چرک
هفته و هفت نیمرو !
دسته اش آب شد و رنگش رفت !
بگذریم....
بگذریم از گذر آن همه رویاهایش!
حسرت دیدن فر؛
پختن پیتزاهایش !
گاه گاهی...

تو همه جونِ منی، بی تو من مُرده تنم
پیشمی میخوام به کُلّ این درا قفل بزنم
سرِ هم کردی تو تیکه هامو از نو پیش هم
جات دادم تو ته این قلبِ تَرَک خورده منم...

✍ دُردِ دَرد
@bzahakimi
بی دلیل نیست؛
گر غریب شد،
دلِ نجیبم؛

دَرْک داشتم؛
که دُردِ دَردِ سینه شد نصیبم...

دائم الخمر مست هستم تا سپیده نیمه شبها
فارغ از ای کاش و اما غافل از امروز و فردا

دائم الخمر مست هستم در رهی بن بست مستم
بی محابا بی سرانجام خوش به این اوقات زیبا

دائم الخمر مست هستم توبه کردم هی شکستم
بگذر از این لات محزون...

رفتی و نگفتی چه شود بر سر دلدار!

گفتی که تو را عاشقم و تا به ابد یار!

آسان تو شکستی همه یِ قول و قرارت

دل تنگم و گریانم و حالی که شده زار..‌.

یار گر مثل قناری این سَر و آن سَر رَوَد

عاقبت در پنجه های یک عقابی میرَوَد

یار باید یار باشد تک پر و عشقش یکی

نه همان یاری که هر جا سوی عشقی میدَوَد!.....

ای که جام غـزل چـشـم تـو بـی مانـند است
دل بی تاب من امـشب به غمـت در بنداست

پـر تـنـــهــایـی و آشـــوب نــگـاهــم بــی تـو
که ز هجـران تو ایـن فاصله چون الوند است

ز تـو گـر دور شــوم هــمـدم جـان، بر دل من
گـر بیافـتـد به سـحر شـعله، رضـایـتمند...

دل نبند که تهش تلخیه..

تکیه بر او بکن!
و رها کن زانوی غم؛
و بپرداز دلت را،
از بغض و ماتم...
آزاد باش؛ رها؛
آزادانه در باد،
رقص آزادی دل را،
به تماشا بنشین!
تکیه بر «هو» بکن!

در لحظه‌هایی که سردی؛
سردمهری،
می‌فشارد راه گلویت را،
در دم سردی،
که بازدمی برایش نیست؛
و برای نفس‌کشیدن،
فضایی نیست؛
و برای کوه غم‌هایت،
تکیه‌گاهی نیست،
تکیه بر او بکن!

وقتی دلم گرفته ساقی چرا نیایی؟
زان باده ریز ساقی ، تا جان کند صفایی

دل خسته ام ز دنیا ، از خنده های کاذب
دیگر کسی نمانده ، جز تو به آشنایی

آن دل که شکست ، دور باید انداخت
من بی تـو همـان دلم ، خـــدا می‌داند

عشــق را گُـشتی درونم یــار دل آزار مـن

بس که بودی با دلـم بیــگانه ای نـامهربان

چتــــــه رفیـــق عاشـــق مــن؟
چرا ســـراغ اونکه رفتـــه رو داری بازم میگیری؟
اون برنمــی گرده پیشت
بســـــه دیگه بهونه گیری
اگه به فکــر اون باشی یه روزی از غصه میمیری