متن مرگ

حتی مرگ یک جور فکر است یا بازی ذهنی . مرگ خلاصه یا شبیه یک تکه از زندگی ماست که معلوم نیست چطور از ما جدا می شود و زمانش که شد غافلگیرمان می کند . / رمان لمس / محمد رضا کاتب

درشتِ درشت نوشته بود:
- چراغ خاموش،
زندگی کنید -
ریز ریز نزدیکش شدم
برایش دست تکان دادم
راننده،
مرگ بود
«آرمان پرناک»

زندگی،
قطاری بود بدون توقف
که از پشتِ هر پنجره اش
جنازه ای شبیه من
برای منِ منتظر
دست تکان می داد ...
«آرمان پرناک»

هر چه می گردم
پیدایش نمی کنم
گمانم آسمان من
زیرِ بالِ پرنده ی مرگ
پنهان است
«آرمان پرناک»

به مرگ بگویید که کجا می آید؟!
اینجا هیچ انسانی برای زندگی کردن نمانده است!
نه قلبی دیگر زیبا می تپد و نه وجدانی بیدار است!



شعر: تافگه صابر
ترجمه : زانا کوردستانی

داشتم فکر میکردم چرا میگن جمعه دلگیره، غروب غمگینه یا پاییز مایوسه
و اگه این همه غم به همراه داره چرا موضوع یه عالم شعره؟
چرا مثل یه آهن ربا جذبت میکنه که بیشتر بهش فکر کنی و بیشتر غمگین شی !
شاید چون میدونیم داری به انتهای مسیر نزدیک...

پرده اول:صبح روز تولد
یادمه یه باری میخواستم تولدم رو تو قبرستون بگیرم و اولین سالی هم بود که روز تولد با خانواده نبودم
جز یکی دونفر کسی نمی دونست که جفتشونم گفتن روز تولدته چرا انقدر عجیبی تو
راست میگفتن عجیبم اما دلیل خودمو داشتم

پرده دوم: یه مدت...

چه اصراری داری که خراب کنی همه چی رودلم وابستت شده یه عاشق میمیره بی تو

و در نهایت فراموش خواهیم شد و دیگر کسی مارا نخواهد شناخت، حتی اگر از گور برخاسته و به میان مردم بیاییم... در دهه ها و سده ها و هزاره های آینده تبدیل به خاک خواهیم شد و در اعماق زمین به سکوت ادامه خواهیم داد و اما مردمی که...

قناعت مرگ آرزو هاست !

خداداد نواندیش

مرگ را دوست دارم..

شاید قرصی برای فراموشی باشد..

تمام تجربیات ما در این دنیا، یک خواب است،خودِ خودِ خواب... اما خوابی که در آن افکار و اعمال،نیت ها و واقعیت و پشت پرده ی هرچیزی که به ما مربوط است، ثبت و ضبط می شود، ما در این خواب، به طور کلی از مال دنیا حداقل یک چیزی...

«از درد نمی ترسم . درد با خودمان به دنیا می آید، با ما بزرگ می شود و همیشه با ماست. ما به آن عادت کرده و احساس می کنیم همیشه باید با ما باشد؛ مانندِ دست ها و پاهایمان. حقیقتی بگویم: من از مرگ نیز نمی ترسم. کسی که...

یکدیگر را در آغوش بکشید
پیش از آنکه مرگ
عزیزی از ما را نشانه بگیرد!

مارکوس اورلیوس:

مرگ به همگی ما لبخند می زند، تنها کاری که می توان انجام داد این است که لبخندش را با لبخند پاسخ گوییم.

حس میکنم که میخوای منوازسرواکنی یه قلب عاشق بازاسیرغمهاکنی خداکنه که حسم غلط باشه عزیزم دوباره بشکنه دل دعامه که بمیرم

☘︎ می خواهم صادق باشم
آغوشت
آنقدر زندگی ست
که احساسِ مرگ می کنم ... ☘︎
آرمان پرناک

مرگ مدت هاست در روحم رخنه کرده اما حریف جسمم نمی شود..

اگه تا به حال،کسی رو از دست داده باشی
احتمالا از خودت می پرسی
واقعا این غم تموم میشه؟
ممکنه این ضرب المثل قدیمی رو شنیده باشی که میگه:
زمان همه ی زخم ها رو التیام میده
اما درباره ی سوگ
اون نه تنها خوب نمیشه یا ناپدید نمیشه
حتی...

ای داغ از قلبِ پریشانم چه میخواهی ؟
ای جایِ زخمِ کهنه از جانم چه میخواهی؟
دریاچه ای خشکیده در آغوشِ خود دارم
بارانِ سرخ از ابرِ چشمانم چه میخواهی؟
ای وای از این ای وای از این از دست دادن ها
ای مرگ از جان رفیقانم چه میخواهی؟
آرامشم...

به وقت وداع وقتی باران خاطره شروع به باریدن میکند؛ واژه ها درگِل افکار گیر میکنند و قدم ازقدم برنمیدارند اینجاست که سکوت به شکل قطرات مُرواریدی از ناودانی چشممان غلطیده وروی گونه خودنمایی میکندوسپس سیل اندوه ، غمی سنگین ونگاهی دوخته شده به مسیری که راه برگشت برای کسی...

مرا ببوس
اگر از مرگ می ترسی.
می رسد روزی که بین من و تو
مرگ خوابیده باشد
ناگهان ببینی چقدر مرا نبوسیده ای!.....

مرگ بزرگ ترین خسرانِ زندگی نیست!
بزرگ ترین خسرانِ زندگی ، آن چیزی است که در شما می میرد،
هنگامی که هنوز زنده اید!

شاید مرگ شروعی باشد که به پایان تجربه شده در زندگی معنایی بدهد...
شاید!