متن باران

دلگیرم
مثل پنجره ای غمگین
که دست به چانه،
چشم به راهِ باران است ..

عبیر باوی کتاب وُجوم

پای پاییز مانده ام یک عمر /
و عینک های دودی /
آفتاب را فراری داده اند /
باران ! /
چتر مرا /
محکم نگهدار /
می خواهم /
دورِ هر برگِ زرد برقصم ... /

«آرمان پرناک»

تلاشِ تو /
در افتادن از چشمم /
مثل این عصای بی اعصابِ پیرمردِ پیاده رو /
ستودنی است /
باشد بیافت /
بیافت باشد /
اگر به شیشه ی ماشین برنخورد، /
هنوز هم اشکم /
از قطره ی باران غم انگیزتر است .../
«آرمان پرناک»

ابری که چشمان مرا باراند /
از گوشه ی چشم تو پیدا بود...
«آرمان پرناک»

گاهی ،
آهی ،
به آتش می کشد
خاطرات ترک خورده ی ،
باران را...
حجت اله حبیبی

من ،
دوست دارم ،
باران را ،
وقتی خیابان ،
به تو ختم می شود ،
در پیچ دستانی که،
تفاهم آن را پیچیده است
حجت اله حبیبی

باران که می بارد
تنهایی
کنار پنجره می ایستد
و می نگرد مغموم
قلب هایی را
که در کوچه
قدم می زنند.

سجاد حقیقی

در سایه ی خاک، خفته در خلوتِ مطلق
زیباییِ خفته، تماشاییِ بی حد و حصر

در آغوشِ خاک، سیراب از بوسه ی باران
بهانه ای نهانی، برای شکفتنِ بی بدیل

زیباییِ خفته، چون گلی نو رسته در سکوت شب
بی خبر از هرج و مرجِ دنیا، در خوابی آرام و...

شاید باران،
تنها صدای تو را برای من آورد،
یا شاید باد،
عطر تو را از لابه لای گل های پژمرده بیاورد.

چه غم انگیز است این شب ها،
وقتی ماه، پشت ابرها پنهان می شود،
و من به یاد تو،
از دل این تاریکی ها عبور می کنم.

دلم...

کدام پرنده
با بوى تن تو
پرواز مى کند
که باران را
این گونه
عاشقانه مى نوشم؟

اسمان دلش گرفت باران ارامش کرد..

دل پر بغض ما را اشک جواب نیست..

ببار باران

کلارا!
موسوم باران،
آغوشت را بگشای و
به آرامی، نام باران را زمزمه کن!
شاید دلت نرم شد و
باورت شد که کسی هست
که به امید تو، زنده است.


شعر: جمال غمبار
برگردان: زانا کوردستانی

جایَت کنارم خالیست!
مثلِ نبات کنارِ چای
مثلِ گلپر رویِ انار
مثلِ بویِ نم وقتِ باریدنِ باران
مثلِ برگ هایِ طلایی در پاییز
همینقدر ساده
همینقدر مهم
همینقدر حیاتی...!

منم و دست تو و چتر و همان نم نم باران...

و همان بوسه ی خیس ز لبت کنج خیابان...


امین غلامی (شاعر کوچک)

همراه رقصیدن با موسیقی تانگو
زن، شباهنگام، سهمش تابش ماه ست و
در روز، خیس شدن به زیر باران.
زنی که انگشتانش می آیند و می روند و
رنگین کمان می بافد
تا بە یقە ی زندگی بیاویزد...



شعر: سبزه برزنجی
برگردان: زانا کوردستانی

باران بی کلک ترین هم کار شهرداری در فرار دست فروش هاست.

باران بهانه است
بگو ،
چتر دلتنگی را کجا باز کنم تا نبارد چشمانم
نسرین حسینی

دوست داشتنت بهانه ایست
تا در ایوان بنشینم،
و قطره های باران را؛
با وسواس کودکانه ای بشمارم!
که وقتی می گویم
به اندازه ی باران
"دوستت دارم"
مبادا کم گفته باشم...!!!

صدبار بی تو
در شبِ باران قدم زدم،
بارانِ زیرِ چترِ تو،
بارانِ دیگریست...!

وقتی دلت گرفته برو زیر باران بزن زیر گریه انقدر هق هق کن تا خالی بشی از اینهمه درد ومشکلات تازه کسی نمی فهمه گریه کردی فکر می کنند زیر باران خیس شدی بعدش خودت خشک کن برای خودت یک استکان چای بریز وبخند والا زندگی همینه

قسم به باران
که من هم برای تو باریدم
در روزهایی که ابری در آسمان نبود.

گاهی چه بی گناه، دلت پیر میشود

اینجا همان دمی است که زود دیر میشود

گاهی به رغم تشنگی عشق، عاقبت

با حسرتی فقط، عطشت سیر میشود


گاهی همان دو چشم که رامت نموده بود

بی رحم چون کمان کمانگیر میشود

گاهی همان گلی که به دل پروراندیش

خارش به...

نمِ بارانُ
کوچه یِ بهارنارنج
عابری رد شد
عطری در هوا پیچید
خاطره ای جوانه زد.
آگرین یوسفی

یه چیزی بگم بهت بیاد دوسِت دارم زیاد
میمیرم اگه نبینمت یا دلت منو نخواد
چه هوای عاشقونه ای داره بارون میاد داره بارون میاد …
اگه بدونی بخاطرت حالم چجوریه، اینا همه تقصیر دله تقصیر دوریه
اومدن تو قشنگترین مزد صبوریه مزد صبوریه …
بارون بارون دلمو ببر پیشش...