متن هجران

با آن که دلم از غم هجرت خون است

شادی به غم توام ز غم افزون است

اندیشه کنم هر شب و گویم: یا رب!

هجرانش چنین است، وصالش چون است؟

شب تاریک و هجران نگار و کوهی از غم ها

شده روی سرم آوار و دل را کرده طوفانی

دلم تنگ است ز هجرانت تمام لحظه حیرانم

نه یار و همدمم هستی نه بر غم ها تو غمخواری

اُرَدِّدُ طَرْفِے فِی الدُّنْیا، فَلا أَرۍٰ
وُجُوهَ أَحِبّائِیَ الَّذِینَ أُریدُ
هر چه در دنیا چشم خود را
به این طرف و آن طرف می گردانم،
چهره های دوستان خود را که جویای آن ها هستم، نمی بینم

غم هجران تو، ای دوست، چنان کرد مرا

که ببینی نشناسی که منم یا دگری؟

بعد هجران تو از جان و جهان سیر شدم
اول چلچلی ام بود زمین گیر شدم

دیروزهای رفته وُ
امروزهای کسل
و فرداهای در راه مانده،
همگی متفق القول،
غم هجرانت را لبریز اند!




سعید فلاحی(زانا کوردستانی)

نه صبر هست ما را، نه دل، نه تاب هجران

ماییم و نیمه جانی، آن هم به لب رسیده

قرار بود با آمدن به خانه من
رو سفیدم کنی
نه اینکه با رفتنت مو و ریش
سفیدم کنی

آغوش های تشنه ی آغوش و لک زده
یک آسمان بغل که ز حسرت کپک زده
از سوته سینه ای که غرییانه اش قضا
با رنج حسرت و غم هجران محک زده

دردی ست در دلم که مداوا نمی شود

پاییز بیهوده به فصل هجران بدنام گشته است
توکه در بهار رفتی...

با آن که دلم از غم هجرت خون است

شادی به غم توام ز غم افزون است

اندیشه کنم هر شب و گویم: یا رب!

هجرانش چنین است، وصالش چون است؟

چه کرده ام که به هجران تو سزاوارم

عشق اهورایی


ای باد !
ببر قصه ی تنهایی من را
تا یار بداند
غم رسوایی من را
چون قاصدکی نامه رسان شد
گویم برسان
شعر پریشانی من را
چون یار خیالش شده آسوده ز عشقم
با قافیه ی تلخ بگو راز
شکیبایی من را
من نیز اگر ساکت و...

گفتمش با غمِ هجران چه کنم؟ گفت بسوز..シ︎🖤
Farzneh 22

ریسمانِ خاطراتِ عشق تو
هر نفس مارا به یادت دار زد


شعلهٔ هجرانِ عشقت نازنین
آتشی بر جان من انگار زد

هادی نجاری

چشمان من را خیس باران کرده بودی
تقدیر را درگیر هجران کرده بودی

پایان نمی دادی هوای سرد غم را
ای عشق! سهمم را زمستان کرده بودی

در ساحل پر مهر آغوشت نبودم
این زندگی را غرق طوفان کرده بودی

دیوانه بودم از غم جانسوز عشقت
یک عمر قلبم را...

دل به هجرانِ تو عمریست شکیباست ولی
بارِ پیری شکند پشتِ شکیبائی را

تو را ای عشق دیرینم
دوباره جستجو کردم
در این دنیای بی مهری
به هجران تو خو کردم

دلم خوش بود مثل من
به ماندن هم تو مشتاقی
ولی رفتی و عشق تو
زده بر قلب من داغی

من اینجا پشت این دیوار
تو آنجا توی یک بستر
مرا در...

با چشم اشک آلود خود این غصه را سر می کنم
دل را به دریا می زنم دیوانه محشر می کنم

با چشم دل می خوانمت ای جان که جانانم تویی
با این دل دیوانه ام شب را منوّر می کنم

عاشق شدم با دیدنت بیمار آن خندیدنت
لبریزم از...

دلم را، آفریدی ، غم چرا در آن نشاندی

چرا در خانه دل، عشق را در جان نشاندی

چه سود از دل،چه سود از عشق،جانانم تو هستی

نشاندی عشق را جانا، چرا هجران نشاندی

بادصبا

در مسیری بی توقّف سالها هستم اسیر
خسته ام از زندگی دستان سردم را بگیر

زخمه ی ساز صدایت عقل را از من رُبود
نقش در اندیشه ام بستی و در لوح ضمیر

چشمهایت ساحل شعر و خیال و خاطره
من جناس ساده امّا، تو مراعات النظیر

من حسادت میکنم...

غم هجران تو ای دوست چنان کرد مرا
که ببینی نشناسی که منم یا دگری!

دلتنگم و دیدار تو درمان منست

بیرنگ رخت زمانه زندان منست

بر هیچ دلی مباد و بر هیچ تنی

آنچ از غم هجران تو بر جان منست