متن دلتنگی عاشقانه

تو با چشم هایت مرا بوسیدی نیازی به لب هایت نبود!

💔

@bzahakimi

کند قلبم، زِ غم‌های گران ایست

نمی‌پرسی؛ که دردت، آخر از چیست؟

اقلّا، با گلِ احساسِ قلبم

نکن بازی؛ دلم بازیچه‌ات نیست

شاید تا ابد هیچکس برای من تو نشود و شاید هم من برای هیچکس برای آنچه که با تو بودم ،شبیه نباشم

برگشت گفت: بودن من واست کافیه؟
گفتم :راستش رو بگم دیگه؟
گفت: میدونی که از دروغ خوشم نمیاد...
گفتم: راستش
کاش
تو
همه
بودی
و
همه
هیچ
میشد
بودنشون.

"سلاماً على الذین نشتاق إلیهم هذه الأیام أکثر من محبتنا لهم."

سلام بر آنهایی که این روزها بیشتر از دوستداشتن، دلتنگشان هستیم

این جمله بیانگر دلتنگی عمیقی است که فراتر از محبت معمولی است. گویا دوری از عزیزان در این روزها، حس دلتنگی را چنان شدت بخشیده که بیشتر از...

همیشه میگن تنها چیزی که برای آدم میمونه خودشِ ولی این روزها به این نتیجه رسیدم
با رفتن یکسری از آدم ها حتی اون خودِ آدم هم باهاشون رفتنی میشه و قلبی جا میمونه که دلتنگیش تمومی نداره‌...
اون دلتنگی مثل نفس کشیدن گاهی بالا و پایین میشه اما همیشگیه،گاهی...

❤️
bzahakimi@

قلبم، به هوای تو زند شورِ نفس

حسّم، به جز از تو، نکند میل به کس

زیباست، نگاهی، به دلِ من که فقط

محتاجِ نگاهِ دلِ تو، باشد و بس

در آینه‌ی چشم تو
درختان،
رقصی آرام می‌گیرند.
موهای آویزانت
چون بادِ تابستان،
جهان را
به نرمی می‌چرخانند.

ابر،
از روی شانه‌ات
پر می‌کشد
تا دلِ آبیِ آسمان.
کبوتران سپید،
در خوابِ رویاهایت
پنهان‌اند.

امشب،
خیال‌ها
چو چراغانی خاموش‌اند،
و ماه،
قطره‌قطره
از سقفِ شب
می‌چکد
بر آینه‌ی چشمانت.

عزیز دور من !
کاش قلبت یه سیم‌کارت داشت، تا هر وقت دلم برات تنگ می‌شد، مستقیم زنگ می‌زدم به احساست. کاش هر بار که اسمت توی ذهنم پاپ‌آپ می‌شه، یه نوتیف گوشه‌ی گوشیت ظاهر می‌شد :
« یه نفر همین حالا دلش برات تنگ شده. »
± می‌دونی جانِ...

دلتنگی نشسته کنجِ حوضِ خاطراتِ من،

به رنگِ ماهیِ غمگین، به عمقِ باورم، چه مَن.

نهفته در سکوتِ شب، صدایِ پایِ رفتن‌ها،

همان ترانه تلخی که می‌خواند در سَرَم، چه مَن.

کجایِ غصه پنهانی، تو ای دلتنگیِ دیرین؟

که هر دم می‌شکوفی باز، به شکلِ اشکِ شبنم، چه مَن.

درونِ...

دل
به آهی بند است
چشم
به نگاهی...

پیمانِ دلم؛
تنها،
با عشقِ تو شد محکم؛
هان!
ریزشِ احساست،
بر جان برسان؛
هر شب!

صبح است و هوای دل من

مثل بهار است

پلکی بزن و

صبح بخیر غزلم باش

خانه‌ی پدری/
از دری که دیگر نیست/
وارد می شوم

دلم انگار
دور افتاده ترین جاده ی این دنیاست...
که حتی کسی مسیرَش اتفاقی هم به آن نخورد...!

.
من قرن ها پیش
در بهشت
گمت کرده بودم.
رد عطرت را که دنبال کردم
به دنیا آمدم

دیگران را اگر از ما خبری نیست چه باک
نازنینا، تو چرا بی خبر از ما شده ای؟

می شود تا ابد در بغل تُ بمانم؟
جای من همانجاست،
در بغلِ تو،
بین بازوان محکم و مردانه ات،
میترسم ...
از دنیای بیرون و حصار و آدم هایش میترسم !
از هرجایی جز اینجا میترسم.
محکم من را بچسب،
چون دلم نمیخواهد گرمای تنت را از دست بدهم....

دستی بر رویِ سَرِ بی کسیِ کوچه بکش
پنجره؛
تابِ نگاهش شده بی تاب،
بیا.

بسمه تعالی

بر گلوی حق اگر پای خدنگ ست هنوز
صلح در مسلخِ بی رحمیِ جنگ ست هنوز

مادر آغشته به خون ، طفل در آغوش تفنگ
مِهر ، در غائله ی شیشه و سنگ ست هنوز

بر سرِ کوچه و بازار ، جنون می بارد
دامنِ سبزِ جهان ،...

عشق بود و، یک جهان آواز و راز
عشق بود و، نغمه‌های جان، به ساز
با گُلِ رخسار ماهش، هرنفس
داشت این پروانه‌ی قلبم، نیاز

گفتمش رحمی کن او، خندید و رفت
گفت دل، رازِ مگو... خندید و رفت
مویه کردم، مو به مو؛ خندید و رفت
لحظه لحظه؛ کو به کو، خندید و رفت
حسّ من، می‌گفت: «او»... خندید و رفت
چشمِ من، در جستجو... خندید و رفت

ای ذوق نفس کشیدن من تو کجایی..؟


ا

آرزو بودی،
محال شدی،
و الان خاطره ای بیش نیستی.
چقدر درد عظیم ایست. آرزوی کسی خاطره شدن.