متن تنهایی

خدا پدر بیامرزا این چه ضرب المثلى بود آخه
دل به دل راه داره
کجا دل به دل راه داره؟؟!
کى گفته آخه؟؟!
من شبا دارم ساعت ها به دایره ى قرمز بالاىِ صفحش و اون جمله ى لاتینِ
last seen a long time ego نگاه میکنم
دلم آشوب میشه...

بی مروّت گشته دنیا، با تپش های دلم؛
لیک در دریای دل، «احساس» را بارانده ام

دلم...
عجیب... هوایت را دارد
ای دورترین تصویر جهان
مثلِ تهران...
که دلش دریا بخواهد
ولی
ندارد!

مرا....
ببر به جایی که
هوای تو
نیست....

نیستی و نبودن تو بدجور...


باعث شده دیگران نیایند به چشم...

دیدم تمام شهر به من پشت کرده اند
پشت دری  نشستم و تنها گریستم

مانند کوزه ای که شده گونه هاش تر
بر شانه های دخترِ دنیا گریستم

به باران دل نبند هرگاه ، دلتنگت شود می بارد..

به باران اعتمادی نیست هر شب به یادت نمی بارد
ب دلم نظاره کن هرشب ز دلتنگی خون می بارد

نمیدونن حالت بده
نمیفهمنت!
با خودشون میگن یه دختره17-18ساله مگه چقدر میتونه درد داشته باشه!
مگه اصن میفهمه درد یعنی چی!
مگه چندبار شکست عشقی خورده که این تکسارو مینویسه!!!؟
مگه همه چیز به عشقو علاقس؟
مگه هرکی دپه حتما باید شکست عشق خورده باشه؟
نمیدونن الان با قدیم خیلی...

حواسم به خودم هست
نه به گنجشکی که در کوچه ی بارانی تو
دانه های خیس باران را می چیند،
نه به نجوای پروانه ها که بر لبه ی پنجره
با، باد هم آواز می شوند.
ذهنم تنها در مدار رینود می چرخد،
واین پرسش که چرا تب آتشین من...

در این هوای هیچکس
نبضم برگ خشکیده ای است
در دستان باد
با سینه ای
پر از نوحه های قدیمی
که تو را صدا می زند

کهکشانی که مرا با خود
تا ثریا می‌بُرد،
از شانه‌ام گریخت.
حالا...
آفتاب دانه می‌پاشد
**تا سایه‌ام بلندتر شود

و زندگی آنقدر کوچک شد
تا در چاله ای که بارها از آن پریده بودیم
افتادیم

حالا بماند
بگذار تا خاطراتت در سینه ام جا بماند
بگذار تا اشتیاقم همواره پوپا بماند

حالا که روییده بذر مهر و ارادت چه خوبست
آهوی دشت خیالت همپای صحرا بماند

مهلت بده زندگی را تا یک نفس جان بگیرد
از رد پایت نشانی اینجا و آنجا بماند

وقتیکه از...

درسته از لحاظ روحی مُردم ولی خب زِندَم مث کسی که وجود داره باهام رفتار کنین(:

تو چه دانی که حال دل من...

بی تو چقدر بارانیست...

دلم برای مادرانی که در اوج بدبختی نقاب خوشبختی دارند میسوزد..
برای مادرانی که در حسرت آغوش گرم ،در حسرت توجه در حسرت مسافرت هستند ،میسوزد..
او یک مادر است میخندد تا کام فرزندانش شیرین باشد
بار سنگین زندگی را بر دوشش حمل می کند کمرش خم می شود
ودر...

برف... تجسّم زیبایی ست از تنهایی
عریانی محض در هیاهویی خالی...  آنگاه که ردّی از عبوری مبهم بر وسعت تنهایی اش می نشیند و خالی تر از هیچ، نگاه می کند
و پاک تر از همیشه... می گذرد
و سکوت...منزلتی ست از اعماق کلامش که در گستره ای سپید، خالی...

‍
از یه جایی به بعد خودت دو دستی بعضیا رو میذاری کنار!


و تو، سهم من از تمام دنیا بودی و، سهم من از تمام دنیا، هیچ بود

هر صبح به تو فکر می کنم،
با جای خالی ات حرف میزنم،
روزنامه را برایت می خوانم
و صبحانه را جای تو به خودم تعارف می کنم،
از اتاق صدایت را می شنوم که:
لباس هاتو اتو کردم و گذاشتم روی تخت.
لباس های چروک هر روزه ام را...

از همان اول خرد با عشق چون پیمان نداشت
داستان خضر و موسی تا ابد سامان نداشت

شوقم از آغوش شیرین‌ها و لیلی‌ها گریخت
شور دنیا، قدر شیداییِ من، میدان نداشت

از قضا دل بر کسی بستم که خود دلباخته‌ست
دل ولی بر باخت دادن‌های من ایمان نداشت

چشم در...

وقف

از همان اول خرد با عشق چون پیمان نداشت
داستان خضر و موسی تا ابد سامان نداشت

شوقم از آغوش شیرین‌ها و لیلی‌ها گریخت
شور دنیا، قدر شیداییِ من، میدان نداشت

از قضا دل بر کسی بستم که خود دلباخته‌ست
دل ولی بر باخت دادن‌های من ایمان نداشت

چشم...