100 متن کوتاه جهان ۱۴۰۳ جدید 2024

جهان
هنگامی انسان را دوست می‌داشت
که او لبخند می‌زد
آن‌گاه که خندید
جهان از او بیمناک شد....

ای تف به جهان تا ابد غم بودن

ای مرگ بر این ساعت بی هم بودن

زمانه قرعه ی نو می زند به نام شما
خوشا شما که جهان می رود به کام شما

به سودای تو مشغولم ز غوغای جهان فارغ

با اسمِ کسی
اگر دلی می لرزد

حالیست که بر
همه جهان می ارزد

هرگز خودتان را با هیچ کس دیگر در این جهان مقایسه نکنید
اگر این کار را بکنید به خودتان توهین کرده اید

تمام گوشه های جهان را هم بگردی .....

جگر گوشه ام تویی️

و دایره ی حضورت جهان را در آغوش می گیرد

دردم این است که من بی تو دگر / از جهان دورم و بی خویشتنم

ما هیچ چیز را از نیاکان مان به ارث نبرده ایم بلکه ما این زمین را از کودکانمان قرض گرفته ایم. مراقب جهانمان باشیم. روز گردشگری مبارک باد

جهان اگر برپاست هنوز کسی / کسی را دوست دارد
اگر چه دیر
اگر چه دور...!

وقتی برگ ها از آغوش درخت خسته می شوند!
آه می کشد ! پاییزی که می داند سردترین فصل جهان/ تنهایی است...

کجای جهان رفته ای؟
باز نمی گردی/ می دانم...

تو خیره به جهانی و ...من خیره به تو

شده دلتنگ شوی غم به جهانت برسد؟
گره ات کور شود غم به روانت برسد؟

و چه اندوه غلیظی ست
جهانی که در آن عشق فریب است...

مهم نیست کجای جهان ایستاده ام
هر جا که می شود
به تو فکر کرد
حال من خوب است.

نگاه کن چه پیر می شوند
رویاهایی که تو را نیافته
جهان را ترک می کنند

از کدام قطار جهان جا مانده ام
مدام فکر می کنم
یکی
توی یک ایستگاه دور افتاده
گل بدست
به انتظار من نشسته است!

چرا هر زنی زیباترین زن جهان نباشد؟
دست کم برای یک بار
دست کم برای مدتی
دست کم برای یک جفت چشم!

شادمان از دل و دلدارم و راضی ز جهانم

‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌
با تُ
خوشبخت ترین
آدم این قافله ام
کم نشو
دور نشو
بی تُ جهانم خالیست...️

گویا که جهان بعد تو زیبا شدنی نیست
حتی گره اخم خدا وا شدنی نیست

تمام جهان را برای بدست آوردنت پیاده طی می کنم
ارزش صاحب قلبت شدن
خیلی بالا تر از پاهای من است

حزن، پنجره ای بخار گرفته
بین خویشتن و جهان است.

محبوب من
تو نباشی
تمام بغض های جهان
در گلوی من است...

خداوندا
قرارم باش و یارم باش
جهان تاریکی محض است

میترسم، کنارم باش

‌به جز حضور تو
هیچ چیز این جهان بی کرانه را
جدی نگرفتم
حتی عشق را...!

تمام گوشه های جهان
را هم بگردم
جگر گوشه ام تویی

از پیله در آمدیم،
جهان همه
پنجره بود!

بی شک جهان را به عشق کسی آفریده اند ،
چون من که آفریده ام از عشق
جهانی برای تو

این جهان با تو خوش است و آن جهان با تو خوش است
این جهان بی من مباش و آن جهان بی من مرو

گاهی در نبود تنها یک نفر ،
گویی جهان به تمامی
خالی است ...

لحظه‌ای
با تو نشستن
به جهان می‌ارزد ...

بزرگی جهان را بیخیال،
من آن چند وجبی
درون سینه اَت را طلبه اَم

من اگر روزی شود، نقاش این دنیا شوم
این جهان را عاری از هر غصه وغم میکشم .

تو جان جان جهانی و نام تو عشق است..

‏دل تنگ و دست تنگ و جهان تنگ و کار تنگ
‏از چهارسو گرفته مرا روزگار تنگ ...

اگر چه قافله سالار کاروان شده‌ای
خبررسیده که هم دست یاغیان شده‌ای
قرار بود که چون کوه پشت من باشی
ولی عمیق‌ترین دره‌ی جهان شده‌ای...

منشین با دو سه ابله ، که بمانی ز چنین ره
تو ز مردان خدا جو ، صفتِ جان و جهان را

چقدر جهان می تواند زیبا باشد ، اگر در آن فقط هنر و لذت و عشق وجود داشت ...

کسی که دارای عزمی راسخ است جهان را مطابق میل خویش عوض می کند.

دزدیده اند از لب تو خنده را مگر؟
با اخم خود کجای جهان را خریده ای؟!

یک سیب افتاد و جهان از قانون جاذبه باخبر شد ...
میلیونها جسد افتاد و بشریت معنای انسانیت را درک نکرد.

شبی که
با بوسه هایت بخواب بروم
بخیر ترین
شب جهان خواهد شد...!

️️️

مرهمِ جانِ خستگان ، لعلِ حیات بخشِ تو ...
دامِ دلِ شکستگان طره‌ی دلربای تو ...
در سر زلف و خال تو رفت دل همه جهان
کیست که نیست در جهان عاشق و مبتلای تو

جهان راهم بگردم
هیچکس برایم تو نمیشود

یک تو آزردی مرا و یک جهان شادم نکرد...
.

جهان با تو برایم زیباست

کدام پل
در کجای جهان
شکسته است
که هیچ کس به خانه اش نمی رسد

زیبا ترین جای این جهان
ایستادن در کنار تو...

این جهان با تو خوش است

کسی که کار جهان لنگ می زند بی او
فرشته نیست، پری نیست، حور نیست، زن است
همسر عزیزم مادر فرزند دلبندم ،روز زن و روز مادر مبارک

تو بخند...
من قول میدهم...
تمام جهان را برایت برقصانم

زین پیش اگر نصف جهان بود ، بعد از این
با تو شود تمام ِ جهان اصفهانِ من

جهان
استوار نمی ماند
مگر با سری خمیده
بر روی شانه ی کسی که
دوستش داریم…

جهان
حاشیه ی جذابی ست
در حوالی تو...️

جهان
حاشیه ی جذابی ست
در حوالی تو...️

جهان اعتبارش را به چشمهایش فروخت
که دنیا بی نگاهش مفت نمی ارزد.

در مبارزۀ بین خود و جهان، از جهان حمایت کن.

من
نیست ترین
هست جهانم...

هر گاه که دریافتی، تو خود تمام جهانی و هر آنچه که می بینی انعکاسی از خود توست، پس خودت را بشدت دوست داشته باش! چه این دوست داشتن، دوست داشتن همه ی جهان است و خودپرستی معنا نمی دهد.

وقتی دلم برای تو تنگ میشود
دنیا به چشم عاشقم بی رنگ میشود
زیبای من تو نیمه ی گمگشته ی منی
با توست که جهانم پر از رنگ میشود
با تو جهان برای من زیباترین غزل
بی تو چه سود کین غزل ،غزل مرگ میشود

غم جهان چنان بسیار
اما
دیده به شوق دیدنت بیدار
شب گذر نکرد اینسان
از بلندای روزگارانم

هیس!
تقسیم کرده جهان
عشق را
میان من و تو

من بهارم ک جهان ار نفسم خندان است:)♡

جهان سرد روحم

ظهور تو را

انتظار می کشد...

کلام نمی تواند
هر چیز را بیان کند
به زبانی می گویم دوستت دارم
که همه جهان آن را می فهمد:
..می بوسمت...


جلال پراذران

به قول آلبر کامو: تسلای این جهان این است که رنجِ مُدام و پیوسته وجود ندارد! غمی می رود و شادی ای باز زاده می شود. این ها همه در تعادل اند.
این جهان، جهانِ جبران هاست...🌿

آینده هر کشوری در جهان،
به علم و دانش وفرهنگ و هنر آن کشور ارتباط مستقیمی دارد.


رحمان شاهسواری کینگ

در جهان، بدون رعایت عدالت
هیچ صلحی پایدار نباشد.



رحمان شاهسواری کینگ

ضمانت هر کشوری در جهان،
در حکومت قانون هاست .



رحمان شاهسواری کینگ

می توان از دریچه عقل و منطق ،
دنیایی زیبا و بزرگ برای خود و دیگر انسان های جهان ساخت.


رحمان شاهسواری کینگ

زندگانی زیبا را در خرابه های جهان مجوی ،
زندگانی را در درون خود بجوی .


رحمان شاهسواری کینگ

جهان فقط جای ثروت و ثروتمندان بزرگ نیست ،
هر انسانی به سهم و لیاقت و بینش خود سهم مهمی در جهان دارد.


رحمان شاهسواری کینگ

جهان مکانی زیبا ست ،اما همراه با بدی ها .


رحمان شاهسواری کینگ

گر جهان فانی نبود ،همه ثروتمندان کل جهان را یکجا خریده بودند.


رحمان شاهسواری کینگ

تمامی زیبایی های جهان و جهانیان ،
نقاشی قشنگی از جانب خدای یکتا ست.



نویسنده:رحمان شاهسواری کینگ

جهانی زیر نگاه هایم منتظر است
زیر چشم هایم ...
که وسعت دنیایی گمشده
به خود گرفته است
جهانی در نگاهم گم شده است
جهانی سردرگم
جهانی سرد

رعنا ابراهیمی فرد

آنقدر
ماهی
که
می گردد
جهان دور سرت .
حجت اله حبیبی

سخت گذشت آنچه درذهن آدما بود
نمیدانم جهان هستی خودرا چه کرده
ولی میدانم یکی هست ناظر جهان
خودش هست

نیمه ی درد آلود
سهمِ من از جهان
با خارشِ مدامِ تاول
و شعر که می جوشد
مثلِ گدازه
در دفترهای سوخته ام.

ول کن این جهان را قهوه را بنوش..


این جهان ب کام ما از قهوه تلخ تر ..


نویسنده :المیرا پناهی درین کبود

بگذار جهان بپوسد
بگذار آسمان بمیرد 
ما زنده ایم در خدایگانِ سایه ها 
ممنوع و بی پایان
در میان گورها 
دوباره متولد
با آتشی که هرگز نمی میرد...
...
🕊️
....فیروزه سمیعی