100 متن کوتاه پرواز ۱۴۰۳ جدید 2024

بعضی وقتا باید بیفتی قبل از اینکه پرواز کنی!

کسی مرا به آفتاب
معرفی نخواهد کرد
کسی مرا به میهمانی گنجشک ها نخواهد برد
پرواز را بخاطر بسپار
پرنده مردنی ست

گفتی‌: دوستت دارم
و من، به خیابان رفتم
فضای‌ اتاق،
برای‌ پرواز، کافی‌ نبود ...

آن که می خواهد روزی پریدن آموزد، نخست می باید ایستادن، راه رفتن، دویدن و بالا رفتن آموزد. پرواز را با پرواز آغاز نمی کنند.

پرنده ی بیقرار دلم
هوای پرواز دارد
وقتی که‌ آشیان
تویی

غروب اسمان مرا به فکر مرگ می اندازد
تا دیر نشده مرا باخود به پرواز در بیاور

من از سلاله ی درختانم

تنفس هوای مانده ملولم میکند

پرنده ای که مرده بود به من پند داد که پرواز را بخاطربسپارم.

صدای یک پرواز
فرود یک فرشته
آغاز یک معراج
و شروع یک زندگی
تولدت مبارک عشق من دوست دارم

خوشحال باش دختر زیبای من !برو / بدو / پرواز کن / آرزو کن / بزرگ شو ! درد بکش یا خوشگذرانی کن / ولی زندگی کن !کمی زندگی کن

زندگی یک فهم است
فکر زنجیر کنی یا پرواز
در همان خواهی ماند

به دنبال کسی
جا مانده از پرواز می گردم
مگر بیدار سازد
غافلی را غافلی دیگر

به پایان رسیدیم اما
نکردیم آغاز
فرو ریخت پرها
نکردیم پرواز

مرا در آغوش بگیر
آنقدر عاشقانه
که وابسته ات شوم
جوری که جز آغوش تو
هرگز، پر پروازی نداشته باشم

گاهی میان خلوت جمع یا در انزوای خویش
موسیقی نگاه تو را گوش می‌کنم ...
وز شوق این محال که دستم به دست توست
من جای راه رفتن پرواز می‌کنم ...

اندیشه ی پرواز
سهم قاب پرنده

همیشه هستند کسانی که نمی خواهند پرواز تو را ببینند تو به پرواز فکر کن نه به آنها....
روزت مبارک دانشجو

این باغِ لگدکوب شده/ شکوفه‌های گل‌سرخ/باز/به پرواز درامد سینه سرخ .

پروازی به وسعت عرش را برای شما پرندگان آسمان ایران عزیز آرزو دارم .

روز نیروی هوایی را تبریک می گویم .

برایِ رسیدن به تو
راه نمی‌روم
پرواز می‌کنم
نمینویسم
کلمه اختراع می‌کنم
دعا نمی‌کنم
با خدا همدستم...
چیزهایِ باعظمت را
باید، با عظمت خواست...

سبزینه های زرد
یک عمر
برشاخسار حسرت
خواندم ازغم غربت
اکنون که
به پرواز درآمدم
بربلندترین شاخه حسرت
نشسته ام

چطور می‌شود به یک پروانه تبدیل شد ؟
باید آنقدر آرزو و اشتیاق پرواز داشته باشی که دیگر دلت نخواهد کرم باقی بمانی

صبح‌ها وقتی خورشید در می‌آید متولد بشویم‌ ، هیجان‌ها را پرواز دهیم‌ روی ادراک فضا ، رنگ ، صدا ، گل نم بزنیم‌ آسمان را بنشانیم میان دو هجای هستی ...

گاهی میانِ خلوتِ جمع ،
یا در انزوای خویش ،
موسیقیِ نگاهِ تو را گوش می‌کنم!
وز شوقِ این محال ،
که دستم به دستِ توست،
من جای راه رفتن
پرواز می‌کنم ...!

بال هایم را چیدند
پرواز را در دهانم
مزمزه کردم

صبح یعنی پرواز
قد کشیدن در باد
چه کسی می گوید
پشت این ثانیه ها تاریک است

گام اگر برداریم روشنی نزدیک است

به قصد پرواز
تجربه کردم سقوط را

از بلندایِ نگاهِ تو فقط پرواز و پرواز و پرواز
نه محضر لازمه نه حلقه
اما تویی مَحرم، تویی همدم، تویی همراز...

هیچکس به شما هشدار نداده بود؛
زنانی که پای دویدنشان را بریده‌اید، دخترانی به دنیا می‌آورند
که بالِ پرواز دارند؟

دو پرنده
یادمانِ پروازی
و گلویی خاموش
یادمانِ آوازی.

آدمی بودن غم انگیز است
وقتی هوای آسمان به سرت بزند
و بال پرواز نداشته باشی...

همه چیز...
از یک دوست داشتنِ ساده
شروع شد! 
تو گفتی : دوستت دارم 
و من تا عشق
تا بینهایت 
تا خدا...
پرواز کردم!

پرواز در آسمان آرزوها و فرود در فرودگاه موفقیت را برایت آرزومندم !

تولدت مبارک

هر صبح ڪه با خندہ ی نابت شود آغاز

از شوق ڪنم تا دلِ آغوش تو پرواز

زمین را از یاد برده ایم. آری! زمین را که حالا زیر سرب و دود رسوب کرده است از یاد برده ایم.

نفس هایمان به هوایی عادت کرده است که در آن، خبری از پرواز پرنده نیست.

روز زمین پاک گرامی باد

میگویی دوستم داری و نمیدانی چه احساس خوشبختی ای در من زنده میکنی...
شنیدن دوستت دارم از مردی که عاشقش هستی،لذتی وصف نشدنی دارد...
دو بال پرواز به من میدهی...

️️️

همیشه کسانی هستند که نمی خواهند پرواز تو را ببینند
تو به پروار فکر کن نه به آنها

خوشحال باش دختر زیبای من!
برو ، بدو ، پرواز کن ، آرزو کن ، بزرگ شو!
درد بکش یا خوش گذرانی کن ، ولی زندگی کن!
کمی زندگی کن!

مادرم فرشته است
ولی هیچوقت ندیدم پرواز کند
زیرا به پایش من را بسته بود،برادرم را،پدرم را و همه ی زندگیش را

شعار سینگل ها در ولنتاین
ولنتاین مال این جوجه هاس...
عقاب همیشه تو اوج پرواز میکنه
(ستاد روحیه دهی به سینگلای بد بخت)

من به پرواز نمی‌اندیشم
به تو می‌اندیشم به تو که بهتر از اندیشه‌ی یک پروازی

صدای یک پرواز

فرود یک فرشته

آغاز یک معراج

و شروع یک زندگی
تولدت مبارک

مادر ای پرواز نرم قاصدک

مادر ای معنای عشق شاپرک

ای تمام ناله هایت بی صدا

مادر ای زیباترین شعر خدا
روزت مبارک عشق من

پدر عزیزم
از تو آموختم چگونه سبکبال زندگی کنم تا هجرتم نیز سبکبال باشد
این بالهای پرواز قناعت و امید و عشق را تو به من بخشیدی

روز پدر مبارک

پرنده‌اى که مرده بود به من پند داد که پرواز را به خاطر بسپارم

بیهوده به پرواز میندیش کبوتر
بیرون قفس ریخته پر های زیادی

تمام گنجشکان شهر،
منتظر باز شدن چشمانت هستند!
می شود پروازشان را به تاخیر نیندازی؟

در میان آغوش تو
می توان تا کهکشان پرواز کرد
وقتی از لبخند شیرینت
بوسه میچینم.️‌‎‌‎‌‌‎‌‎

- من و خیالِ تو ؛
موسیقیِ ملایم
رویا
پرواز
چشم هایم را بسته ام
لبخندی نشسته بر کنجِ لبانم...
شاید رهگذرانِ دیوانه ام پندارند
بی خیالِ نگاه و پندارِ آنها
من دوست دارم به تو فکر کنم...

جشن میلادت را به پرواز می روم

دراین خانگی ترین آسمانِ بی انتها

آسمانی که نه برای من

نه برای تو

که تنها برای “ما” آبیست …
تولدت مبارک عزیزم

باد گرم وزیدن گرفت
ماسکهای کاغذی
در آسمان
به پرواز در آمدند
دلهای ما
آتش گرفت(داغ شد)
کرونا مُرد!

همہ‌چیز،
از یڪ دوست داشتنِ ساده شروع شد!

تو ڪَفتی: دوستَت دارم
و من
تا عشق
تا بی‌نہایت
تا خدا پرواز ڪردم...!

کاش زندگی هم حالت پرواز داشت...!

برای رسیدن به تو
راه نمی روم
پرواز می کنم
نمی نویسم
کلمه اختراع می کنم
دعا نمی کنم
باخدا همدست می شوم
چیزهای باعظمت را
باید با عظمت خواست...



️️️

من هنوز
هم دلتنگم ..!دلم به سویش پرواز مى کند ولى پشت دست دلتنگى هایم را داغ گذاشته ام
که دیگر غرورم را فرش زیر پاى بى احساس ترین آدمِ دنیا نکند !

حالا که ما یاد گرفته ایم در هوا مثل یک پرنده پرواز کنیم و در دریا مثل یک ماهى شنا کنیم ؛ فقط یک چیز باقى مانده که یاد بگیریم ، آن هم این که مثل یک آدم روى زمین زندگى کنیم !

. «هفت سال
شاگردی کبوتران کردم
ولی پرواز نیاموختم،
پروازِ بی بال
مثل آواز بی حال
مثل شعر ، نقاشی ،
اگر عاشق نباشی
آموختنی نیست» .

بالی برای پرواز ندارم اما به قول شاملو ی بزرگ: «..خوشا پر کشیدن،
خوشا رهایی،
خوشا اگر نه رها زیستن،
مُردن به رهایی!
آه، این پرنده
در این قفسِ تنگ
نمی خواند...»

حس قشنگیست....
بودن انسان هایی که به یک چشم بر هم زدن دلت را پر از حس زیبای به پرواز درآمدن، میکنند... .

رمضان آمده آهنگ سحر ساز کنید

با مناجات و غزل بر دو جهان ناز کنید

دست ها را برسانید به معراج دعا

تا خدا با نفسی سوخته پرواز کنید

نگذاشتی به رنج قفس خو کنم چرا
پرواز در ڪنارت اگر حقّ من نبود

پا ها، من چه نیازی به شما دارم وقتی بال برای پرواز کردن دارم؟

آفتاب،
اتفاقِ خورشید است!
باران،
اتفاقِ ابر
و پرواز،
اتفاقِ پرنده!
عشق...
عشق، اما
اتّفاقِ توست! تولدت مبارک قشنگترین اتفاق زندگیم

من خوشحالم که خودم هستم، هر چند بعضی وقتها دوست دارم پرنده ای باشم تا بتوانم پرواز کنم.

فرقی نمی کند رها باشد
یا کنج قفس ..
پرنده شوق پرواز
نمی افتد از سرش ،
درست مثل من
کنارم باشی یا نباشی
پرنده ی خیالم
فقط در آسمان
تو پر می زند ...

عشق یعنی:
تو در مجازی میگویی دوستت دارم
و من جدی جدی پرواز میگنم!

به دنبال کسی جامانده از پرواز می گردم

مگر بیدار سازد غافلی را ، غافلی دیگر

برای رسیدن به تو
راه نمیروم ؛
پرواز میکنم ؛
نمینویسم
کلمه اختراع میکنم ؛

دعا نمیکنم ؛
باخدا همدستم...
چیزهای باعظمت را
باید، با عظمت خواست!


️️️

تخیل ما پرواز می کند؛ ما سایه های آن روی زمین هستیم.

پرواز با رقیب اگر فرصتی گذاشت
روزی به آشیانه من هم سری بزن...

به تمامی گنجشک های شهر
منتظز شانه های تو هستند
چرا پیدا نمیشوی
پرواز خسته است
لانه ام را کجا برده ای؟

فرصت پرواز کردن ها: همین حجم قفس
وسعت آوارگی ها: بی کران در بی کران!

گلدان قفسی ست
که از یاد گلها
می برد پرواز را

گفتی:دوستت دارم
و من به خیابان رفتم
فضای اتاق برای پرواز کافی نبود

پرواز
به حال قفس
میگرید

وز شوقِ این محال
که دستم به دست توست
من جای راه رفتن
پرواز می کنم


️️️

هر چه بالاتر اوج می گیریم، به چشم کسانی که نمی توانند پرواز کنند کوچکتر به نظر می رسیم.

پرواز کن اینبار پرواز تو زیباست
راهی شو تو تا نور دنیای تو آنجاست

دوست دارم
همچون مِهِ صبحگاهی
در هوای بامدادی
سوی آسمانِ پاک، پرواز کنم
در خلوتِ صنوبرها بنشینم
در ساحلی خاموش، همچون او
آرامشِ خستگان
غذای گرسنگان و
لانه ی پرندگان باشم

هوا دلگیر افق تاریک
دلم پرواز می خواهد
رها از این همه غصه
کمی آواز می خواهد

نه پرِ پرواز داشتم
نه دلم دریا بود؛
در هوایت غرق شدم ...
.

می خواستم آغاز را
در انتهای یک پرواز
رنگ کنم،
آسمان تمام شد!

از آسمان
چشم پوشیدیم،
پرواز را
فراموش کردیم
و در کنج قفس
به روی خود نیاوردیم
پرنده شدن
آخرین رسالت مان بود.

صبح که می شود
پروانه های یاد تو
به ماهی کوچک دلتنگی ام
پرواز می آموزند...

فرشته ها امشب را جشن بگیرید

که محمد به جهان آمده،از ذوق نمیرید

امشب شبه میلاد پیامبر

عشق و پدر و هستی کوثر

امشب همه آرام بگیرید

چون می زده ها،حس پرواز بگیرید!

برای پرواز به بال احتیاجی نیست!
قلبی پر از عشق و مهر
و صورتی به دور از صورتک ها،
بال هایی میشوند برایمان که دُری
بیشتر از پرواز برایمان به ارمغان می آورند و آن رهایی ست.

دوستَش دارد....!
.
مثلِ پرنده، که پرواز را....
مثلِ ماهی، که آب را....
مثلِ من، که او را....

دهانت را که می بندی
چشم هایت حرف می زنند
آنگاه باد و بوسه
در هم می آمیزند
و
هزاران پرنده
با لب های تو
به پرواز در می آیند

با چشمهایت
نمیتوان آدم ماند،
نمیتوان یکجا نشست و پرواز را نخواست
با چشمهایت
نمیتوان گفت که دنیا،
هیچ زیبایی دربین نداشت...
با چشمهایت
چه چیز ها
چه وصف ها
که نمیتوان گفت

پرنده نیستم
که بگویی: دوستت دارم، پرواز کنم!
آدمم،
بیشتر عمر میکنم...

قلبی که به من
سپرده ای پس ندهم !

دل در گرو توست
به هرکس ندهم !

پرواز در آسمان
قشنگ است ولی

من جای عقاب را
به کرکس ندهم !

من راه رسیدن

به چشمهایت را خوب بلدم

فقط از بوسه هایت

دوبال

به من بده

و یک آسمان آبی

برای پرواز ...

باز مستی ها ز دل آغاز شد
باز کار مرغ دل پرواز شد
نام یارم بر لبم جاری شدو
این دلم آیینه ی اعجاز شد


مصطفی ملکی

از آسمان
چشم پوشیدیم،
پرواز را
فراموش کردیم
و در کنج قفس
به روی خود نیاوردیم
پرنده شدن\r
آخرین رسالت مان بود.

آغوش آسمان باز است
درمن
پرنده ای فوبیای پرواز دارد...

اسیر قفس

در خیال

آموختم

پرواز را

عشق ...

پرواز بلندی ست

تا رسیدن به خدا

برف می شود رمزِ عشقِ ما،
و کسی نمیداند ردپایمان، روی جاده ای سفید نیست!
مسیر ما پروازست و بلندی
آسمان است و ابر
سفیدی ست و آرامش
و اشتیاق است و تعلق....

گویی بال دارد قلب
خوشحال اگر شود
پرواز می کند
دوست نداشته شده باشد اما

کوچ می کند
می رود!


برگردان: بهرنگ قاسمی

کسی که آسمانش به اندازه پنجره ای ست که دارد، هرگز پرواز را نمی فهمد و پرنده هایش همیشه ناتمامند...

مَنِ بالاتر از فردا
دلم پرواز می خواهد
سوی آن پنجره که
عشق نیازش باشد
سوی رویا به خیال
در طلوع بی غروب خورشید
سوی آن رویا که
فردایش پس از پرواز
به رنگ آسمان باشد

زهرا غفران پاکدل