متن عاشقانه غمگین

دلم تنگ شده است…
مثل ماهی برای دریا ...
مثل پرنده برای پرواز..

تنگ تر از باغچه که به باران می اندیشد

عشق تو،
مثل نفسِ گرمی است
که در حنجره ی یخ‌زدهٔ صبح جاری می‌شود.

کاش می‌آمدی…


من و تو،
دو نقطه بودیم در یک سطر بلند…
حالا فاصله،...

دلم پرنده‌ای است.
با بال‌های شکسته....
در قفسِ روز های تکراری....
آواز می‌خواند...
برای خورشیدی که غروب کرده.
برای،ماهی که نیست .
برای ستاره‌ای که خاموش شده.
برای باران که نمی بارد.
و برای نسیم....
برای قاصدک.
قرار بود
پیغامِ بازگشت بیاورد.
ومن
همچنان چشم در راهم 😔

حال وهوای شهر دل از غصه لبریز است
وقتی نباشی قصه ی کوچه غم انگیز است

برگرد وچون سابق بگو که دوستم داری
باز آ ، که فصل عاشقی ها بی تو پاییز،است

دلتنگی لکه‌ی ابری نیست
که با یک نسیم جابه‌جا شود؛
ردّ پایی‌ست
که هیچ بارانی از خیالم نمی‌شوید،
راهی‌ست که هر قدمش
به نام تو ختم می‌شود،
و سایه‌ای که حتی
در روشن‌ترین روزِ زندگی‌ام
رهایم نمی‌کند.

تو آن آغازِ محالی،
که من پایانِ خویش را
به پای تو می‌نهم.

اگر مرگ، شرطِ آغازِ توست،
بگذار جانم
در سطرِ نخستینِ نامت
فروغ گیرد.

گاهی لحظه هایم از تو لبریز می شود
از احساسم سر می روی
و فضای خانه ام
پر می شود از دلتنگی
پشت کدام پنجره بایستم
که تو را انتظار نکشد؟
و زیر سقف کدام آسمان نفس بکشم
که عطر تو گیجم نکند؟
دلتنگم و هیچ چیز جز تو
حال...

سخن عشق تو بی آنکه برآید به زبانم
رنگ رخساره خبر می‌دهد از حال نهانم
گاه گویم که بنالم ز پریشانی حالم
باز گویم که عیان ست چه حاجت به بیانم

توبه کردم که دگر غم نخورم ،
بجز از امشب و شب‌های دگر

بدون تو
من بهار و شکوفه‌هاشو نمی‌خوام
تابستون و آفتابشو نمیخوام
و پاییز و برگ‌هاشو…
و حتی زمستون رو با برفاش نمی‌خوام!

بگذاشتی ام غم تو نگذاشت مرا
حقا که غمت از تو وفادار تر است

دلتنگی‌هایم را تا می‌کنم
هنوز چمدان احساس
با تکه‌های خاطرات
نفس می‌کشد
هر بار که نبودن تو
لباس خاطره می‌پوشد
بغض در چین آستین‌ها می‌نشیند
و دست‌ها
دکمه‌های پیراهنت را
می‌بوسند

می گویی دوستت دارم
می بوسی مرا
از خانه بیرون می زنی
در شلوغی شهر گم می شوی !
و از یاد می بری
زنی را که پشت در هنوز
"دوستت دارم" هایت را
چون رازی شیرین !
با در و دیوار قسمت می کند ..

رو به هیچست دلم، فکر و خیالی دارم
از تبِ فاصله پیداست سوالی دارم
می‌نشینم لبِ پاییزترین برگِ درخت
پیله می‌بافم و رویای محالی دارم
دوری از حادثه‌‌ی عشق تَرَک‌ها دارد
عاشقم، می‌شکنم، قلبِ سفالی دارم
چشم بستم به تماشای دو خط باران-شعر
طاقتم خشک ولی اشکِ زلالی دارم
باز...

✍️هدی احمدی

دلتنگ که میشوم
دست به دامان شماره ات میشوم
و برای هزارمین بار متوالی، یک جمله درگوشم میپیچد!
"مشترک مورد نظرخاموش میباشد"
بی قرارتر میشوم،
و به سراغِ اولین یا بهتر است که بگویم آخرین
یادگاری ات میروم،
باز هم همه چیزمرور میشود
چشمانت...
دستانت...
خنده هایت!
آخ...

✍🏻 عسل صحاف قانع

باورت می شود کنار تو می توانم به میخ های اسیر شده در دیوار هم بخندم؟ هربار صبح که چشم هایم بار دیگر سعات دیدن پیدا میکنند و قلب نحیفم فرصت زیستن دوباره می یابد؛ همه چیز با من در صلح است و کائنات نوازشم میکنند....

سایه‌به‌سایه‌ی خیالت
سکوت تنهایی‌ام را
قدم می‌زنم
چه دردناک است
غربت کوچه‌ها را حس‌کردن
هنگامی‌که یادت
در ذهن تمام بن‌بست‌ها
تداعی می‌شود

دیدنت رویا شد و بودن کنارت سخت‌تر
دل ز عشق‌ات می‌بَرم، اما به یادت بیشتر

که بی‌نام و نشانِ تو نیرزد
به عمرم یک نفس بیشتر، هیچ

جهان بی‌تو، خراب‌آبادِ وهم است
به جز در سایه‌ی چشمت، اثر هیچ

چه رویاها که آمدند و تو نیامدی
شبم گذشت و ماه آمد،
تو بر فراز نیامدی
دلم به شوق تو تپید و عمر من به ناز رفت
هزار بار جان رسید به لب و تو نیامدی

شب‌ها به امید صدای قدمت

تا صبح با سایه‌ها حرف می‌زنم

بیا
دنیا نمی‌ارزد
به این پرهیز و این دوری...

چشم‌هایت
شکنجه‌ام می‌کنند
از وقتی آن‌ها را
به دیگری بخشیدی
شلاق نگاهت
نه تنها تنم
که تمام زندگی‌ام را
کبود کرده است

💐🌾🍀🌼🌷🍃🌹🍃🌷🌼🍀
🍃🌺🍂                             
🌾☘                                             
🌷
نیشی درون زخم
                  زخمی به رویِ دل
                                      یک رخ میانِ اَخم

         به قلمِ🖋: پورِ مهر👇
                          #مهردادپورانیان
#سه‌گانی
🌷
🌾☘           
🍃🌺🍂
💐🌾🍀🌼🌷🍃🌹🌿🌼🌷🍀

شبانه در خاموشی
زیر سقف ستارگان
به دوش می گیرم
دلتنگی را
تا می رسم
به شهری
پر از آپارتمان های سنگی
که نامت را
قاب کنم بر پیشانی اش
که من رویا دیده ام
رنج ها کشیده ام
تا شاید با عبور گردباد
فاصله را دور بزنیم
که رگبارهای...