متن تنهایی شبانه

هوا گرفته است
دلم تاب ندارد
گیسوانم را شانه زدم
خانه در سکوت است
بوی قهوه ای تلخ فضا را پر کرده است
اسمان تاریک شد

دلم بغض دارد امشب
ابرها شروع ب غرش کردند
گویی امشب باران هم ب احترام بغض هایم میبارد
نگاهی ب آسمان کردم
گفته بود...

باز امشب منم و فکر سیه چشمانت...


و همان حسرت تکرار نبودن هایت...

ساعت دیواری، ساعت دیواری
من عزیزم رفته تو چرا بیداری
من نمیخواستم بره این کلافم کرده
زندگیمو میدم که فقط برگرده...

من دیر فهمیدم که با اقرار بر عشق
با دست خود از دوست، دشمن می تراشی
بینی و بین الله شب ها خواب داری!
اصلا ولش کن لعنتی، خوشبخت باشی...

علی صفری
از شاعران برجسته کشور که دهه شصتی می باشد و اشعارش بر جان می نشیند